Naar de fysio

Toen ik een keer zwerfvuil aan het opruimen was, heb ik een spier in mijn kuit gescheurd. Niet uit verveling of zo en ook niet na het wegschoppen van iets. Nee, ik stond op een talud en wilde weer naar beneden lopen. Ik draaide me om en deed een stap. Toen hoorde ik een knappend geluid. Alsof ik op een dode tak stapte. Maar ik zag geen geknakte tak liggen onder mijn voet. Toen ik mijn andere been erbij wilde halen, weigerde hij dienst. Dat niet alleen, mijn hele lichaam leek bevroren en ik voelde een enorme pijnscheut door mijn been naar boven schieten. Ik kon helemaal niets meer. Dodelijk voor een bezige bij als ik. Het was net alsof er een breuk ontstaan was in de hoofdleiding van mijn systeem. Hoe lang ik daar gestaan heb, weet ik niet meer. In ieder geval niet lang genoeg om iemand de politie te doen bellen. En ik kan me niet herinneren dat ik trek kreeg. Toen ik daar stond herinnerde et mij aan de tijd dat ik een fistelachtige ontsteking had aan mijn achterste. Dat was ook zo erg. Ik kon toen ook niets zonder pijn te hebben. Als ik een wenkbrauw optrok deed het mijn aan mijn kont. Heel gek.
Ik heb nog overwogen om me van die talud te laten rollen. Maar dan zou ik zeker opgepakt zijn. Vanwege het gillen van de pijn. Na lang wachten kwam er beetje bij beetje weer beweging in mijn been en lijf. Ik ben naar huis gestrompeld. Het zal er wel raar uitgezien hebben, een manke met een halfvolle grijze vuilniszak en een grijper.
De huisarts adviseerde mij naar een fysiotherapeut te gaan. Zelf was ik toen niet zo bekend met het gezondheidswereldje, dus dacht ik dat het een soort van bottenkraker zou zijn. Hij zou me een paar klappen verkopen en doen alsof ie mijn been zou breken en dan zou ik er vanaf zijn. Maar het liep heel anders. Mijn been werd gemasseerde en ik moest oefeningen doen. Hij plakte ook blauwe tape op het been van deze blauwe jongen. Over mijn kuit heen. Stond trouwens wel raar, net een racestreep op een slak. Het heeft wel lang geduurd voordat ik geen last meer had van dat been. En de rest. Gelukkig kon ik toen weer lopen als een kievit. 

De Gouden Lichting

Van die docu heb ik nu een paar afleveringen gezien. Wat een ellende zeg! Eerlijk gezegd had ik wel zo'n cultuur verwacht. Eerder, vele jaren geleden, zag ik een docu over het trainen van Chinese kinderen voor een bepaalde tak van sport. Die arme kids kregen klappen als ze iets niet goed deden. In Oost Europa is de training ook erg streng. Aan de andere kant : het zijn wel kinderen. Ze zitten al snel zo'n 10 jaar in een angstcultuur met een soort van dictator als trainer. Ik had vaak te doen met de ex topsporters toen ze hun verhaal deden.
Ik vind het onbegrijpelijk dat trainers die zich zo misdragen hebben nog steeds trainen. Dat zegt mij veel over de bond. Er is inderdaad sprake van een heel nare cultuur bij de bond, waarin het resultaat voorop staat en de sporters slechts vee is, bedoeld om dat resultaat te behalen. Triest. Er is veel kapot gemaakt bij de dames, terwijl de bond niets van zich liet horen.
Overigens vind ik dat de ouders ook een zeer bedenkelijke rol gespeeld hebben. Ze hebben hun kinderen overgeleverd aan de dictatuur van de KNGU, terwijl ze berichten kregen die alarmerend waren.

Hyundai Matrix

Vanmorgen hebben we hem opgehaald. Hij stond al buiten te wachten in z'n pakkie deftig (hij was gewassen) en op nieuwe sloffen.
Op de terugweg genoten wij van het verschik met de andere auto's, waaronder de bus. Het is warm buiten en de Matrix beschikt over een goed werkende airco. Toen ik de advertentie zag, heb ik met het kenteken even de historie van de auto opgevraagd. Het serviceboekje gaf geen compleet beeld, vandaar. De historie opvragen kostte mij €20, maar ik kreeg daarvoor veel onderhoudsgeschiedenis terug. Per saldo is de auto geregeld onderhouden conform de indicaties in het boekje.
Slechts bij één apk waren er wat reparaties : de kentekenplaatverlichting en een mistlamp werkten niet. Bij een andere apk was een aantekening omtrent de banden. De banden zijn 30.000 km geleden vervangen. En nu dus weer. Twee jaar geleden heeft de Matrix conform het boekje een grote servicebeurt gekregen.
Wat mij opviel was, dat twee jaar eerder de accu vervangen is. En nu dus weer. Dus dat is een aandachtspuntje. Al weet ik niet of de slechte accu die erin zat dezelfde is van twee jaar geleden. De multiriemen zijn bij km stand 85.600 vervangen. Maar dat is inmiddels 5 jaar geleden. De eerstkomende (kleine) onderhoudsbeurt is bij 160.000 km. Dat is over 8.000 km. Bij 180.000 km zijn de riemen en de distributieketting aan de beurt.
Op grond van deze info is onderhandeld en een onderhoudsplan bedacht. Mijn eerstvolgende project heet dus Matrix. Ik ga hem ook een keer op de brug zetten. Ik ben benieuwd of er ook Koreaanse roestduivels bestaan.

De politie-pot verwijt de boeren-ketel

Wat een gezeur. De politie maakt zich druk vanwege de boeren die met hun trekkers over de snelwegen rijden. Is het demonstreren voor meer loon door de politie wel toegestaan en demonstreren voor behoud van een leven als boer soms niet?

Laf Zweden

 Zweden heeft de Koerden ingeruild voor een lidmaatschap van de NAVO. Zweden gaat ook weer wapentuig leveren aan Turkije, zodat dat land de Koerden kan uitroeien. De Koerden zijn eerder in de steek gelaten. Ook door Nederland, dat niet reageerde op de Turkse aanvallen (ook op Koerdische burgers!) sinds de oorlog in Syrië. Wat dat betreft was die oorlog voor de westerse landen een mooie gelegenheid om de Koerden te verraden en als een baksteen te laten vallen.
Zweden gaat ook Koerden aan Turkije uitleveren. Waar ik al bang voor was, gaat gebeuren : koe(rden)handel van de westerse landen. Geen van de NAVO lidstaten zal hiertegen protesteren. Koerden zijn geen Oekraïners en blijkbaar mensen zonder rechten. Het Europese Hof hult zich in stilzwijgen. Net zoals veel Nederlanders. Het is dus stil in Den Haag.

Afleidingsmanoeuvre

Net zoals ten tijde van de coronademonstraties, zie ik bij die van de boeren een accentverschuiving door voorstanders van de politiek. Ook bij de demonstraties van de boeren hebben zich relschoppers gevoegd. Met gevolg dat de politiek een proces gestart heeft om het fenomeen 'geweld' te gebruiken tegen de boeren. Het gaat dan niet meer om het stikstofsprookje, maar om het imago van de boeren.
Na decennia lang gepest te zijn, komen de boeren in opstand. Gek hè? Politieke partijen zoals D66 maken misbruik van het verzet, door boeren negatief af te schilderen. Het stikstofverhaal rammelt aan veel kanten en steeds meer mensen zien dat in. D66 probeert het nu over een andere boeg te gooien : geweld van boeren en dat beeld proberen tot een maatschappelijk iets te maken. Zo kan je boeren door de bevolking laten wegjagen en de eigen handen in onschuld wassen.
Ik hoop dat mensen deze achterbakse politiek doorzien en de boeren blijven steunen. Want, nogmaals, het stikstofverhaal deugt niet. Vijf jaar geleden kende ons landje, milieutechnisch beschouwd, de schoonste boeren van de wereld. Ondanks verder milieu maatregelen en afbouw van het boerenbestand, beweert de politiek nu dat de boeren de grootste vervuilers zijn. Ik zeg : "Weg met de politici die onze maatschappij afbreken. Behoud het Hollands landschap."

De beer is los

Laatst waarschuwde ik nog een paar kinderen, die met een stok door het hek gestoken Fenna aan het plagen waren. Ik zei hen, dat Fenna een goed geheugen heeft en dat ze hen zou bijten als ze niet aangelijnd hen zou tegenkomen. Een van de vluchtelingenkinderen deed een uitval naar Fenna en maakte blaffende geluiden. Pestgedrag dus.
Zo verging het de gekooide Bokito ook. Hij werd (al dan niet bewust) bijna dagelijks gepest. De 'pestkop' werd door een oppasser nog gewaarschuwd voor haar gedrag. Maar ze luisterde niet. Toen de gorilla kans kreeg en losbrak, sloeg ie terug. Ook toen riepen mensen dat de gorilla weg moest.
De beer werd ook gepest. Omdat de beer nauwelijks op de pesterijen reageerde, begonnen de pestkoppen steeds zwaardere middelen in te zetten. Hoewel anderen de pestkoppen waarschuwden voor het dreigend gevaar, bleven de pestkoppen doorgaan met hun gevaarlijk en vooral mensonwaardig gedrag. Na zo'n 30 jaar van porren en pesten heeft de Russische beer eindelijk zijn klauwen uitgeslagen.  De beer is los. En wat gebeurt er nu? Veel NAVO pestkoppen zijn als de dood en roepen : "Zie je wel, dat die beer gevaarlijk is! Die beer moet dood!" Het opvallende is dat gedurende al die jaren van pesten de pestkoppen mede dankzij die beer het economisch goed voor elkaar hebben gekregen. De pestkoppen zijn mensen, die beweren deel uit te maken van de westerse  beschaving. Ik vind het een vorm van huichelachtig gedrag, wanneer mensen het voor de pestkoppen opnemen. Ze vinden dat het beest dood moet omdat het gereageerd heeft. Uitlokking en/of dierenmishandeling noemt men dat gewoonlijk. Maar niet altijd. Soms komt het beter uit te doen, alsof het beest 'zomaar' van zich afbijt. Ik ben een liefhebber van dieren en mensen en tegen pestgedrag. De beer is los, met een toepasselijke tekst. Een soortgelijk verhaal betreft de boeren. Ze worden al jarenlang gepest door de overheid en milieufreaks en nu ze boos zijn, vindt men dat vervelend of ongehoord.

Een verziekte natuur?

Zoals je weet verblijven we meestal op boerencampings. Die zijn lekker rustig (zei de ouwe), niet zo duur en er is veel natuur om van te genieten. We houden van fietsen en wat is er nou fijner dan dat door de natuur te doen? We hebben zodoende alom in den lande aardig wat kilometers gefietst. Ik heb onderweg veel foto's gemaakt van fraaie landschappen. Het is mij nooit opgevallen als zou er een stuk natuur verwoest of aan het vergaan zijn vanwege het Haags stikstofprobleem. Ook niet bij of rond de vele boerderijen die wij passeerden.
We hebben wel jaren lang zo'n probleem gezien in de Oostvaardersplassen (zomerse foto), de hobbytuin van de overheid zelf. De kwetsbare natuur daar is kaal en bruin. En de dieren in de OVP zagen er zeer slecht uit en komen om van de honger. Uit ellende aten ze zelfs de bomen op. De overheid is zelf een slechte boer die het voor de dieren, de natuur en ons verpest. In de ons omringende landen (België en Duitsland) is stikstof geen probleem, maar meer een aandachtspunt.
Een deskundige stelde dat stikstof die hoog in de lucht terecht komt 'verwaait'. Die stikstof vormt volgens dit heerschap geen probleem. Nee, niet voor ons en onze natuur. Alleen maar voor onze buren. Een typisch geval van het eigen straatje schoonvegen.

Dubbelop

We hebben een keer op een camping in opbouw gestaan. We betaalden voor een jaarplaats (12 maanden, het hele jaar open), ƒ 650,= exclusief elektriciteit. In eerste instantie stonden we daar met onze toercaravan. Later ruilden we die in voor een stacaravan op dezelfde camping.
Op een dag kregen we van de beheerder een dikke envelop. Wij niet alleen, alle gasten die daar verbleven. Ook een aantal nieuwkomers, dat van een andere camping moest vertrekken en zich net geïnstalleerd had. In een begeleidend schrijven stond, dat de prijs van een jaarplaats ƒ 1.250 per 1 januari zou worden. De camping zou ook niet meer het hele jaar toegankelijk zijn. Er kwamen openingstijden : vanaf 1 maart tot 1 november.
In de envelop zat ook een contract. Of we dat ondertekend en wel wilden retourneren. Het was een standaardovereenkomst van een overkoepelend orgaan; de Recron. In het contract stonden zoveel regels, dat we als gasten aan handen en voeten gebonden werden. Zelfs als we de stacaravan wilden verkopen, moest er eerst toestemming komen van de eigenaar / beheerder. We hadden destijds twee honden. Dat mocht ook niet meer. Slechts 1 huisdier was toegestaan. Voor alles en nog wat moest vooraf en tijdig toestemming gevraagd worden. Dat contract hebben wij dus nooit getekend. We besloten de stacaravan maar van de hand te doen. Jammer, want het was een zeer leuke stek.
Ik moet er af en toe aan terugdenken als ik de prijsontwikkelingen zie. Alles wordt veel duurder, terwijl datgene wat ik ervoor terugkrijg aanzienlijk minder is. Het gewicht of de inhoud is minder. Het gaat zelfs zo ver, dat het plaatwerk van moderne auto's ook dunner is geworden. Wie een beetje oplet merkt het. We worden van twee kanten gepakt. De verhogingen zijn dubbelop : veel meer voor (stiekem) minder.

Schroot

 In beslag genomen bromfietsen en/of motorvoertuigen kunnen  tot een pakketje schroot geperst worden. Soms is de politie wat voorbarig met het vernietigen en moet de eigenaar schadeloos gesteld worden. In Amerika vernietigt men de tweewielers (natuurlijk) op een spectaculaire manier : met een bulldozer. Uitgaande van de hype Duurzaamheid, zou ik verwachten, dat het ontmantelen in onderdelen bedoeld voor de verkoop misschien beter zal zijn.

Onnodig hard optreden

Als kind had ik al problemen met onrecht en onnodig hard optreden in geval van een overtreding. Ik had vaak het gevoel dat normaal menselijk gedrag (zoals fouten maken) hardvochtig gestraft werd. Komt bij dat ik als kind weinig levenservaring had opgedaan. Of wel : "Wist ik veel?"
Er kwam een periode waarin ik me als jonge tiener (in gedachte) verweerde met : "Dat mag u mij ook gewoon zeggen in plaats van mij te slaan of aan mijn oren te trekken." Maar ja, slaan en dergelijke was de gewoonte in die tijd. Wie niet luisteren wil, moest maar letterlijk voelen.
Ook op oudere leeftijd deden situaties van onnodig hard optreden zich voor. Ik heb er altijd moeite meegehad. Laatst hoorde ik een leidinggevende aan zijn superieur namen van zijn eigen medewerkers noemen, die volgens hem fouten hadden gemaakt. Hij reageerde erg boos. Hij vergat even zijn functie. Hij had zelf nagelaten hun werk te controleren, maar dreigde de feitelijke schuldigen met ontslag. Zo'n houding vind ik min.
Zelf heb ik nooit naar medewerkers gewezen als er een fout gemaakt was. Daar was ik als leidinggevende immers verantwoordelijk voor. Aan de medewerker zelf kon ik zien in hoeverre hij zelf baalde van zijn fout. Als dat het geval was, ging ik er met hem of haar niet eens over in gesprek. Fouten maken hoort erbij. Ik wilde alleen dat men ervan zou leren. Een van de visies die ik tijdens mijn introducties ventileerde.

De zeespiegel stijgt

Het nieuws wordt enigszins alarmerend gebracht : de zeespiegel stijgt sneller! In het onderzoek is de ruis gefilterd, zegt men. En dus wordt gewezen naar het smeltend ijswater.
Over het smelten lees ik verschillende verhalen. Zo zou er ook sprake zijn van aangroei van ijs. Met name in Antarctica (Zuidpool) doet zich het smelten voor. De ijskap van de Noordpool groeit, zij het in mindere mate dan de hoeveelheid ijs dat aan de Zuidpool smelt.
Ik moest ook even denken aan de wet van Archimedes. De scheepvaart groeit ook flink. De groei van olietransporten (Rusland - Azië en Arabische landen - Europa ) zal leiden tot een forsere groei van de scheepvaart. In China worden complete tankervloten gebouwd voor het transport van Russische olie. Men verwacht de komende 4 jaar dat de wereldvloot zal groeien tot zo'n 80.000 schepen. Een toename van ruim 5.000 schepen.
In welke mate het walvissenbestand zal afnemen is mij niet bekend. Dat zal men in Japan wel weten, maar niet willen zeggen. Hopelijk zijn de metingen niet in de zomermaanden gebeurd. Al die obese Duitsers in zee geven ook een vertekend beeld. Al kan het zijn dat ze hun dagelijks portie bier in diezelfde zee lozen. Alle vis die dagelijks uit zee weggevangen wordt, heeft ook invloed op het niveau. Ik ga er maar van uit, dat onze wetenschappers al dit soort ruis opgenomen hebben in hun onderzoek.
Het onderzoek heeft uitgewezen, dat de zeespiegel 1 mm gestegen is. Dus leg ik een rubberboot, mijn laarzen en mijn zwemkleding maar alvast klaar. 

Onderzoek ramp Van Imhoff

 Na al die jaren komt er eindelijk een onderzoek naar de ramp met de Van Imhoff.

Terug in de tijd

Afgelopen zaterdag hebben wij een kijkje genomen bij een autohandelaar, waar o.m. een Hyundai Matrix te koop stond. De wagen zag er goed uit, zij het dat we toch wat opmerkingen hadden. Het betrof de accu en de (winter)banden. Vanmiddag hebben wij een proefrit gemaakt. Tijdens de rit viel ons niets op om over te gaan praten. Afgezien van een kringloopwinkel halverwege de testroute. Daarvan stonden de deuren weliswaar open, maar de tent was gesloten.
Er was een nieuwe accu geplaatst en de apk leverde geen opmerkingen op. Dat laatste zegt mij overigens niet echt veel. Daarom was ik afgelopen zaterdag al zelf even onder de auto gaan liggen om de onderkant en de remschijven te controleren. De schijven hadden nauwelijks opstaande randjes en voelden glad en dik aan.
De motorruimte zag er vrij schoon en netjes uit. Al zag ik weer de mij bekende roestige koppen van wat bouten en schroeven. Werk aan de winkel!
De rit deed ons terugvoeren naar vervlogen tijden, toen we ook al in een Matrix reden. Dus we hebben al zo'n 7 jaar rijervaring met de Hyundai. Dit exemplaar reed als vanouds : rustig en soepel. Na wat onderhandelen over nieuwe banden kwamen we de prijs overeen. Dat gold ook voor z'n broertje, de Atos. Die hebben wij gelijk maar ingeruild.  Deze week krijgen we een berichtje als de Matrix van nieuwe sloffen voorzien is. Dan gaan we hem ophalen en laten we de Atos daar achter.

Leuk contact

markt en kathedraal in Arad

Af en toe spreek ik de Roemeense buurtbewoner. Ik ben erg blij met hen. Niet alleen vanwege hun nationaliteit, zodat ik met hem over zijn geboorteland kan praten. Ook omdat hij veel belangstelling toont voor de Nederlandse cultuur en laat zien dat hij en zijn vrouw integreren. Zij spreken beiden inmiddels al vrij goed Nederlands. Zijn vrouw zorgt thuis voor hun zoontje. Ze verwachten hun tweede kindje, dat deze week geboren wordt. De eerste is drie jaar. Een leuk en slim jochie, dat ik bijna dagelijks zie als ie met zijn moeder de hond uitlaat. De vader is dagelijks aan het werk bij een groenbedrijf. Groen is tevens zijn hobby, vertelde hij. In zijn vrije tijd is ie daar ook veel mee bezig. Hun tuinen zien er prachtig verzorgd uit.
Omdat we over kinderen spraken, vroeg hij naar wat die van ons nu doen. Toen hij hoorde dat het ze alle drie goed gaat, vroeg hij naar onze manier van opvoeden. Die sloot aan bij zijn / hun manier. Ik had niet anders verwacht, omdat in wezen zij dezelfde opvoeding hebben gekregen als wij. Daarin waren zaken als luisteren, doen wat er gezegd wordt, geen tegenspraak en straf voor mij herkenbaar.
Ik vind het een leuk stel, dat de handen uit de mouwen heeft gestoken en z'n best doet om te integreren. Over de Nederlanders vroeg hij mij, waarom er vrij snel geschreeuwd en gescholden wordt. Als op een gewone manier gecommuniceerd wordt, is hij tot een gesprek bereid. Hij is de rust zelve. Het ging om een buurtbewoner die het vervelend vindt, dat de Roemeen zijn auto soms op 'zijn plek' parkeert. En een ander die op die manier klaagde over rommel in de brandgang toen de Roemeen zijn achtertuin opknapte en een overkapping aan het bouwen was. De oude materialen had hij naar zeggen keurig in de gang opgestapeld. Totdat kinderen ermee begonnen te klooien. Het afval had daar nog geen anderhalve dag gelegen, voordat het door de Roemeen afgevoerd werd. Daar kan menige Nederlander een voorbeeld aan nemen. Gezien zijn inborst en manier van werken, geloof ik hem op zijn woord. Ik zei hem, dat veel mensen last hebben van stress en afgunst en dat ie zich daar weinig van moest aantrekken. Want al doen ze hun best, er is altijd wel iemand die zeurt. Ik maakte hem een compliment voor zijn Nederlands en de manier waarop ze integreren. Ze mogen in deze buurt best eens wat positiefs horen.

Een kokende motor

Gisteren kwam het even ter sprake. Het ging over een auto, die de caravan niet kon trekken. Dat was de Renault Nevada. Tijdens een vakantie, op de terugweg, liep de temperatuur van het koelsysteem erg snel en hoog op. Onderweg moesten we een paar keer pauzeren, om de motor te laten afkoelen. We hebben zelfs een keer de caravan om die reden laten ophalen door onze tweede auto, Sonja's witte Toyota Corolla.
Pas later, op een heldere dag, viel mij een wat bruine kleur aan de binnenkant van de motorkap boven de radiateur van de Nevada op. Die was afkomstig van koelvloeistof / water uit het koelsysteem. Ik concludeerde toen, dat men in de radiateur

zo'n dichtmiddel had gegoten. Dat middel veroorzaakte een slecht functionerende thermostaatklep, wat weer tot een slechte koeling leidde.
In die periode was ik niet zo helder van geest, waardoor het vinden van de oorzaak wat langer duurde. Het functioneren van de thermostaatklep zou normaal gesproken tot de eerste mogelijke oorzaken behoren, samen met de temperatuursensoren en de ventilator van de radiateur. Maar goed, dat heb ik toen allemaal gemist.
De aangekoekte klep en het koelwater is door de verkopende garage gratis vervangen. Daarmee was het probleem definitief opgelost. De Nevada heeft daarna nog vaak de caravan probleemloos voortgetrokken. Ook naar Denemarken. Ik vond het een heerlijke, ruime en comfortabele reiswagen. Jammer van de roest aan de onderkant.

Albums uitdelen

Als ik in een foto-/verhalenalbum een foutje zie, dan corrigeer ik het. Wanneer ik de gelegenheid krijg om met korting een album te laten drukken, dan doe ik dat met het gecorrigeerde exemplaar. Het oude geef ik weg aan iemand. Meestal een familielid en dan net hoe het uitkomt. Ik heb ook albums tegen betaling van de hand gedaan. Het is dus niet zo, dat ik een hoeveelheid bestel om aan iedereen uit te delen. Dat zou ik wel willen, maar daar ben ik nou net niet rijk genoeg voor. 😀
Omdat ik te vertrouwd ben met de teksten, zie ik fouten over het hoofd. Ik heb geen zin om al die teksten achterstevoren te gaan zitten lezen om fouten eruit te halen. Dus komt het voor, dat ik een bepaald album al een aantal keren gecorrigeerd en opnieuw besteld heb. De 'foute' versies heb ik weggeven. Nu weet ik niet meer precies wie welk album of welke albums gekregen heeft. Ik had eigenlijk een lijstje moeten bijhouden.

Politie en Burgertoezicht

In een uitzending van het Humanistisch Verbond, kwam ik Sven tegen. Ik ken hem via het internet, omdat hij toen ook met een Ducato kampeerbus bezig was. Hoewel ik hem nooit in levende lijve ontmoet heb, leerde ik hem wel als open en oprecht kennen. Hij ergerde zich aan de manier waarop de politie optrad tegen 'vreedzame' demonstraties en de manier waarop de reguliere media dat weergaven of beter : niet weergaven. Zo ontstond zijn Video in Verzet.
Ik kreeg een tip van Sven over deze uitzending, waarin kritisch gekeken wordt naar het politie optreden met commentaren van beide kanten. Zoals het dus hoort.
Ik vond bij de vertegenwoordiger van de politie in deze docu weinig bereidheid om aan zelfreflectie te doen. Ook hij wijst elke kritiek af. Er wordt ook gefocust op één bron (die hen niet zint), terwijl er veel meer bronnen zijn die een realistische weergave doen van de gebeurtenissen. Ook hier weer worden media aangevallen, die zich kritisch opstellen en tegen bepaalde overheidsmaatregelen zijn. De aanvallen bevestigen van officiële zijde, dat er geen ruimte is voor andersdenkenden. Kritische vragen aan de politie blijven uit.
Keek men maar net zo kritisch naar Zelensky, zoals men in deze docu naar de VN vertegenwoordiger doet. De demonstrant die wegloopt wordt achtervolgd door een hond. Als de hond hem bijt en de man valt en zich probeert te verweren tegen de bijtende hond, is het reden om op die man in te slaan en zelfs te schoppen. Het is slechts één voorbeeld. Mijn conclusie : de politie heeft weldegelijk vaak buitensporig geweld gebruikt, met steun van de overheid en de MSM. Als burgers zich ellendig voelen, is de overheid het eerste aanspreekpunt. Alle zegen komt immers van boven. Dus ook de maatschappelijke 'onzegen'. Als zelfs de Tweede Kamer zich beklaagt over het eigengereide kabinetsoptreden (ik noem het dictatuur), dan is dat voor mij enkel een bevestiging van wat er zich op lagere niveaus afspeelt.
Onlangs was er weer sprake van zeer vervelend en af en toe excessief optreden van de politie. Dit keer tegen vissers bij de Ketelbrug. Het lijkt wel oorlog.
Als kinderen van het gezin Nederland zich ongelukkig voelen, zullen de ouders met hen in gesprek moeten gaan en voor de spiegel moeten gaan staan. Ik zie tegenwoordig in het gezin dat Nederland heet te vaak ouders, die naar hun klagende kids blijven uithalen in de hoop hen zodoende het zwijgen op te leggen.

Ik mis smeernippels

In auto's waar nog kabels gebruikt worden, mis ik de mogelijkheid om die kabels te smeren. Op zowel fiets- als bromfietskabels kom ik smeernippels tegen. Als ik het dopje verwijder kan ik in de nippel wat olie doen, om de binnenkabel te smeren.
Ik zou voor bijvoorbeeld de handrem-, gaskabel en/of koppelingskabel ook zoiets willen gebruiken. Ik heb een keer overwogen om een ietsepietsie van de kunststof beschermlaag van de buitenkabel te pellen, om vervolgens dat punt te gebruiken om te smeren. Normaal gesproken zal ik de betreffende kabel moeten losmaken alvorens hem goed te kunnen smeren. Maar dat is bij een auto vaak een heel gedoe. Hooguit de handremkabel zou van bovenaf gesmeerd kunnen worden. Soms zijn kabels dusdanig gemonteerd, dat het smeren vanaf een bepaald punt ideaal zou zijn. Dergelijke kabels zijn halverwege relatief hoog gemonteerd. Bij smering op het hoogste punt, zal het smeermiddel beide kanten op kunnen kruipen. In geval van de gaskabel zowel naar het pedaal als naar de carburateur.
Ik heb voor de dikkere kabels geen smeernippels gevonden. Wel voor bromfiets kabels (afb.).

Gekonkel met stikstofprobleem

Afgelopen week zag ik een stukje discussie over stikstof. Natuurlijk werden tegenstanders c.q. critici weer de mond gesnoerd en mochten voorstanders vrijuit blijven oreren. Toen het D66 kamerlid vastgepind werd door Caroline v.d. Plas begon meneer plots over een goede prijs voor de producten van boeren te kletsen. Een afleidingsmanoeuvre. Helaas kreeg Caroline niet de gelegenheid te vragen om welke boeren het dan zou moeten gaan. D66 wil immers van de boeren af. Stikstofuitstoot hoog in de lucht verwaait, aldus aan andere spreker. En dus is het dan geen probleem voor ons milieu?? Wat een onzin allemaal. We worden gewoonweg voor de gek gehouden. Hier een voorbeeld van hoe de overheid / deskundigen het stikstofprobleem onderbouwt.

Wakker geworden

Leuk hè? Nu de abortuswetgeving in Amerika teruggedraaid is, zie ik hier niemand op straat lopen met protestborden. Dat deed men ook niet toen het land andere landen, inclusief burgers, bombardeerde en beschoot.
Ook niet toen bleek dat tijdens de verhoren van verdachten, martelpraktijken werden toegepast die ook tot dodelijke slachtoffers hebben geleid. Amerika wil niets te maken hebben met het Internationaal Gerechtshof.
Mevrouw Femke Halsema is onder haar steen vandaan gekropen. Ze heeft geconstateerd, dat coffeeshops gelieerd zijn aan criminele organisaties. 't Is toch wat. Toen de coffeeshop in Lelystad geopend werd, zag ik daar een drom boeventronies staan wachten. Alsof iemand had geroepen : "Alle criminelen verzamelen!" Helaas heeft de politie toen niet haar slag geslagen.
In Noorwegen is een terreuraanslag gepleegd. Tegen homo's. Of tegen de Gay Pride die daar gehouden zou worden. De dader is een islamitische extremist. Een bekende van de politie, die daar als gevaarlijk te boek stond. Maar zoals gewoonlijk moeten er eerst doden vallen. Er moet eerst ook een hond of een mens door de mastiff tot bloedens toe toegetakeld worden, alvorens een muilkorfplicht opgelegd wordt, kreeg ik te horen. Met gevaarlijke kruispunten en/of wegen is dat ook het geval. Eerst doden, dan misschien maatregelen. Net zoals met het coronavirus. Maar ik dwaal wat af.
Zweden staat onder druk. Turkije eist dat Zweden de Koerden de rug toekeert. Zweden moet ook het wapenembargo tegen Turkije opheffen. Zo niet, dan zal Turkije Zweden niet toelaten tot de NAVO. In Zweden gaat men daarover vergaderen.... Een soort van koe(rd)handel. Want ach, wat is nou een Koerd? De (85.000)  Koerden in Zweden worden door voorstanders van het lidmaatschap al op straat lastiggevallen. Gaat Zweden straks ruim 30 Koerden (terroristen volgens Turkije)  uitleveren aan Turkije omdat Amerika dat wil? Of uit (ongegronde) angst voor Rusland? Dat over die kwestie overleg gepleegd wordt, vind ik al een beangstigend begin van een misdaad tegen de menselijkheid. Daar had de Zweedse regering een resoluut "over mijn lijk!" moeten laten horen. Ik proef nu iets van de bekende Zweedse naaimachine.

Pakketselectie

Nog een activiteit die deel uitmaakt van mijn beroepsdeformatie : de methode om een product (meestal een softwarepakket) te kiezen en te kopen. In de privésfeer hanteer ik nog steeds hetzelfde concept, wanneer ik / wij iets belangrijks willen kopen en waar relatief veel geld mee gemoeid is.
Ik ga eerst de eisen en wensen opstellen inclusief het beschikbare budget. Daarna ga ik met die informatie de boer op. Op internet dus. Het product dat het meest voldoet aan de eisen en wensen wordt geselecteerd. Dat kunnen er meer zijn. Als we op zoek gaan naar een auto zal er op die manier een lijstje uitrollen van minstens 5 garages. Want een van de criteria is dat we liever niet bij een privé persoon willen kopen. Het kost wat meer, maar we kunnen dan ergens op terugvallen. In het andere geval is gekocht = gekocht en dus extra opletten of een aankoopkeuring laten doen.
Van de top 5 bezoeken we de garages om de auto te zien (inclusief gesprek met de verkoper) en te testen. Zo'n activiteit levert dan wat punten op of niet. Die punten (gebreken) worden dan met de verkoper besproken om te achterhalen in hoeverre hij bereid is die aan te passen. Het  liefst gratis, maar die mannen hebben ook zo hun marges. Komt bij dat ik zelf ook graag sleutel. Dus kleine kwesties die ik zelf kan oplossen, zijn wat dat betreft geen showstoppers. Zo'n garage neem ik dan ook even onder de loep. Kopen bij Beunhaas BV zie ik niet zo zitten.
Al kan ook daar heel toevallig een goed product staan. Nu ben ik wel zo, dat ik niet per se de hele top 5 zal afwerken. Als de eerste auto geheel voldoet, dan is dat voor mij genoeg. Efficiënt en effectief, weet je wel. En ook omdat ik zelf de opdrachtgever ben. Haha! 

Onder de motorkap

 Altijd weer een leuk klusje : de motorruimte schoonmaken. Dit keer was het een zanderige en stoffige ruimte. Ik heb uit voorzorg maar niet de hogedrukspuit gepakt. Ik zou dan eerst alle elektronica goed moeten inpakken om waterschade te voorkomen. En daar had deze meneer geen zin in.  Als eerste heb ik met een droge borstel het zand en stof zo goed mogelijk verwijderd. Daarna even wat ruw aluminium met een koperen borstel gereinigd. Met een vochtige borstel (gedoopt in een sopje en daarna goed droog geslagen) heb ik de boel schoon- en later drooggemaakt. Toen werd het poetsen geblazen met een doek waar ik af en toe wat WD40 op spoot.
Het is lastig om overal bij te komen. Er zijn ook veel hoekjes en gaten die lastig te bereiken zijn. Daar is meer voornodig, zoals een tandenborstel en ontvetter. Normaal zou ik ook alle roestige delen wat geschuurd en ingespoten hebben met een beschermend middel en/of lak. En de bruine bouten en schroeven vervangen hebben voor nieuwe. Maar voorlopig ben ik tevreden over het resultaat.

Selectieve ophef

Een boze meneer is de woning van Sybren van Haga binnengedrongen. Van Haga zelf was niet thuis. De indringer is door monteurs van een bedrijf die op dat moment in huis aan het werk waren, uit de woning gezet. Oké, dat was het dan.
Toen een man met een fakkel langs het huis van Sigrid Kaag liep werd daar weken lang over geschreven. Het leek wel alsof er een regelrechte aanslag op de familie Kaag was gepleegd. Zo ook over de boeren voor het huis van minister Van der Wal demonstreerden. Dat was immers levensbedreigend, zeer gevaarlijk en een grove schending van de privacy van politici.
In het geval Van Haga gaat het slechts een 'indringer', die iets roept over een mitrailleur en zo.

Anders consumeren?

In een landelijke krant las ik iets over het stikstofprobleem een soort oproep : "..niet naar elkaar wijzen, maar anders consumeren!" Het eerste wat ik dacht was : "Dus toch!" Mijn vermoeden omtrent het stikstofverhaal lijkt steeds meer juist te zijn. Het streven van deze regering is een uitvoering van de visie van de rijken die land opkopen : we moeten op z'n minst vegetarisch worden. Geen (pluim)vee meer. Dus ook geen melk en aanverwante producten, dus ook geen kaas. Geen Goudse, Leidse enz. meer op het brood. Zelfs geen schuifkaas. De rijken verwachten heel veel te verdienen aan de landbouw en kunnen als eigenaren de regie over hun winsten en hun wereldvisie ('we moeten groen eten') voeren. Ja, ook de miljardairs maken graag van hun hobby hun werk. Niet meer van anderen afhankelijk zijn om grove winsten te maken, maar zelf de touwtjes in handen nemen. Via het WEF worden nationale overheden aangestuurd. Steeds meer zie ik verschijnselen, die erop duiden dat de macht in de wereld zich gaat concentreren in Amerika. Van daaruit wil men steeds strakker over de wereld regeren. Niet alleen via militaire organisaties zoals de NAVO en de  ZOAVO (Azië), maar ook op het gebied van gezondheid (WHO), financiën (IMF),  de handel (WTC) enz. Ze zetelen alle in de VS. Alleen het Internationaal Strafhof niet, omdat Amerika zich daaraan onttrekt. Als een land Amerika voor het Gerechtshof wil dagen, dan heeft Amerika het recht zo'n land binnen te vallen (vindt de Amerikaanse overheid / het Pentagon) om eigen burgers / militairen te beschermen.
Vooral deze situatie onderstreept het streven van de VS : de wereld onderwerpen aan hun gezag met een zelf verklaarde onschendbaarheid. Om die reden heeft de VS weinig op met de VN. De overige organisaties streven daarom naar steeds meer macht. Onlangs liet de WHO dat blijken, door landen over te halen zich te onderwerpen aan hun gezag op het gebied van gezondheid. Via de EU wordt ook veel invloed uitgeoefend door deze in feite Amerikaanse organisaties.
Het overleg van de Zuid Amerikaanse staten wordt ook geregisseerd door de VS. Maar op dat continent heeft de VS nog erg weinig grip. De chantagepoging met de coronavaccins is mislukt. De VS wilde enkel vaccins leveren aan bepaalde landen als daar een Amerikaanse militaire basis in dat land gevestigd mocht worden. De uitsluiting van een aantal landen voor het overleg, geeft ook aan dat de VS zijn grip op Zuid Amerika wil vergroten.
Achter het 'anders consumeren' gaat een heel ander verhaal schuil. Het stikstofprobleem is geen probleem, maar een middel om veranderingen af te dwingen. Ik weet hoe ambtenaren zijn. Als er ergens iets op papier staat, is dat een soort van goddelijke wet. Maar wie zetten die regels op papier? De rijken. En waar zetelen die rijken? In de VS.

Een lesje van Sarina Wiegman

Gisteren keek ik naar de Oranje Leeuwinnen. De dames speelden tegen Engeland, dat gecoacht wordt door Sarina Wiegman. Ze was eerder zeer succesvol als coach van de Leeuwinnen.
Ik was extra benieuwd naar de wedstrijd, omdat ik ook het clubvoetbal van beide landen volg. Niet alleen het verschil in spel en vooral tempo is erg groot. Ook voor wat betreft de coaching. Dat bleek gisteren overduidelijk. Wiegman leerde de Oranje coach Mark Parsons een gevoelig lesje. Zijn strategie was in de tweede helft nauwelijks te volgen, net zoals zijn wissels. Oranje speelde slordig, rommelig (mij hoor je het woord kutballen niet zeggen, want vind ik lullig), met veel fouten en zelfs blunders. De Engelse dames speelden zoals ik ze geregeld in de competitie zie spelen : in een hoog tempo en met veel lange ballen. De verdediging, met name de rechter flank, van Oranje had daar vaak geen goed antwoord op. Met gevolg 5 tegentreffers. Engeland heeft verdiend gewonnen. Het verschil was groot. Van de Leeuwinnen bleef alleen de Leeu over. Er is nog tijd om de boel recht te trekken. Of voor een andere coach.... Ik ben niet zo onder de indruk van Parsons.

Geen vrijheidsberoving meer

Steeds meer mensen zijn gestrest geraakt door de coronamaatregelen van Rutte c.s. Nu men de boel weer begint op te poken, reageren steeds meer mensen agressief. Logisch, want niemand zit te wachten op weer een vrijheidsberoving. De overheid probeert de bevolking weer in de tang te nemen, maar de mensen zijn het zat. Vooral nu gebleken is, dat de vaccinaties maar zeer kort effectief zijn. Men moet continu gevaccineerd worden. In mijn omgeving zijn zowel jonge als oudere gevaccineerden al meerdere keren ziek geworden vanwege het coronavirus. Niet ernstig, maar wel ziek. Men is in de virusvarianten aan het peuteren om maar een quasi gevaarlijk iets te vinden om dat als reden om tot vrijheidsberoving over te gaan. Het virus wordt alsmaar zwakker. Daarom roept men nu : "Doe de test minstens twee keer!" Minister Kuipers heeft zijn kennis ook onderworpen aan de politiek. Dom en jammer, want hij is wat mij betreft ongeloofwaardig geworden. Mensen moeten het virus toelaten, zodat de eigen weerstand dat kan aanpakken. Begin maar met stoppen met testen bedoeld voor de overheid. Als er geen besmettingscijfers zijn, dan is er geen virus en dus ook geen vrijheidsbeperking. Want politici en ambtenaren baseren hun doen en laten op basis van datgene wat op papier staat.

Terug naar oude liefde

Nu de bus verkocht is willen wij op zoek gaan naar een andere auto. Eentje met in elk geval een trekhaak en een airco. De airco hebben we wel gemist. Ondanks dat wisten we het hoofd toch meestal koel te houden. De trekhaak is nodig om onze fietsen mee te kunnen nemen. Komt bij dat zo'n welvaartsknobbel ook handig is, als we wat anders op sleeptouw willen nemen. Zoals een aanhangwagen, (leen) caravan of vouwwagen. Want we willen wel blijven kamperen.
Wat het merk en model betreft zijn we er al uit. We hebben bijna 7 jaar lang

erg veel plezier gehad van de Hyundai Matrix. Een heel comfortabele en betrouwbare auto met een relatief hoge zit. Hij trok moeiteloos onze caravan en... voor het doe-het-zelf onderhoud, wat ik graag doe, is ie erg toegankelijk. Het is een ouwe lullen bak, maar so what? Voor ons voldoet ie prima. En : never change a winning team car.

Lekker elektrisch rijden?

Zoals met de entree van de e-car al gemeld door critici, gaan ook dit jaar veel e-car bezitters met een gehuurde benzine of dieselauto op vakantie. Want ze willen een stukkie rijden. Wie de reclames en testen wat kritisch leest begrijpt een ander verhaal. Een Franse test uitgevoerd met de Kia e-Niro 64 kWh op een retourtrip Parijs - Lille (450 km) leidde tot het volgende relaas. 
De e-car liefhebbers hebben de testrit overdag gemaakt. Stel je dezelfde 's nachts voor (dus met lichten) in de winter (verwarming) met neerslag (ruitenwissers) en vergeet even het fileprobleem. Het testteam vertrok uit Parijs met een voertuig met vier personen en een energievoorraad die aangaf goed te zijn voor 477 km. Theoretisch voldoende om heen en terug (450 km) te kunnen rijden. Ze bereiken na 225 km Lille met een gemiddelde snelheid van 96 km/u (geen oponthoud) en zien vervolgens dat hun energievoorraad drastisch verminderd is. Met het resterende accuvolume kan nog maar 90 km afgelegd worden (in ideale omstandigheden). Men moet dus tussentijds laden om terug te kunnen. Het team besluit terug te gaan richting Parijs om te laden in de regio van Saint-Léger, 57 km ten zuiden van Lille, bij een snellaadstation Corri-Door die tot 50 kW gelijkstroom moet leveren.
Bij aankomst daar heeft de Kia nog maar 5% batterijvolume over, goed voor 15 km. Maar het laadstation kent een limiet van 40 kW en zal plotseling stoppen met laden toen de batterij van de Kia slechts 1,9 kWh heeft geleverd. Een tweede laadsessie zorgt ervoor dat ze nog 1,7 kWh kunnen aanvullen. De terminalbeheerder kan het probleem niet oplossen.
Na 4 laadsessies en slechts 7,3 kWh en ruim een uur vol gedoe later, vertrekken ze om het laden van de accu's bij een ander station te voltooien.
Ze moeten 75 km afleggen met 26% batterijvulling om het gebied van Ressons-West te bereiken, dat beschikt over een terminal van het Corri-

Door-netwerk. Met 110 km/u op de snelweg bereiken ze de grens wat de energievoorraad betreft met koud zweet op het voorhoofd : de e-Niro is uit voorzorg overgeschakeld op een overleefmodus. De snelheid daalt heel snel en plotseling is de maximumsnelheid tot 15 km/u beperkt : er is nog 1% en 1 km bereik. Gelukkig werkt de laadterminal deze keer goed en na 1 uur en 20 minuten kunnen ze terug naar Parijs.
De totale oplaadtijd nadert inmiddels de 2,5 uur. Het oplaadtarief was bijzonder pittig : via de Chargemap Pass moesten ze 23,16 euro betalen voor de 300 km die tussen de ochtend en het laadstation werd afgelegd. Deze kosten brengen het gebruik van de Kia e-Niro 64 kWh op hetzelfde niveau als het thermische equivalent benzine exclusief accijns. Deze ervaring benadrukt ook de problematiek van de betrouwbaarheid van de laadstations en de kosten van het onderhoud, die op de een of andere manier moeten worden betaald. Komt bij dat de laadstations elk z'n eigen tarieven hanteert. Dus 2,5 uur laden en €23 om 300 km te kunnen rijden. Leve de vakantie!
Tot zover het relaas. Oké, er zal hier en daar e.e.a niet kloppen, maar toch. Het geeft wel een beeld dat vaker geschetst wordt door teleurgestelde e-car rijders.

Wie het weet,

dan maar zo naar buiten?

mag het zeggen. Vanmorgen hebben wij bezoek gehad van de politie. Naar aanleiding van de vierde(!) aanval van de mastiff op Fenna.
Na de tweede aanval (Fenna werd gebeten), heb ik de eigenaresse gezegd, dat ik bij een volgende keer een melding zou doen bij de politie. "Ja, dat begrijp ik", zei ze toen. Dat deed ik dus toen Fenna voor de 3e keer aangevallen werd. Mevrouw stond even later huilend voor de deur haar excuses aan te bieden. Ze beloofde mij dat de mastiff voortaan aangelijnd zou worden, als ze vanaf de voordeur naar de auto liep en terug. We hadden een rustig gesprek en aan het eind schudden we elkaar de hand. Wat denk je? Ze groette mij niet meer en de volgende dag liep haar hond weer los op straat. Dat gebeurde sindsdien weer geregeld. Gisteren werd Fenna weer aangevallen. Er was dus niets veranderd. De eigenaresse trekt zich niets aan van de incidenten. Ik weet niet hoe anderen er tegenaan kijken. Maar ik noem het asociaal gedrag met een groot risico op ongelukken. Er lopen hier ook kinderen die hondjes uitlaten.

DHL, De Hollandse Leugenaar

Gistermiddag zou een pakketje afgeleverd worden. Volgens het bericht van DHL zou dat om 14.50 uur gebeuren. Meestal gaan Fenna en ik tussen 14.30 en 15.00 uur aan de wandel. Dus heb ik voor vertrek Son daar nog eens op geattendeerd. Geen probleem, want ze was met een buurtbewoonster soep aan het maken voor een of andere bijeenkomst.
Na terugkeer uit de hitte, was er geen bezorger aan de deur geweest. Ik kreeg wel een uur later een bericht van DHL dat luidde, dat de bezorger rond het gemelde tijdstip niemand thuis heeft aangetroffen. Dat is dus een regelrechte leugen! De beide dames waren thuis en hebben ook niemand voorbij zien komen, laat staan horen aanbellen. We wonen niet in een kasteel, maar in een kleine seniorenwoning met woonkamer met open keuken.
Volgens mij worden wij weer(!) door DHL belazerd. Niet wij, maar de bezorger is in gebreke gebleven en zijn afspraak niet nagekomen. He tis niet de eerste keer dat DHL zo doet. Volgens mij staat DHL voor De Hollandse Leugenaar. 

De hond en de stok

 De zeer ingrijpende stikstofmaatregelen van dit kabinet zijn wat mij betreft weer een vernietigende slag voor en onze economie en onze cultuur. Vooral omdat men zo druk doende is het boerenbedrijf te doen verdwijnen.
Het 'toeval' wil, dat op wereldniveau er van een bepaalde groep zeer rijke in invloedrijke mensen geopperd is, dat niet alleen de mens in aantal verminderd moet worden, maar ook het consumeren van producten die voortvloeien uit de veeteelt.
Er is al een aantal jaar een trend gaande, waarin de rijken grond van boeren opkopen. Een groot deel van de landbouwgronden in Amerika is al in handen van rijken als Gates, Bezos, Peterffy, Zuckerberg, Malone enz. Waarom doen ze dat? Geld beleggen is net voetbal : de speler gaat waar de bal verwacht wordt. Of wel : de rijken verwachten veel geld te verdienen aan de landbouw. En.... ze kunnen zelf bepalen wat er op hun land gebeurt. Ze kunnen de veeteelt uitbannen en enkel akkerbouw toestaan. Zo'n ingreep past 'toevallig' in de plannen voor een groenere wereld. In dit geval is de veeteelt de hond en stikstof de stok.
De rijke eigenaren kunnen ook zelf bepalen wat er wel en wat niet verbouwd mag worden op hun grond. Afgezien daarvan kan de grond ook gebruikt worden voor de bouw van huizen, tot aan complete steden toe. Uiteindelijk gaat het om grof geld verdienen in combinatie met de eigen wereldvisie (WEF).

APK treurnis -2-

Het was een eenvoudige kosten baten vraagstuk. De kosten zouden de baten flink overstijgen, dus was het besluit niet moeilijk : we zouden de kampeerbus verkopen. Een nieuwe uitdaging, want de apk zou komende maand verlopen. En wie wil er nou een bus zonder apk? Dus gokte ik op een export. Die gok bleek juist.
Het is natuurlijk even een triest moment toen we beseften afscheid te moeten nemen van ons rijdend huisje. Maar, we hebben er zes jaar veel plezier van gehad. Jammer van de corona, maar toch. Zoals gezegd stond na het besluit een nieuwe uitdaging te wachten : de verkoop.
Ik mag wel met enige trots zeggen, dat die binnen een week gelukt is. Het was even vooraf rekenen. Puzzelen met de dagwaarde plus de herstelkosten van het laswerk. Gisteren hebben we de bus leeggehaald. Jeetje, wat lagen er veel spullen in dat huisje op wielen! Maar vooral dankzij Son was de boel ook weer zo opgeruimd. Natuurlijk met het nodige sorteerwerk : wat blijft en wat kan weg? Wat het laatste betreft : weggooien of weggeven of verkopen.
Vanmiddag was het de overdracht. Het fijne was, dat het overschrijven van het kenteken en de betaling in dezelfde winkel konden gebeuren. Zo konden we de regie houden over de hele transactie. Als het om grote bedragen gaat, heb ik liever, dat de biljetten direct afgestort en dus gecontroleerd op echtheid) kunnen worden of dat ik het rekeningsaldo kan controleren.
We hebben vanmiddag dus de periode met de bus afgesloten. Ik ben tevreden met de afwikkeling al is het wel met een wat tweeslachtig gevoel. Toch beschouw ik het afscheid als een welkom en start van een nieuwe fase. Het blijft wel bij kamperen, maar dan anders.

Een koude winter

Er zijn ook deskundigen die het oneens zijn met de manier waarop de politiek het stikstofprobleem neerzet. Een van hen is Prof. Han Lindeboom.
Interessant te weten, dat behalve onze regering ook Rusland ons straks letterlijk in de kou laat staan. En dat we moeten bezuinigen op energie. Dat terwijl we zelf veel aardgas in de grond hebben. Een soort van een grote koelkast met etenswaar bewaken totdat je omkomt van de honger.
Een soortgelijk probleem doet zich voor in Amerika. Daar zitten ze boven op de oliebronnen en zitten straks in de kou. Joe Biden probeert zoete broodjes te bakken bij de Arabieren, maar die slikken dat niet. Veel Arabische landen hebben nu eenmaal de pest aan Amerika. Net zoals veel Zuid Amerikaanse en Afrikaanse landen. Zij doorzien de Amerikaanse politiek en werkwijze. Het is voor menig Amerikaan nogal onthutsend, wanneer hun president zegt dat ze niet zo moeten zeuren. De onafhankelijk pers ziet de situatie zo :

En dat is vier!

Op weg naar huis, na een fijne wandeling met Fenna, kwam ik tegen half negen halverwege een vrouw tegen. We groetten elkaar. Ze liep in dezelfde richting als wij zo'n meter of 5 voor ons. In een flauwe bocht, waar wij plegen over te steken om niet langs de woning van de mastiff te hoeven lopen, hoorde ik de vrouw roepen : "Hallo, hallo!" Nog geen seconde later doken twee grote loslopende honden op. De mastiff en een loge. Toen de mastiff Fenna zag rende ze de vrouw voorbij en wilde Fenna aanvallen. Ik liet de lijn vieren, zodat Fenna weg kon komen. Intussen gaf ik de mastiff en schop en schreeuwde : "Weg wezen!!" Gelukkig deed de andere hond (weer) niets meer dan druk aanwezig zijn. Het lukte me de mastiff bij Fenna weg te houden. Toen riep de eigenaresse de honden. Het is inmiddels de 4e keer dat Fenna door de loslopende mastiff aangevallen wordt. Er is daar al twee keer bezoek geweest van de politie, maar het resultaat is nihil. Er is dan weliswaar een hek om de voortuin geplaatst, maar de hond loopt nog geregeld los als ie vanuit de woning naar de auto gaat en/of andersom.
Toen ik de eigenaresse toebeet dat ze stront eigenwijs is, zei ze : "Mijn hond heeft jouw hond toch niet gebeten!" Logisch, want ik deelde een trap uit. Dit keer vond het incident dus niet plaats voor de woning maar twee huizen verderop. Dus het territorium excuus gaat dit keer niet op. Ik ga maar weer een melding doen. Maar nu met keiharde eisen.

Spelen met de atoombom

 De westerse (beschaafde?) landen  blijven olie gooien op het Oekraïens oorlogsvuur. In Europa begint vooral in Duitsland het oorlogsbloed weer te borrelen. Men steunt de nazi's, maakt veel oorlogstuig en heeft de Jodenhaat via wapenleveringen aan Arabieren weer leven in geblazen. Litouwen blokkeert de transito naar Rusland en speelt als dwergland met een reusachtig vuur. Het had zich moeten onttrekken aan de EU maatregel om zichzelf te beschermen. Maar ja, misschien wordt het net als met Oekraïne : zelfmoord. Indien nodig zal Rusland ook in Litouwen een speciale operatie gaan uitvoeren. Of dat land nu wel of geen lid is van de NAVO. De Russen schuwen niet eventueel kernwapens in te zetten. Met als eerste doelwit de VS. Tenminste, zo concludeer ik uit de diverse onafhankelijke berichten. De NAVO is sterk in het aanvallen van zwakke landen. Maar Rusland en China is een ander verhaal. Het lijkt mij beter dat de NAVO-oorlogsmachine opgedoekt wordt en plaatsmaakt voor een vredesmacht. Daar zal de hele wereld mee gediend zijn. Veel beter dan : "Bekeer je tot de democratie, anders schiet ik je dood!" of  "Je rijkdom of je leven!"
De Roebel is inmiddels de sterkste valuta in de wereld geworden. Met dank aan de westerse sancties. De afzet van Russische olie is sterk gestegen, ondanks het dichtdraaien van de westerse kranen. Alleen al China importeert 50% meer olie van Rusland. Wat wordt de volgende westerse sanctie op de weg naar zelfdestructie? Het gaat beregoed met Rusland.

Muziek en recessie

"I remeber a time, everything was cheap". Dit nummer is ooit geschreven tijdens een periode van recessie. Het is weer bijna zover. De vraag borrelt weer op : "How can a poor man stand such times and live?" Treurige muziek voor dito tijden.

Boeren demonstreren

De boeren hebben gelijk. De regering voert een labiel beleid. Eerst groter en intensiever, dan weer kleiner, dan toch weer groter en toch maar weer kleiner en nu is het : weg met de boer! Erg selectief, want in de Oostvaardersplassen is het vele malen erger. Maar ja, dat doet de overheid dus zelf. Net als de KLM en de vele industrieën en scheepvaart, worden de echte vervuilers ontzien. Een kwestie van geld.
En dat alles vanwege een rammelend stikstof verhaal.
Vijf jaar geleden was men nog trots op de schone boeren. Maar ondanks de verdere afname van het aantal boeren, is de verontreiniging toegenomen. Beweert men. Wie zoiets gelooft? Mensen die last hebben van het geen actieve herinneringen syndroom. Die geloven dat.

Klaplopen

Oekraïne zegt miljarden nodig te hebben om de gasreserves aan te vullen. Ja, en? Wij hebben dat ook zelf nodig. De EU is ook aan het rekenen geslagen. Voor Oekraïne. Er zijn ook miljarden nodig voor de wederopbouw van dat land. Hopelijk wordt de berekening doorgestuurd naar de Oekraïense rijkaards, waaronder Zelensky zelf. Het land is niet eens lid van de EU. En waarom Oekraïne wel en de landen in het voormalig Joegoslavië, Syrië, Irak, Libië en Afghanistan niet? Omdat het westen die landen zelf heeft gebombardeerd? Ik vind het een erg vreemd gedoe. Laten we maar eerst in ons eigen land de boel weer opbouwen. Alles ligt hier op z'n gat. Ik ben blij, dat steeds meer mensen beginnen te twijfelen aan het stikstofverhaal en het -beleid.

Geconcentreerd en analytisch

Luuk kreeg van oma twee bouwpakketjes. Ze zijn afkomstig van de Hema en het moeten insecten worden. Het is erg boeiend (vinden oma en opa) te zien hoe kinderen zich ontwikkelen. Luuk kan heel geconcentreerd bezig zijn. Hij deed niet zomaar wat, maar volgde de aanwijzing van oma. Zij gaf vooraf aan, dat de onderdelen van het insect genummerd zijn en dat elk nummer overeen moest komen met een zelfde nummer op een ander onderdeel. Nou, dat begreep Luuk direct goed. Luuk kan al tellen en cijfers en letters herkennen. Hij heeft vrij zelfstandig beide insecten in elkaar gezet. Als het even tegenzat, bleef hij rustig. Nee, Luuk ging dan niet

huilen of met de insectenpuzzel gooien. Luuk bleef rustig en geduldig doorgaan. Ook zijn fijne motoriek werkt prima. De onderdelen moesten namelijk voorzichtig in elkaar geschoven worden. De 'koppelingen' (inkepingen) waren erg fijn en dus kwetsbaar. Maar ook dat ging Luuk goed af. Luuk is natuurlijk ook erg trots op het resultaat. Net zoals wij trots zijn op Luuk. Goed gedaan hoor, Luuk!

Spielerei

Zo maakt het kabinet heel veel herrie over het 'stikstofprobleem' en net zo gemakkelijk gaan de steenkolen weer weer op het energievuur. Hoppa! Het hele stikstofverhaal begint nogal ongeloofwaardig te worden. Ik krijg steeds meer het idee dat het bedoeld is om louter politieke doelen te na te streven. Het beleid is net spielerei. Wie een hond (burgers en boeren) wil slaan vindt altijd wel een stok (stikstof, vluchtelingen, Rusland, Oekraïne enz.). Als we de Grieken niet zouden helpen zou de EU uiteen vallen. Maar het vertrek van de Britten bleek geen probleem. Bedrijven zwaarder belasten was geen goed idee, want dan zouden ze ons landje verlaten. Maar extra belasten vanwege hoge winsten in een crisistijd kan wel. Als ik zelfs in publieke praatprogramma's politici klinkklare onzin over kwesties hoor spuien en daar aan tafel alleen schapen zitten, dan is het niet anders dan dat we ons eigen graf graven. Kennis is macht. Maar veel mensen kijken niet verder dan dat de eigen neus lang is. Die van mij is nogal plat, dus moet ik extra ver kijken. Ik nu eenmaal niet bepaald volgzaam ben. Ik ben een kritisch zwart schaap.

APK treurnis

Ik zag bij toeval, dat mijn eerste berichtje over het ombouwen van een Senseo (juli 2020) inmiddels 1.758 keer gelezen is!
Gisteren heb ik de bus naar de garage gereden. Voor de jaarlijkse APK. Ik was benieuwd of tijdens de keuring nog problemen geconstateerd zijn. 
Laat in de namiddag werd ik gebeld. Het was geen leuk nieuws. Het lijkt erop, dat we ons laatste tripje met de bus gemaakt hebben. Ik kreeg namelijk te horen, dat de Italiaanse roestduivel het afgelopen jaar onder de bus flink tekeer gegaan was! Ik was er al bang voor, ondanks mijn antiroest werkzaamheden. Ik kon niet overal bij komen en heb zo goed en kwaad als het kon getracht de 'diavolo italiano' te stoppen. Het lijkt net alsof de roestduivel in het metaal opgesloten zit. Dus van binnenuit z'n werk doet. Dan heeft een antiroestbehandeling weinig zin. Het is dus een gevecht tegen de bekende bierkaai.
Ruim 2 jaar geleden was ik van plan hem in Roemenië helemaal te laten lassen. Maar helaas was de corona een spelbreker en nu zijn het de brandstofprijzen. Het is tijd geworden om afscheid te nemen van ons bussie. We hebben erg van het huisje op wielen genoten. Rest nog het vraagstuk : verkopen met of zonder apk. Vandaag krijg ik te horen hoe de reparatievlag erbij hangt. Er wacht ons nieuwe tijden. Aan alles komt eind.

Srebrenica : veel te laat!

En halfbakken. Typisch iets voor de politiek : excuses aanbieden als het te laat is. In dit geval zijn we bijna 30 jaar later en al het kwaad is al geschied. Nederland was weer (Ned. Indië) betrokken bij een genocide. Er moest een uitspraak van de Hoge Raad komen om de Staat zover te krijgen. Dus van harte en oprecht ging het niet. Veel Dutchbat III militairen hebben geleden en lijden nog steeds vanwege de politieke en militaire blunders die daar begaan zijn. Die hebben ruim 8.000 moslimmannen en -jongeren het leven gekost. Nu reageert de politiek quasi verontwaardigd over burgerdoden in Oekraïne. 
Het met lichte wapens uitgeruste Nederlands bataljon stond erbij en keek naar de moordpartij. Net als de betrokken wereldorganisaties. Mark Rutte had natuurlijk als eerste de nabestaanden van de Srebrenica slachtoffers zijn excuses moeten aanbieden. Maar helaas is enig menselijkheid Mark Rutte totaal onbekend.
Weer zo'n voorbeeld, waaruit gebleken is dat ons landje ongeschikt is voor het erop na houden van een leger.

Walk of Life

Een oud droogrek

Op zolder, aan de balustrade, hangt een wasrek. Dat rek is naar mijn idee zo'n 30 jaar oud. Het is van 6 mm geplastificeerd metaal. Een aantal maanden geleden begon het witte plastic los te laten. Het vergaat en brokkelt af. Telkens als de was opgehangen of afgehaald was, lagen er witte kunststof schilfers op de trap. Reden voor de wasvrouw om een nieuw rek te kopen.
Het oude moest plaatsmaken voor een nieuw exemplaar. Maar toen de was opgehangen werd, bleek dat het nieuwe zo slap als een vaatdoek was. De spijlen bogen door. Ik heb het materiaal opgemeten. Het bleek nog geen 4 mm dik te zijn! Dus ruim 2 mm dunner dan het oude.

Ik heb het oude maar eens goed bekeken. Eerder overwoog ik het rek met een kunststoflijm in te smeren, zodat het afbrokkelen gestopt zou worden. Maar ik vond het geen goed idee. Ik zag de wasgoed al aan het rek blijven plakken. Oké, het scheelt weer knijpers. Toen dacht ik aan krimpkous. Maar daar had ik dan wel zo'n 15 meter van nodig. Uiteindelijk kwam ik terecht op tape. Die sterke grijze tape van de Action, waarmee ik al eerder zeer goede ervaringen heb opgedaan.
Ik heb het hele rek in die tape gerold. Elke spijl apart. Het zijn 17 spijlen en dan nog de zijkanten. In de lengte van de spijlen heb ik stukken tape geknipt en de strook voorzichtig om de spijl geplakt. De breedte van het tape ging 4x om de spijl. Dus je begrijpt hoeveel werk het was. Een aardig klusje, maar het resultaat waard.
Het oude trouwe droogrek kan er weer een aantal jaar tegen. Het ziet er chique uit, grijs met blauw. Toen ik de camera pakte om het resultaat vast te leggen, dacht Fenna dat zij weer op de foto ging. Gek beest.

Een interessant interview

Veel wat Lavrov zegt ten aanzien van beschuldigingen aan het adres van het Russisch leger, bevestigen de bevindingen (inclusief opnames) van onafhankelijke journalisten in het oosten van Oekraïne. Jammer dat er niet gerefereerd wordt aan het beleid van het Pentagon, dat erop gericht is de wereld aan de VS te onderwerpen met als 'gereedschap' de NAVO. Met China en Rusland als grootste 'uitdagingen'. Het gesprek geeft ook aan hoe eenzijdig het westers nieuws is.

Sugar Pie Honey Bunch

Ongewenst groen

Ook wel onkruid genoemd. De een siert er de tuin mee, de ander wil het kwijt. Afgelopen week ben ik het gaan verwijderen en bestrijden. Het verwijderen is deels uit de grond trekken en deels met speciaal tuingereedschap om voegen van groen te ontdoen.
Voor het bestrijden gebruik ik een speciaal mengsel van schoonmaakazijn met wat vloeibare zeep. Dat gebruik ik alleen als het weer ervoor gunstig is. Zoals afgelopen week : droog en zonnig. Het goedje wordt in een handsproeier aangemaakt. Daarna zet ik er druk op door te pompen en wandel ik al sproeiend wat rond.
Na verloop van tijd wordt het groen bruin en kan het later met een bezem op een hoopje geveegd worden. Gemak dient de mens.

Schaamteloze crisis

Zo noemt Mark Rutte de wantoestanden rond asiel- en gelukszoekers. Grappig dat ie een keer aan zelfreflectie doet. Rutte moet nu nog voor de overige wantoestanden voor de spiegel gaan staan. Zoals voor de economie, de armoede, de Toeslagenaffaire, de aardbevingen in Groningen, het stikstofsprookje, het tekort aan woningen, de ingestorte Zorg enz.
Nog een crisis. Ik las dat transgenders zich op de huidige toiletten niet veilig voelen. Dat heb ik met name op de camping soms ook. Als ik een grote boodschap moet doen en het slot van de deur werkt niet. Voor het overige maak ik in noodgevallen soms ook gebruik van een damestoilet. Ik heb me er nooit onveilig gevoeld.
Deze klagende transgenders doen alsof er op hen gejaagd wordt, maar dat zit tussen hun oren. Het liefst wil de woke generatie een hele ris toiletten, elk apart voor de lhbtiq+ groep. Sorry dames en heren, nog even en de bekende H staat nu voor homo en de D bestaat niet meer. Er is een eenvoudige oplossing. Gewoon twee symbolen : afbeelding van een geslachtsdeel. Oké, er zijn ook mensen die uit hun mond zeiken. Die doen dat maar buiten. Trouwens, als al die genders een keer buiten hun behoefte willen doen, prik dan eerst een bordje met je gender in de grond of plaats het tegen een boom. Dat is veel veiliger. Allemaal onzin van mijn kant natuurlijk, maar zij begonnen ermee.

Altijd weer die muziek

Vanmorgen stond ik op met een vrolijk deuntje in mijn hoofd. Ach, ik ben ermee opgegroeid. Met vrolijke liedjes. Muziek van de Fouryo's , de Selvera's, Annie de Reuver, Greetje Kaufeld, Herman Emmink, Dorus, het Cocktail Trio enz. De jaren 50 en 60 dus. Ik weet nog dat ik mijn moeder vroeg wat een diligence was. Een postkoets dus. De post kende ik en de koetsen reden met name op de zondagen nog door het dorp.
In die tijd vond ik de Engelstalige muziek ook mooi, al begreep ik niet veel van de teksten. Want daar luisterde ik ook naar. Ik heb nooit Nederlandstalige muziek gekocht. Wel gezongen. Alleen tijdens mijn militaire diensttijd, als we in de YP408 zaten. De groep bestond voornamelijk uit jongens uit het oosten des lands, die naar piratenzenders luisterden. De meesten van hen werkten in de bouw. Daar zat ik als kersverse schoolverlater dus tussen. We zongen meestal liedjes van Corry en de Rekels. Maar de Zuiderzee ballade en de Klok van Arnemuiden kwamen ook geregeld in ons repertoire voor. 

Casanova of

Jan Karbaat? Hoe dan ook het zijn er wel erg veel. Ter ere van Vaderdag. Of zondag?

Gram Parsons - In my hour of darkness

Via The Byrds en The Flying Burrito Bros kwam ik in de jaren 60 in aanraking met Gram Parsons. Op zijn eerste solo lp GP (1973) zong Emmylou Harris weliswaar samen met Gram P., maar haar naam moest ik zoeken in de aanvullende info op de achterkant van de hoes! In latere persingen van de lp stond haar naam wel op de voorkant van de hoes vermeld (with Emmylou Harris). Vanwege het succes, denk ik. Toen ik na de komst van YouTube een aantal nummers van Parsons gepost had, kwam ik in contact met iemand die een biografie over de zanger/schrijver aan het schrijven was. Hij stuurde mij toen wat info, o.a. een foto van het huis van Gram die begin jaren 60 deel uitmaakte van The Shilo's. Helaas ben ik het contact verloren nadat mijn pc (letterlijk) naar de bliksem was gegaan. Dit nummer komt van zijn 2e lp (1974), Grievous Angel. Uiteraard met Emmylou, die samen met Gram het nummer en de muziek schreef. Linda Ronstadt zong trouwens ook mee.

Onder Joe Biden meer schietpartijen

De zelfmoord van Europa

Ook in het buitenland constateert men, dat Europa zelfmoord pleegt onder toezicht en leiding van de VS. Men ziet hoe de maatregelen tegen Rusland voornamelijk Europa zelf treffen. De mensen binnen de EU worden zwaar gestraft door hun eigen leiders, die zich laten adviseren door de VS.  

Below deck

 Af en toe kijk ik naar een aflevering. Er waren er, waar sprake was van (h)echt teamwork. Alles verliep vlot aan boord en ook buiten de werktijden om was er sprake van een team. In de afleveringen (of stukjes ervan) die ik onlangs zag, was het bar en boos. Er was geen team. Zelfs niet eens twee teams (service en dek). Ik vind de houding van de kapitein afstandelijk, terwijl hij de eindverantwoording draagt.
Hij neemt mensen in dienst, die niet geschikt zijn voor het werk. Komt bij dat hij niet bezig is een team samen te stellen. Allemaal individuen, geen mensen die in teamverband kunnen werken. Er zijn er, die zelfs weigeren instructies van hun leidinggevende op te volgen. De leidinggevenden zelf missen vaardigheden en spelen zodoende baasje, politieagentje. Ik ben ervan overtuigd, dat een potentiemeting zal uitwijzen dat ze niet eens geschikt zijn voor zo'n functie. Dat geldt ook voor de service. Die is soms ronduit slecht.
Ik mis dus het teamverband, de samenwerking, kennis en kunde op het gebied van leidinggeven en dan met name het motiveren, faciliteren en enthousiasmeren. En vooral teambuilding. In plaats daarvan is er structureel sprake van roddelen, elkaar zwart maken en zodoende de kwaliteit van het werk neerhalen en de sfeer aan boord en aan de wal verpesten. Teleurgestelde of boze bemanningsleden verlaten nu spontaan de boot. Anderen worden van boord gestuurd. Jammer, want ik heb ook afleveringen gezien, waarin het geheel als een geoliede motor liep. En toch vind ik het interessant om te zien.

Onverklaarbare stijging doden

Stuck in the middle with you

Tja, daar zitten we dan. Te midden van de Haagse clowns en jokers, die Nederland naar de Filistijnen helpen. Het vluchtelingen beleid is net een kopie van Schiphol : iedereen is welkom, maar men kan de stroom mensen niet aan. Als simpele burger zeg ik : "Gooi die deur eens dicht!" Maar ja, waarom gemakkelijk?

Love hurts

Een inhumane streek

Als ik het goed begrepen heb, gaat Engeland Julian Assange aan de VS uitleveren. Iemand die als journalist de waarheid openbaart (via Wikileaks), krijgt straks wellicht een levenslange gevangenisstraf. Het is weer zo'n typische vriendendienst tussen beide landen. Ik hoop maar voor Assange, dat een interventie van een of andere rechter de uitlevering zal verbieden. Als men niet eens een illegaal terug mag sturen, dan zal in dit geval de uitlevering van een journalist die objectief berichtte over o.a. de Amerikaans oorlogsmisdaden toch ook niet kunnen plaatsvinden.
Amerika heeft als enig westers land het monopolie tot het ongestraft mogen plegen van oorlogsmisdaden.

Een anatomische les

Oké, het betreft schilderij noch mens, maar een apparaat. Ik heb de kapotte Senseo uiteen gehaald. Erg interessant om het inwendige in al zijn glorie eens te zien. Ik herkende de componenten boiler (leuk mini geval), het pompje en een printplaatje, dat voor mijn perceptie een systeem is.
Ik merkte ook dat een drukknopje op de printplaat

(rood omcirkeld) niet werkte; het knopje voor twee kopjes. Het was op de plaat gesoldeerd, dus lastig te repareren. Komt bij dat ik eerst zo'n schakelaartje zou moeten bestellen en dat er dan ook nog verzendkosten betaald moeten worden. En dan nog het losmaken van het oude en het solderen van het nieuwe schakelaartje. Ergo, €10

voor een goed apparaat is geen gekke deal.
Ik vond de bescherming van de bedrading en apparatuur nogal matig voor een apparaat, dat met water werkt. Maar ja, wie ben ik? Een leergierige voormalige kantoorpik. Ik heb alles keurig gescheiden, zodat het straks op de juiste afvalplek terechtkomt.