zondag 31 januari 2016

Schade aan de auto


bij de Ascona
Het gebeuren met Bens auto bracht me terug naar mijn eigen ervaringen met aanrijdingen. Zowel op de motor als met de auto ben ik twee keer van achteren aangereden. Met de auto was dat toen we nog in Zoetermeer woonden. Ik vertrok 's morgens met de Citroën naar werk. Ik zag dat van links een Amerikaan nogal erg dicht achter mij aansloot. Hij reed al op voordat ik hem gepasseerd was. Maar helaas voor hem werd voor mij geremd. Dus remde ik ook af. Zodoende raakte de Amerikaan mij net tegen de achterkant. Ik stapte uit en de bestuurder van de Amerikaan ook. Hij riep een paar keer : "Dat was een narrow escape!" Maar de linker rozet van de bumper hing scheef en was iets naar binnen gedrukt. Na enige gehakketak ging meneer toch overstag. Hij trok zijn portemonnee en gaf me twee briefjes van honderd gulden. Hij vroeg mij of  dat genoeg was. Ik zei na enig (gespeeld) aarzelen : "Ja, bedankt". Ik had al snel gezien dat ik de schade zelf zou kunnen repareren. De rozet was met één bout vastgezet en het deukje was miniem.
In diezelfde Zoetermeerse periode reed ik met een leaseauto richting Voorburg, waar ik op dat moment voor Siemens een opdracht deed. Zoals gebruikelijk was het file rijden op de A12. Vlak voor Voorburg zag ik een auto achter mij, met iemand die er een rare rijstijl op nahield : een gaat laten vallen, vervolgens vol gas optrekken en dan keihard remmen. Dat ging twee keer goed. De derde keer knalde hij op de Ascona. Toen ik met het schadeformulier uitstapte, weigerde hij mee te werken. Volgens hem had ik geen schade aan de Ascona. Gelukkig stond op de vluchtstrook een politieauto geparkeerd. Ik wees naar die auto en zei : "Ik ga het hen wel even vragen". Toen draaide meneer bij en toonde zijn rijbewijs. Het schadeformulier werd ingevuld, maar nu wilde hij niet ondertekenen. Hij wilde mij 100 gulden geven. Inmiddels was een politieagent aankomen lopen en het formulier werd alsnog getekend.
Het schadeherstelbedrijf constateerde dat de auto onder de Ascona doorgeschoten was. De onderkant van de kofferbak was behoorlijk ingedeukt. Schade : 1.200 gulden. Niet veel later werd ik s'avonds een paar keer gebeld door de veroorzaker van de schade. Hij schold mij uit en noemde mij o.a. een oplichter, omdat het schadebedrag in zijn ogen veel te hoog was. Wat bleek? Meneer had de schade niet gemeld bij zijn verzekering en moest het bedrag nu zelf betalen. De schade werd geheel door de verzekering geregeld; daar stond ik dus buiten.