Gun terror in America

Een docu van medio vorig jaar over de terreur van vuurwapens in de US :

Het kwaad is al geschied

Men, de westerse wereld, probeert uit alle macht het naziblazoen van het Oekraïens Azov bataljon te zuiveren. De beelden van deels ontklede Azov militairen die gevangen genomen zijn, met hun getatoeëerde hakenkruizen en ss symbolen zijn naar mijn idee daarom vrij snel van het www verwijderd. Helaas is het voor de schoonmakers ondoenlijk om alle negatieve berichten (= feiten) van het www te verwijderen en soms zijn anderen hen voor, door beelden te downloaden. Na het omverwerpen van de pro Russische regering in 2014, stak het tot dan verboden neonazisme de kop weer op. Het is een speciaal onderdeel (keurkorps) van het Oekraïens leger geworden.
Oude berichten blijven soms op het www staan, zoals dit bericht van het AD uit 2014, dat aangeeft hoe wreed het nazi bataljon in het oosten van Oekraïne bezig is.
Het artikel beschrijft de standaard werkwijze van het bataljon, zoals het heden ten dage ook doet.  Amnesty heeft in het verleden ook al z'n afschuw uitgesproken over deze nazi groeperingen, getuige dit bericht uit 2014.
Ook in Oekraïne zelf probeert met het nazi bataljon af te schermen van de publiciteit, omwille van meer steun in de oorlog tegen Rusland. Dit bericht dateert uit 2017.
Het moge duidelijk zijn, dat sinds de staatsgreep van 2014 de Oekraïense nazi's heel wat misdaden begaan hebben. Ook onder meneer Zelensky, die nu zelf over genocide van de kant van Rusland durft te spreken. Men mag Zelensky dan graag als zorgzame vader presenteren, maar dat zijn veel neonazi's ook.

Anders dan ik doe

In een van de volkstuintjes hier, is iemand een schuurtje aan het bouwen. Het geraamte staat er al. Er worden geïmpregneerde balkjes gebruikt van plm. 7x7 cm. Ik vind het altijd interessant om naar bouwactiviteiten te kijken. Ook om eventueel zelf ideeën op te doen.
In dit geval viel mij de constructie op. Ik miste stevigheid. De constructie die nu staat bestaat uit vier vierkanten. Ik weet niet beter dan dat dergelijke constructies extra verbindingen krijgen in de vorm van diagonalen, om te voorkomen dat het geheel 'omvalt'. In soortgelijke constructies heb ik als versteviging soms ook multiplex driehoeken op de hoeken geplaatst. In deze constructie zie slechts twee extra verbindingen aan de voorzijde. Links onder en rechts boven zijn korte balkjes in de hoeken geplaatst. Ik ben natuurlijk geen timmerman en misschien is de bouwer dat wel. En er zijn immers veel wegen die naar Rome leiden. Als de boel eenmaal dichtgetimmerd is, dan is het geheel natuurlijk een stuk steviger.

De bus schoon

In de aanloop naar een weekendje weg, heb ik de bus schoongemaakt. Ik heb hem dit keer voor de deur geparkeerd, want ik had ook de stofzuiger nodig. Tijdens de schoonmaak zag ik twee wat roestig ogende schroefkoppen. Ze zitten in de drempel van de schuifdeur geschroefd. Die deur gaat vaak open (en weer dicht) en dan kan het zijn dat er wat regendruppels naar binnen vallen. Die schroeven heb ik maar gelijk vervangen door rvs exemplaren. Oké, ik mag dan een pietlut zijn, maar preventief onderhoud vind ik ook belangrijk. Een deels loszittend hekje om Fenna in de bus te houden, heb ik ook maar gelijk vastgezet.

Ik ben begonnen met een sopje en een doekje om het interieur af te nemen. Daarna ben ik door de knieën gegaan om te stofzuigen. Als je hier zo bezig bent komen er geheid voorbijgangers even een praatje maken. Daar heb ik nu alle tijd voor en ik vind het leuk. Toen ik nog werkte vond ik dat soort oponthoud soms vervelend. Ik had toen niet zoveel vrije tijd, vandaar. Als ik dan iemand zag aankomen, verstopte ik me of moest ik plots naar binnen. Haha! Maar tegenwoordig niet meer. De sociale contacten zijn ook leuk. Leuker dan schoonmaken. Vanmorgen leidde een gesprekje tot een afspraak. Ik ga als sparring partner tegen iemand schaken! Ik vertelde hem, dat ik al jaren niet geschaakt heb en geen geoefend speler ben. Mijn broers waren daar beter in. Al hoewel... Mijn broer Joop was lid van de plaatselijke schaakclub en gebruikte ook boeken. Hij kocht ook eens een schaakcomputer. Als hij flink gestudeerd had vroeg ie mij : "Hé broer, zullen we even een potje doen?" En dan won ik..... Maar dan moest ik blijven zitten, totdat hij een potje gewonnen had. 😀 Ik ben benieuwd hoe het na al die jaren met mijn eigen schaakkennis staat. Op voorhand heb ik mijn tegenstander al geïnformeerd, dat ik heel goed tegen mijn verlies kan. Dus hij hoeft mij niet te laten winnen. Je weet het maar nooit tegenwoordig.

Een dicteerapparaatje

Van zo'n dicteerapparaatje (met kleine cassettebandjes) of dictafoon heb ik jarenlang heel veel plezier gehad. Ik gebruikte hem meestal tijdens besprekingen. Uiteraard na toestemming gevraagd te hebben. Ik legde het dan op tafel, zodat het voor iedereen zichtbaar was. Later werkte ik de opnames uit tot verslagen en/of verwerkte ik de verkregen informatie in rapporten en documentatie.
Volgens mijn geheugen heb ik het slechts twee keer stiekem gebruikt. Dat was vanwege vervelende werkomstandigheden. Zo werd ik telkens onder vier ogen door een interim directeur beledigd. Ik heb de opnames aan mijn advocaat laten horen. Enkel om mijn beweringen te onderstrepen. Ik werd in eerste instantie namelijk niet door mijn eigen advocaat geloofd. In een ander geval kreeg ik een tip, dat mijn leidinggevende voor een ogenschijnlijk gewoon gesprek ook de bedrijfsjurist had uitgenodigd. Toen bleek het tijdens het gesprek om een bewering te gaan, als zou ik ontslag genomen hebben. Een door mij opgestelde en ondertekende brief konden zij mij niet tonen. Vanwege een fistelachtige ontsteking was ik ziek thuis en mocht ik van de arts geleidelijk aan weer gaan werken. Ik meende een gesprek te krijgen over hoe mijn parttime inzet ingevuld zou worden. Zelf had ik daar al ideeën over. Maar het gesprek verliep dus heel anders : men beweerde dat ik ontslag genomen had! Pas toen begreep ik de vraag van een collega toen ik na aankomst samen met haar in de lift stond. Zij zei : "Wat doe jij hier? Jij hebt toch ontslag genomen?" Maar goed, ik kreeg te horen dat een parttime inzet niet zou gaan gebeuren. Ik werd naar huis gestuurd. Toen ik na afloop van het gesprek de heren bedankt, klonk plots een piepend geluidje uit mijn colbert. Haha! Ik heb toen tegen die directeur gezegd, dat ik het gesprek opgenomen heb onder het mom van  "Jij een verrassing, ik ook een verrassing". De beide heren keken elkaar wat verschrikt aan. Toen bleef het heel lang stil. Bijna 10 maanden zat ik thuis! Ik behield al die tijd mijn salaris, mijn onkostenvergoeding en de leaseauto. In die periode ben ik maar in onze winkel gaan helpen. Totdat ik een brief kreeg van die jurist met de vraag of ik alsnog ontslag wilde nemen. Natuurlijk, maar niet zonder fatsoenlijke vergoeding. Aldus geschiedde.
Wat bleek later? De nieuwe directeur wilde een heel andere invulling van het peoplemanagement. Hij wilde geen IT 'ers met aanvullende opleidingen  op het gebied van HRM (zoals toen gebruikelijk in de branche), maar liever HRM mensen met wat IT kennis. Hij wist niet eens wat er inhoudelijk tussen mij en mijn medewerkers, voornamelijk projectleiders en adviseurs, besproken werd. Dat was voor 95% vaktechnische zaken. Omdat ik zelf beide functies gehad heb, kon ik mijn medewerkers wat hun werkzaamheden betrof goed volgen en hen adviseren. Eerder moest ik van dezelfde directeur vertellen, waarom er binnen mijn groep zo weinig personeelsverloop was. Van de overige vier peoplemanagers mocht er uiteindelijk één blijven. Hij had een niet afgeronde P&O opleiding....

De WHO wil meer macht

 De obscure VN organisatie WHO wil middels de ondertekening van een pandemieverdrag, de nationale overheden buitenspel zetten in geval van een pandemie. Met andere woorden, landen raken hun autonomie op het gebied van gezondheidszorg kwijt zodra de WHO op het knopje Pandemie gedrukt heeft. Want het zal niet bij deze stap blijven. De WHO heeft financiële connecties met de farmaceutische industrieën en de elite, die de wereld willen beheersen. Trump legde het een en ander van deze organisatie bloot. Rutte heeft er wel oren naar. Zo'n verdrag ondertekenen is goed voor zijn cv. Net zoals met de ongebreidelde instroom van asielzoekers, laat hij graag zijn oren hangen naar instanties die interessant zijn voor zijn loopbaan. Rutte is wat dat betreft een soort Zelensky, die zijn eigen land graag opoffert louter voor eigen gewin.

Jas uit

Wat een weer! De ene dag moet ik onder mijn jas een vest aan, de andere dag kan ik zonder vest en dan weer met. Vanmorgen had ik zonder jas op pad kunnen gaan.
Ik zag weer die meneer die zo statisch zijn beide bouviers uitlaat. Zoals gewoonlijk liet hij de honden op het grote gazon uit (bovenste deel op de foto). Ik heb hem een keer uitgelegd, dat het veld vaak gebruikt wordt als speelveld voor zowel kinderen als hondeneigenaren. De laatsten ruimen eventuele ongelukjes keurig op. Zelf heb ik daar ook geregeld met Fenna gespeeld. Maar dat doen we niet meer, omdat ik goed moet kijken waar ik loop vanwege de bouvierpoep.
Aan de andere kant van de straat (voorgrond op de foto) is het toegestaan de honden los te laten lopen en men hoeft de poep daar niet op te ruimen. Het pad wat daar ligt leidt naar het Dorpsbos, zo'n 50 meter verderop. Soms, heel soms staat meneer aan de 'goede' kant. Om onduidelijke redenen staat hij liever op het gazon te wachten totdat beide beesten hun behoeftes gedaan hebben. Dan gaan ze, de opruimplicht negerend, weer terug naar huis. Ondanks dat, groeten we elkaar vriendelijk. Misschien mankeert die man iets. Je weet maar nooit.

Donetsk-Zaporozhia-Kherson

Het is natuurlijk raar, dat in een wereld waar dankzij de moderne technologie zoveel informatie beschikbaar is, er nog steeds onwetenden en/of eenzijdig geïnformeerde mensen hun zegje doen of hun mening vormen. In door Rusland bezet Oekraïens gebied interviewt Patrick Lancaster Oekraïense burgers over de ontstane situatie. Er heerst nog veel angst voor represailles, want in Oekraïne mag men niet positief over Rusland spreken. Burgers vertellen over de dagelijkse ellende in Oekraïne en neigen zodoende naar Rusland.

Alsnog door de knieën

Ondanks een 3-0 voorsprong verloor ADO van Excelsior. De Hagenezen dachten er al te zijn en verkeken zich op de veerkracht van hun tegenstander. Never change a winning team, maar ja ik ben geen voetbaltrainer. Jammer dat de fans hun teleurstelling (of was het woede?) afreageerden op de aanhang van Excelsior. Zij waren toch zeker niet de coach en spelers van ADO? Niet alleen ADO Den Haag ook de regering van Rutte is alsnog door de knieën gegaan. Na een periode van ontkenning geeft het kabinet toe, dat bij de Belastingdienst sprake is van institutioneel racisme. Neem maar van mij aan, dat de Belastingdienst niet de enige dienst is, die zich daaraan schuldig maakt.

Visie in Duitsland

In Duitsland ziet Sahra Wagenknecht de situatie met betrekking tot de boycots tegen Rusland als volgt :

"...De economische oorlog tegen Rusland en de discussie over gas- en olie-embargo's zijn bovenal : een schot in de eigen knie. Noch stoppen ze de illegale oorlog in Oekraïne, noch lijken ze Rusland economisch te schaden. Integendeel - de Russische minister van financiën verwacht 14 miljard euro aan extra inkomsten in 2022 vanwege de gestegen wereldmarktprijzen als gevolg van het sanctiebeleid. De economische sancties, waar een groot deel van de wereld niet aan meedoet, worden steeds meer boemerang: ze schaden vooral de mensen in Europa, die nu flink moeten betalen voor tanken, verwarmen en hun dagelijkse inkopen. In tegenstelling daarvan worden goedkope Russische grondstoffen in veel grotere hoeveelheden aan Azië en Turkije verkocht. De toekomst van de Duitse (ik : en dus ook onze) energievoorziening daarentegen luidt : duur, vies Amerikaanse schaliegas en even duur LNG vloeibaar gas uit Qatar, nota bene een land waar het aan mensenrechten ontbreekt! Wat is dit voor gekke politiek?"

Situatie in 2018

Voor de duidelijkheid, deze Amerikaanse journalist (Patrick Lancaster) bevindt zich al jaren in het oorlogsgebied in het oosten van Oekraïne. Tot ergernis van het westen in het algemeen en Amerika in het bijzonder. Hier een korte impressie van de situatie in het oosten van Oekraïne zo'n vier jaar geleden. Lang voor de Russische inval om de Donbas te bevrijden van de ellende uit Kiev. Toen was het al kommer en kwel. Het gebied wordt sinds 2014 al dagelijks gebombardeerd en beschoten door het Oekraïense leger. Daarom was het gebied van de crash van MH17 gevaarlijk. Overigens trof Lancaster daar jaren later nog steeds stoffelijke resten en brokstukken aan. Gewoon zichtbaar op de grond. Het nieuws hier beperkte zich tot opstandige separatisten. Over de wreedheden van het Oekraïens leger werd niets gemeld. Want Oekraïne is immers een fijn land met leuke, eerlijke politici en andere invloedrijke mensen. Goed voor de EU. Genocide in 2022? De meeste burgers waren al jaren geleden gevlucht. O.a. naar Rusland. Een groot deel is voor de inval geëvacueerd. Door Rusland. De genocide vond voor de Russische inval plaats. Door toedoen van Kiev en later Zelensky. Ook nu nog worden burgers aangevallen door het Oekraïens leger.

Het is pas maandag

Ik hoor het ze nog zo zeggen, als ze op de maandagochtend het kantoor binnenkomen : "Was het maar vrijdag." Wat een valse start is dat. Een werkweek lang balend uitkijken naar de vrijdag. En vervolgens de vrijdag gebruiken om 'de week af te bouwen'. Ze werden er vaak mee gepest, omdat ze de sfeer negatief beïnvloeden. Het soort zal niet uitgestorven zijn. Dus vandaar speciaal voor hen : 

Elektrische bus

Als ik de jongelui op hun e-bikes zie rijden, moet ik onwillekeurig denken aan veel moeders van toen en wellicht van nu. Terwijl de mannen aan het werk zijn, fietsen zij op een gewone fiets met twee koters, een paar boodschappentassen en soms ook nog zo'n wandelkarretje aan de bagagedrager. Ik weet niet of het OV er met elektrische bussen beter op wordt. Dit gebeurde begin deze maand in Parijs :

Echt niet zomaar

Toen ik mijn dagelijkse pestkoppen met een stok te lijf ging, was ik bang dat hun ouders bij mijn moeder zouden aankloppen. Ondanks dat zij al wist van het gepest.
Helaas zie ik af en toe ouders boos naar het verkeerde kind reageren. In plaats van te vragen naar de voorgeschiedenis, wordt alleen degen die als reactie terugslaat aangesproken of gestraft.
Wat de oorlog in Oekraïne betreft zie ik hetzelfde fenomeen; mensen met oogkleppen op. Wie de voorgeschiedenis en de mentaliteit van de vechtende partijen kent zal zich niet sec achter Oekraïne scharen en Rusland afdoen als afschuwelijke vijand. Nee, die zal een andere keus maken en de voorgeschiedenis van dit conflict als basis gebruiken voor een structurele oplossing die vrede heet.

Even een vraagje

Die gedacht kwam weer spontaan bij mij op, toen in het nieuws van een Belgische zender gesproken werd over de aanleg van een deel nieuw elektriciteitsnet. Mensen die  straks in de buurt van de transportkabels komen te wonen, maken bezwaar tegen het bovengronds transport. Zij zien de kabels liever onder de grond gelegd worden. Ze zijn bang voor het stralingsgevaar van kabels bovengronds. De hoeveelheid energie die door de kabels moet, is aanzienlijk hoger dan de gangbare. Een deskundige beaamde weliswaar enigszins de risico's (hersentumoren en/of leukemie), maar bagatelliseerde ze. Ze waren verwaarloosbaar, want slecht 1 op de 10.000 zal dat kunnen overkomen aldus de man. Ik miste toen de afsluitende vraag : "En als die ene nu uw partner of kind of u zelf is?" Dezelfde vraag rees bij mij op toen men zo druk bezig was om het verplicht vaccineren er doorheen te drukken. Vanwege de risico's van de experimentele vaccins.
Een soortgelijke vraag werd Rutte wel gesteld ten aanzien van de militaire hulp aan Oekraïne : "Bent u bereid voor Oekraïne te sterven?" Rutte baalde als een stekker en gaf geen antwoord. Ik mis de kritische journalistiek van vroeger. Journalisten zijn meelopers geworden.

Een onverstandige zet

De meeste 'beschaafde' westerse landen hebben ervoor gekozen wapens naar Oekraïne te sturen. Geen humanitaire hulp en/of diplomatie om vrede te stichten, maar wapentuig. Men denkt op die manier het land te helpen aan een overwinning. Een in mijn ogen zeer onverstandige politieke zet. Het zal eerder resulteren in olie op het oorlogsvuur gooien. Des te zwaarder de wapens, des te groter de inzet van nog zwaardere wapen door Rusland. Met alle gevolgen van dien voor de zogenaamde westerse hulpverleners. De wapentransporten vormen nu ook een doelwit van de Russen. Dus meer bombardementen en beschietingen en verwoesting van de infrastructuur. Om over slachtoffers maar te zwijgen.
Maar er schuilt nog meer gevaar. De moderne technologie kan ook in handen van de Russen terechtkomen. En... in handen van Oekraïense extremisten, terroristen en illegale wapenhandelaren. Het is nog steeds het corrupte Oekraïne waar men het over heeft. Het kan zelfs zo zijn, dat vanwege de corruptie de ontvangen wapens aan de Russen verkocht worden. Zakelijk gezien : inkoopkosten = 0,00, verkoopopbrengst : tonnen.
Er wordt sinds kort hiervoor gewaarschuwd door Interpol. Die instantie waarschuwt ook voor de vluchtelingenstroom, die ook extremisten en terroristen met zich mee zal brengen in de EU landen. De controle erop is nihil. Hè hè, men wordt wakker (zucht).

Sorry?

Als ik in het buitenland verkeer, probeer ik vaak de landstaal te gebruiken. Ik denk dan maar zo : "Ik probeer uw taal te spreken. U ook de mijne?" Om die reden vind ik de reclamespot van AH wat woke. Een Griek vraagt in het Grieks(!) in een AH winkel naar een of ander Grieks product waar ie naast staat. Alsof Grieks hier een soort van tweede taal is. De medewerkster antwoordt in het Grieks en verontschuldigt zich voor haar 'roestige Grieks'. Is dat excuus typisch Nederlands gedrag of gewoon woke gedoe? Het is natuurlijk maar reclame, en toch... "Sorry dat ik uw taal niet goed spreek."?
Van Duitsers weet ik dat zij er vanuit gaan dat wij hun taal spreken. Ik hoorde een Duitser dat haarfijn uitleggen, toen hem gevraagd werd, waarom hij Nederlanders in het Duits aanspreekt. Hij zei : "Nederlanders komen toeristen altijd tegemoet. Dus waarom zou ik Engels of Nederlands spreken?" Toen dacht ik : "Niet alleen toeristen, ook asielzoekers en vluchtelingen komt men hier graag tegemoet. Ook de Grieken. Met miljarden zelfs. Maar niet de arbeidsmigranten. Die worden hier heel anders behandeld. Mishandeld eigenlijk. Ze mogen dan net als wij EU mensen zijn en migranten genoemd worden, maar het blijven voor veel Nederlanders ordinaire gastarbeiders." Triest. Een 'migrant' of 'asielzoeker' die hier enkel zijn hand komt ophouden, wordt vele malen beter behandeld dan de hard werkende arbeidsmigrant die werk doet wat de Nederlander niet ziet zitten. Namens Nederland : Sorry.

Brandnetelkuurtje

Omdat ik wat langere tijd last heb van een pijnlijk gewricht, heb ik mijn hand weer eens door de brandnetels gehaald. Het heeft mij vorige keer goed geholpen, toen ik last had van mijn pols. Alsof er een zenuw vlak onder de huid lag. Ooit kreeg ik die tip van mijn moeder, maar ik heb hem nooit opgevolgd. Hij kwam weer bij mij op toen ik met de pijnlijke pols langs een bosje brandnetels wandelde. De actie heeft geholpen. Ik heb daar geen pijn meer gekend.
Ik haal niet zomaar mijn hand door die netels. Vooraf kijk ik waar ze staan, want ze moeten wel brand(netel) schoon zijn. Dus niet op plekken waar bijvoorbeeld honden hun poot oplichten of vogels poepen. Het is ook zo, dat niet alle netels prikken. Dus kan het zijn dat ik meerdere keren mijn hand in het groen moet steken. Ze zien er weliswaar hetzelfde uit, maar er zijn aardige (voor de thee?) en stekelige. Bij brandnetels is het zo, dat ik pas de steken voel als ik klaar ben. Hoe erger des te beter. Tijdens de aanraking voel ik nauwelijks iets prikken. Het liefst zie ik dan veel bultjes op de pijnlijke plek. Oké, ze jeuken. Maar ook dat is een goede oefening om er met je tengels van af te blijven.
Ik heb het gistermiddag gedaan en de pijn bij het gewricht van mijn duim is aanzienlijk minder. Dus goed voor een herhaling.

Het begon in 2014

In dit bericht wordt verteld, wanneer de vijandelijkheden in het oosten van Oekraïne begonnen. Niet alleen op de Krim, ook elders in het oosten werden referenda gehouden. De uitkomsten (zelfstandig, los van Kiev) bevielen Kiev niet, met als gevolg : het begin van de oorlog in 2014. Men was het oneens met de coup. Ik ben over de inleiding heen gesprongen, naar een interview met een militair

Zeurpiet

Zelensky blijft maar zeuren. O.a. over de toetreding van Oekraïne tot de EU. Hij vindt dat de rapportages over corruptie niet kloppen. Zelensky zelf laat al zien dat de corruptie er nog steeds is. Die man is in een recordtijd steenrijk geworden (Panama Papers). Volgens zijn kiezers is hij net zo corrupt als de rest in Kiev. Ik hoop dat het onderzoek naar wreedheden (graag vanaf 2014) correct en objectief zal plaatsvinden. Dus niet van achter een bureau in Kiev. Een gedegen onderzoek zal uitwijzen, dat Oekraïne voorlopig niet bij de EU mag komen, wegens oorlogsmisdaden en misleiding.
Rutte gedraagt zich zoals gewoonlijk : vaag en onbetrouwbaar. Een ferm "Nee!" laat de Hollandse angsthaas niet horen. Terwijl het referendum dat wel uitgewezen heeft. Misschien wacht Rutte ook op een zak met geld uit de pot van 43 miljard dollar die Zelensky van Biden c.s. krijgt.
Vanmorgen las ik over het gekonkel van Haagse ambtenaren met de NAM over de problemen rond de gaswinning. En dan maar roepen : "Vertrouw op de overheid!" Haha! Het zijn allemaal boeven.

De pisang!

In de supermarkt was ik even op zoek naar de bakbanaan. Niet in het schap, daar had ik ze zo gevonden. Nee, op de weegschaal. Ze stonden niet vermeld onder de menuregel Fruit. Daar stonden wel bananen genoemd. Voor deze pisang moest ik op de button voor exotisch fruit drukken.
Tijdens mijn zoektochtje op het scherm van de weegschaal zag ik plots een arm over mijn schouder schieten en hoorde ik iemand zeggen : "U moet even met uw vingertoppen drukken." Het was een medewerker die op Fruit drukte. Voordat ik wat kon zeggen, was ie weer verdwenen. Hij had dus niet gezien, dat ik bakbananen op de schaal had gelegd en geen gewone bananen. Gewone bananen is bij deze supermarkt dus geen exotisch fruit.

Vanmorgen ben ik de bananen gaan bakken. Ik heb ze eerst van de schil ontdaan en toen in de lengte doorgesneden. Daarna in zo'n vier stukken doorgesneden, zodat ik 8 partjes overhield. Die verdwenen in een beslag zelfrijzend bakmeel, waarvan de dikte voldoende was om aan de stukken banaan te blijven plakken. Voor de rest was het frituren in zonnebloemolie.
Eigenlijk had ik de bananen met zwarte schil willen kopen, maar die waren er niet. Die zijn net wat rijper dan die ik gekocht heb. Die had ik thuis wat kunnen alten rijpen. Maar dan moet ik al die tijd naar die bananen kijken. Ik eet ze liever. Maar goed, ze smaken prima. En daar gaat het om.

Geen regen meer

Ze is jarig!

 Speciaal voor mijn liefste schat die vandaag jarig is!

Nieuws van het front

Inwoners van Marioepol vertellen over de brute werkwijze van het Oekraïens leger. Het laat een spoor van verwoesting achter. De verhalen komen erop neer, dat het Oekraïens leger niet alleen op eigen burgers schiet, maar ook opzettelijk gebouwen verwoest. Een werkwijze, die bedoeld is om Rusland de schuld te geven. Vraag me niet hoe lang dit soort video's beschikbaar blijven. Ze geven namelijk feiten weer. Kijk er maar niet te lang naar. De verhalen zijn schrijnend.  

Een stoere fiets in de tuin

Wegens omstandigheden doe ik sinds een paar dagen de boodschappen. Niet echt mijn ding, maar ja, het is soms niet anders. Toen ik vanmiddag terugkeerde van de supermarkt (waar het gelukkig vrij rustig was), zag ik een vrij stoere fiets met felle kleuren in de tuin staan. Het formaat was te groot voor onze jongste kleinzoon en veel te klein voor de oudste. Dus rara? Ik was benieuwd wie er op bezoek was gekomen. Maar eenmaal weer binnen, was er geen bezoek te bekennen. Wel een berichtje van iemand met een keelontsteking. Ze kan nauwelijks praten en ik ben wat dovig. Nou, dan weet je het wel. Net alsof ik in een vreemd land op vakantie ben. Haha!
Ik kreeg te horen dat een buurtbewoonster aan de deur geweest is met de fiets. Hij is van haar kleinzoon. De ketting ligt eraf en of Willem met de waterpomptang hem kon repareren.
De ketting was eraf gelopen. Hij zat klem tussen het kleinste tandwiel achter en de vork. Ik kreeg de ketting er niet zomaar tussenuit. Daarvoor moest ik de as lossen. Nadat ik de ketting weer op de (tandwiel)cassette geplaatst en het wiel weer vastgezet had, heb ik nog even de versnelling gecontroleerd. Ik heb de derailleur opnieuw afgesteld (met de ketting op het grootste blad voor), zodat ie niet meer zover naar rechts kan komen. Dat was de reden waarom de ketting eraf gelopen was. Daarna heb ik al crossend en schakelend de fiets naar de 'klant' gereden. Het joch was blij en zijn oma ook.

Op z'n Japans

Zo noemde ik het op mijn werk vaak. Het gebruikmaken van bestaande systemen, na het aanbrengen van wat verbeteringen. Vanmorgen heb ik op die manier een Made in Hongkong huisje voor een pindakaaspotje voor vogels aangepakt. Toen ik op de fiets wilde stappen, lag het potje op de grond. Het is gelukkig van

kunststof, dus er lagen geen scherven. Het was uit het voederhuisje gevallen. Toen ik het potje terug plaatste zag ik dat het dakje bijna hoinkoing uiteenviel van ellende.
Gelukkig beschik over een aantal toverdozen. Met wat onderdeeltjes heb ik het huisje wat verbeterd en ervoor gezorgd, dat de pot op z'n plek blijft.

Twee hoekijzertjes zorgen er voor dat de beide dakplaatjes bijeen blijven. Ik heb door een voorgeboord gat in het dakje een splitpen gestoken. Die blokkeert het potje. Ik heb het stokje ook maar gelijk vastgezet. Dat lag los onder het potje, dat tevens diende als bevestiging.
Vanwege de algehele staat van het huisjes, zal ik een keer een nieuw exemplaar maken. Op z'n Japans natuurlijk. Maar voorlopig vind ik het goed zo.

Het andere nieuws

Ik heb maar weer eens wat medailles van ons regulier nieuws omgedraaid. Zelensky klaagt over genocide in de Donbas. Die begon al overigens in 2014 al, maar op die klachten van pro Rusland inwoners is nooit door het westen gereageerd. Zelensky heeft die lijn verder doorgetrokken met dagelijkse bombardementen en beschietingen. In de Donbas klagen Oekraïners al jaren over een genocide, die vanuit Kiev geleid wordt. En dat alles omdat het gebied zich wil afscheiden van Oekraïne.
Voor de inval zijn veel bewoners van de Donbas naar Rusland gevlucht en daar opgevangen. Meer dan 1.360.000 mensen, waaronder meer dan 230.000 kinderen, zijn op verzoek van burgers uit gevaarlijke gebieden van de republieken Donetsk en Luhansk en Oekraïne naar Rusland geëvacueerd. Het lijkt mij niet aannemelijk dat Rusland de pro-Russische inwoners daar zou ombrengen. Wat dat betreft geloof ik eerder de berichten uit Rusland en (oost) Oekraïne, die stellen dat Oekraïense milities zich schuldig maken aan genocides. Niet alleen in de Donbas.
Men verdenkt Zelensky ervan dat hij met de beschuldigingen alsnog militaire bijstand zou kunnen krijgen van het westen. De Donbas is in handen van Rusland, dat duizenden krijgsgevangenen heeft gemaakt. Volgens de Russische inlichtingendiensten en krijgsgevangenen bevinden zich in het nog afgesloten deel van Azovstal ook Navo officieren / vertegenwoordigers uit Europese landen.
Steeds meer Oekraïense militairen zien de oorlog niet meer zitten. Ze geven zich en steeds grotere getalen over aan de Russen. Ze verhalen over speciale detachementen binnen het Oekraïens leger, die militairen die weigeren te vechten standrechtelijk executeren. Het schieten op burgers is toegestaan en vooral geen Russen gevangen nemen ( of wel : Russische krijgsgevangenen executeren). In Marioepol zijn in laboratoria bewijzen gevonden van de ontwikkeling van biochemische wapens. Personeel had niet eens de moeite genomen belangrijke documenten te vernietigen. Deze laboratoria worden financieel gesteund door Amerika. De EU was al die tijd op de hoogte van deze activiteiten.
Er gaan geruchten als zouden vanuit de Oekraïense militaire top voorbereidingen getroffen worden om Zelensky af te zetten. De Russen maken duizenden krijgsgevangenen, winnen slagen en dat wordt een aantal Oekraïense generaals verweten. Hen wacht mogelijk een tribunaal. De eindverantwoordelijke Oekraïense opperbevelhebber wordt echter ontzien. De onder hem vallende generaals willen van Zelensky af.
Zelensky zelf is woest op Scholtz vanwege het uitblijven van steun van Duitsland en een hard standpunt ten opzichte van Rusland. Duitsland wilde begin jaren 90 met steun van Rusland neutraal blijven, maar werd tot lidmaatschap van de NAVO gedwongen. De Duitse economie draait op Russisch gas en olie. Tijdens een recente vakantie van ons in Duitsland werd campagne gevoerd om over te gaan op gas. Dat was binnen het kader van de aanleg en het in gebruik nemen van Nord Stream 2.
Volgens de EU gaan we terug naar stookolie en steenkolen. Hoezo klimaatproblemen?
Officieel mogen transporten van wapentuig uit het westen aangevallen worden. Aldus een Russisch decreet. Zodra het transport zich op of boven Oekraïens grondgebied bevindt, vormt het een hoofddoelwit voor het Russisch leger. 
Hongarije doet veel op humanitair gebied voor Oekraïne. Maar dat vindt Zelensky niet genoeg. Hij dreigt nu de toevoer van olie en gas naar Hongarije die via Oekraïne loopt af te sluiten. Hongarije bewaakt de verkoopprijs van brandstof. Alleen voertuigen met een Hongaars kenteken kunnen goedkoop tanken. Hogere winsten van bedrijven worden afgeroomd door speciale belastingheffingen.
Oekraïense krijgsgevangen klagen dat Kiev hen nooit zal willen ruilen
Rusland is  zijn economische belangen aan het verleggen. Het vertrek van Amerikaanse en/of westerse bedrijven wordt opgelost met een Russische invulling. Dus wordt het Red Starbucks, Mc Moskou enz. Russische ondernemers zijn in hun nopjes met hun nieuwe kansen, waarvan de basis gelegd is door het westen. Komende maand worden de vestigingen weer geopend, onder een nieuwe naam met producten van dezelfde ('geleende'?) receptuur.
Sinds de embargo's heeft Rusland zijn economische afzetgebieden verlegd. Het aantal tankers dat Russische olie naar Azië vervoert is flink gegroeid. Misschien komt er een South Stream 1, voor gas naar het zuiden.
Meneer Erdogan (Turkije) wenst niet te kiezen tussen Rusland en Oekraïne. "Mensen zitten niet te wachten op weer een wereldoorlog.", was de toelichting. Ook de houding van Finland en Zweden ten opzichte van Turkije, blokkeren een verdere uitbreiding van de NAVO. Er wordt al ruim een jaar met beide landen onderhandeld binnen het kader van de Amerikaanse wereldhegemonie.
Per saldo vraag ik me af, wie er, afgezien van het Oekraïens volk, de grootste slachtoffers zijn van de invasie. Volgens mij zijn wij, de westerse landen, dat.

Te weinig ouders

 De media koppen enigszins paniekerig als zouden er te weinig opvangmogelijkheden voor kinderen zijn. Voor deze opa is kinderopvang een soort van desinteresse en/of egoïsme van de kant van de ouders. Er zijn volgens mij veel te weinig echte ouders. Mensen die niet alleen een kinderwens hebben, maar na de geboorte er ook voor hun gewenste kinderen zijn. Maar nee, men wil wel kinderen, maar werken is leuker dan opvoeden en zorgen voor. De overheid ondersteunt dat koekoek gedrag met subsidies.
Ik weet best wel dat er ook situaties zijn waarin beide ouders moeten werken. Die in de financiële problemen geraakt zijn. Ze moeten wel, anders komen ze niet rond. Maar als ik die situatie van werkende ouders ook anders bekijk, vind ik dat je ook kunt kiezen voor een lager egoïsme en/of leven op een wat lager kostenniveau. Dus geen dure woning kopen met een hypotheek gebaseerd op twee inkomens. Of helemaal geen woning kopen, maar huren. Ik krijg steeds meer de indruk dat mensen leven om te werken. De verschuiving van de pensioenleeftijd verergert dat. Nog even en men heeft twee of drie banen om rond te komen. Want als er zoveel geld is, wordt de vraag enkel groter.
Gelukkig zijn er nog veel oma's en opa's. Al krijgen zij geen geld voor de opvang. Dat geld mag alleen gegeven worden aan een erkende kinderopvang.
Volgens mw. Christine Lagarde zijn wij ouderen het onkruid in haar tuin met geldbomen die Economie heet. De tijd waarin ouderen gerespecteerd werden vanwege hun inzet en wijsheid is voorbij. Misschien moeten we eens een jaar lang ons vrijwilligerswerk gaan staken.

Hemelvaartsdag

 Als kind verbond ik het verhaal over de Hemelvaart van Jezus al aan de ruimtevaart. Dat kwam omdat ik thuis wekelijks de Sjors van de Rebellenclub las, met op de laatste pagina de strip van ruimtevaarder Olaf Noord. In mijn beleving steeg Jezus dan op alsof ie een raket was, om vervolgens, net als Olaf, in de ruimte te zweven.
Sinds de verhalen over Ufo's en goden die van boven komen, ben ik wat anders tegen mijn geloofsovertuiging gaan kijken. Vooral ook, omdat ik later op de middelbare school de verhalen over andere geloven vernam. In wezen was de basis hetzelfde : goden die van boven komen of daar ergens zetelen.
Weer later kwam steeds meer kennis over de oudheid en ontstond veel meer ruimte om de geloofsverschijnselen en afbeeldingen wereldwijd te onderzoeken, met elkaar te vergelijken en te bespreken. Met als centrale vraag : Waren de goden astronauten? Of wel, kwamen zij van andere planeten? Ik vind de verhalen, suggesties erg interessant en soms geloofwaardig. Ondanks dat hebben zij de basis van mijn geloof niet aangetast. Ik beschouw ze meer als informatie uit de zoektocht naar onze afkomst in combinatie met het verschijnsel van Ufo's.

Zij wel, wij niet

 Om o.a. over het milieu en het klimaat te praten, zijn zo'n 1.500 vliegtuigjes in Davos geland. Allemaal van de deelnemers, die ons vertellen hoe wij met het milieu en klimaat zouden moeten omgaan. Ze willen ons daarop gaan controleren. Want wij moeten natuurlijk wel luisteren en doen wat zij zeggen. Maar zij hoeven dat dus niet. Net zoals de vervuilende industrie (o.a. Tata Steel en chemische industrie), de scheepvaart en de KLM. We moeten minder vliegen. Jammer dat niet iedereen een privéjet kan aanschaffen. Minder vliegen betekent minder omzet en dus hogere prijzen. Vliegen wordt voor de elite. En wie zijn dat?
Dat de KLM bij grondpersoneel kanker veroorzaakt is ook van geen belang. Evenmin de gezondheidssituatie van omwonenden van Tata Steel en andere vervuilers.
De overbevolking is ook een onderwerp in Davos. Vooral ouderen omdat die groep geen nuttige bijdrage meer zouden leveren aan de economie en de economie alleen onnodig zullen belasten (mw. Christine Lagarde). Dergelijke ideeën had Hitler, afgezien van de Jodenvervolging, ook : wat niet jong en fit was moest verdwijnen. Lagarde richt zich enkel op het geld, de economie. Enige menselijkheid ontbeert. Alsof mensen artikelen zijn, die ze kan weggooien als ze er niets meer mee doet. Het aborteren van ouderen uit de economie. Brr!

Wel en niet onder controle

 Vanmorgen kwam ik weer dat hondje tegen. Het heeft veel weg van een grote mol. Het is zo'n zwart geval dat op een teckel lijkt, maar veel kleiner is. Nee, geen pincher of zo. Maar goed, dat beestje doet heel erg agressief. Vanmorgen dus ook weer. Het is maar goed dat het aan een riem zat, anders had Fenna (ook aangelijnd) het gegrepen. Ze heeft van een paar slechte ervaringen geleerd. Dit keer bleef ik staan, terwijl de eigenaresse een waterval van vermanende preken tegen haar alsmaar grommende en keffende mol hield.
Toen het mormel eindelijk wat stil was, vroeg ik haar of haar hondje soms ook door een postbode hier in de buurt uitgelaten werd. Ze bevestigde dat. Ik vertelde haar, dat ik onlangs de postbode nog gesproken had. Met haar hondje erbij. Natuurlijk viel ie eerst uit, maar een kort rukje aan de riem en een 'Stil!' van de kant van de postbode was het beestje ook stil. We hebben daarna een tijdje staan praten, zonder problemen. Fenna bleef al die tijd rustig zitten en het keffertje hield zich ook koest.
De vrouw zei toen : "Ik kan niet zo hard praten, daarom luistert ie niet zo goed naar mij." Het had niet zoveel zin, maar toch legde ik haar uit  dat het niet om stemgeluid en/of fysieke kracht ging, maar om de houding, de uitstraling. Ofwel psychologisch overwicht.  Maar dat begreep ze dus niet.

Met opzet

Dat de journaliste van Al Jazeera met gericht vuur door Israëlische militairen gedood is, lijkt me erg voor de hand liggen. Waarom? Typisch Israël. Ze bracht nieuws, dat Israël liever verborgen houdt. 
Zweden en Finland overwegen hun ziel en zaligheid aan de Amerikanen over te leveren, door lid te worden van de NAVO. Straks hebben ook zij niets meer te vertellen en worden ze gedwongen mee te doen aan allerlei oorlogen en invasies. Het lidmaatschap maakt hen automatisch vijand van Rusland. De neutrale status is dan niet meer. Ze worden ook een doelwit.
Turkije heeft al aangegeven het lidmaatschap te zullen blokkeren. Hoera! Alles wat enigszins kan bijdragen aan vrede, juich ik toe. Ik hoef alleen naar de expansie van de NAVO te kijken om te concluderen, dat die organisatie niet op  vrede uit is. Wat de Sovjet Unie altijd verweten is en Rusland verweten wordt, doet de NAVO i.c. Amerika : landen overnemen. Geheel volgens de plannen van begin jaren 90. Amerika zal er alles aan doen om de Turkse blokkade weg te nemen. Desnoods weer via een invasie en/of oorlog van de Amerikanen.
Er wordt gesuggereerd als zouden Russische militairen in de Donbas tekeer gaan. Men vergeet dat Oekraïense leger al ruim 8 jaar daar tekeer gaat. Komt bij dat het Oekraïense leger er niet voor schuwt eigen burgers om te brengen (vooral in het oostelijk deel van Oekraïne) en vervolgens naar de Russen te wijzen. In veel gevallen nestelen Oekraïense militairen zich in dorpen en steden. Zelfs in scholen en ziekenhuizen, om van daaruit beschietingen te doen. Helaas schrijft het nieuws met opzet dan enkel over het bombarderen van een school of ziekenhuis. Burgers worden ook door hen gebruikt als menselijk schild.  Helaas worden opnames hiervan gecensureerd, want Oekraïne heeft alleen aardige militairen en Rusland slechte.
Zoals verwacht bombardeert Rusland de wapentransporten. Daar gaat onze oude meuk!

Sprakeloos

Eerlijk gezegd wist ik niet wat ik hoorde, toen er verteld werd over de basisschool in Texas waar 19 kinderen en twee volwassenen doodgeschoten en anderen gewond geraakt zijn. Daar kan ik heel erg boos over worden. Nog niet zo lang geleden haalde ik wat cijfers aan over het vuurwapengeweld in Amerika. Wat moet iemand met een automatisch geweer in huis? En dan niet één, maar heel veel. Die mensen zijn wat mij betreft knetter gek. Hoe vaak gebeurt het dat iemand na of tijdens een ruzie een vuurwapen trekt? Alsof het de gewoonste zaak van de wereld is. Een verschijnsel dat ook hier opgedoken is.
Dat iemand van 18 jaar gelijk over dergelijke wapens mag beschikken is ook idioot. Hier mag je op die leeftijd niet eens een zware motorfiets rijden. Voorstanders van vuurwapenbezit roepen dat niet het wapen, maar de mens de oorzaak is van zoveel slachtoffers. Dat is natuurlijk zo. Voor mij bewijst het weer, dat veel Amerikanen agressief gedrag vertonen, waarbij het gebruik van vuurwapens heel normaal is. Zo komt het Amerikaans leger bij mij dus ook over. Het zijn niet de wapens, maar het is de mentaliteit.

Een nieuw voederhuisje

Na de lunch ben ik maar gelijk aan de slag gegaan. Ik laat het nu eenmaal niet snel bij woorden alleen. Helemaal niet op deze woensdag, als vanavond Geen woorden, maar daden! klinkt als Feijenoord de finale speelt.
Ik heb als eerste het oude huisje verwijderd van de paal. Nou, het zag er niet uit! Het dakje was van latjes gemaakt, die gepotdekseld gemonteerd zijn. Wat mij gelijk opviel was het aantal schroefjes dat per latje van krap 2 cm breed gebruikt was : 4 stuks! Dat heeft iemand gedaan, die heel erg geduldig is, maar ook wat onzeker (denk ik). De constructie op zich was zeer creatief bedacht. Misschien gemaakt door een vrouwspersoon?

In de schuur had ik nog wat restanten liggen, waarmee ik aan de slag gegaan ben. Een plaatje metaal heb ik als dak gekozen. Even op maat slijpen met de slijptol, wat buigen (geklemd in de workmate) en zie : een dakje. Ik heb van een stuk bezemsteel een nokbalkje gemaakt dat door twee ogen in staanders geschoven is. De ogen / gaten heb ik met de kleinste gatenzaag gemaakt. Zowel het plaatje als de nokbalk heb ik vastgezet. Ik heb wat hoekijzertjes gebruikt ter versteviging van de staanders. Dat moet voldoende zijn. Er zullen toch zeker geen adelaars op landen? Het hout heb ik niet behandeld.

Het ijzeren dakje heb ik eerst met wat antiroest behandeld en vervolgens wat karig zwart gespoten. Het was niet de bedoeling professioneel spuitwerk toe te passen. De beesten schijten het toch onder. Ik ben tevreden over het resultaat. Het huisje staat weer op de paal. Hopelijk gaan die vogels niet zeuren over een energielabel, want het huisje is tamelijk open. Ik weet het, het huisje staat niet met het midden op de paal. Maar het staat wel stevig. Er zit een draadbout door de bodem die in de paal geschroefd is en er zaten ook nog twee hoekijzers op de paal. Het staat dus als een huis.

Geknipt en geschoren

Vanmorgen heb ik gewerkt. Na de ochtendroutine heb ik het gereedschap tevoorschijn gehaald, om het groen te gaan snoeien. Het is groeizaam weer en dat is te merken. Het groen is flink omhoog geschoten. Sonja kwam ook wat doen. Rustig aan, in de zon want ze voelde zich niet helemaal lekker.
Ik was net begonnen, toen een buurtbewoonster vroeg : "Willem, mag ik je wat vragen?" Vragen staat vrij, zolang het maar geen gezeur is. Ze vroeg mij wat ik van die berg zand vond, die de doorgang tussen de huizen blokkeert. Ik heb er mijn zegje over gedaan. Samengevat : niet bepaald sociaal. Het zand is daar vorige week vrijdagmiddag gestort en vandaag ligt er nog een flinke berg. We lopen maar om. Vooraf een briefje in de bus met wat uitleg, zou aardig geweest zijn.

Na nog wat napraten ben ik verder gegaan met de snoeibeurt. Het snoeiafval verdween in 2 kliko's. Terwijl ik zo bezig was, hoorde ik plots iemand mijn naam roepen : "Willem, waar zijt gij?" (of zoiets, want het kwam van de linker kant bleek later). Ik keek omhoog (Hemelvaart is immers in aantocht), maar zag enkel een mooie blauwe lucht. Toen hoorde ik weer mijn naam. Toen ik naar links keek, stond daar een andere mevrouw. Ze bood haar kliko aan, mocht er te veel snoeiafval zijn. Ze bedankte mij ook voor mijn werk. Ik keek er van op, want ze zegt al een paar jaar niets tegen mij.

En ik ook niet tegen haar. Vanwege een vervelende toestand. Ik heb haar reactie toen als een mes in de rug ervaren. In tijdje geleden gaf ze in bedekte termijn toe, verkeerd bezig geweest te zijn. Maar nu dus plots het aanbod. Ik dankte haar. Maar ik had haar kliko niet nodig. Ik heb haar goede wil beloond, door een strook bij haar tuin te ontdoen van bladafval en ongewenst groen. Er zijn telkens weer momenten om vervelende situaties om te zetten.
Tijdens het snoeien zag ik al weer een nieuw klusje. Het dakje van een voederhuisje voor vogels (foto hier boven) dat hier in het groen staat, is aan vervanging toe. Dat er al zoveel dakloze mensen zijn is al erg genoeg. Dus krijgen onze gevederde vriendjes een nieuw dakje van opa Willem.

Een putjesschepper

Bij dat woord zie ik mezelf weer in de schoolbanken zitten van de lagere school. Als iemand niet oplette of het huiswerk niet af had, werd soms gevraagd : "Of wil je later putjesschepper worden?" Zelf had ik de ambitie om vuilnisman te worden. Ik zag mezelf al staan achterop die prachtige Magirus vuilniswagen die wekelijks door de straten reed.
Later kwam ik er pas achter dat putjesschepper een eerlijk beroep was. Een beroep waarmee men op een eerlijke manier geld kon verdienen. Dus wat was het probleem? Iedereen aan de studie?

Het eens verguisde beroep bestaat nog steeds. In vaste dienst betaalt het relatief weinig, hoewel sprake is van fysiek en vies werk in de buitenlucht. En goed voor het milieu! Een zzp'er heeft het beter. Die kan bijna €400 per dag omzetten. Vandaag zag ik hier op het pleintje zo'n putjesschepper lopen. Gekleed in een fel oranje hesje met putschep en een kruiwagen. Zo'n putschep is net een grijper, maar dan met een klein formaat grijpbak eraan. Rioolputten lans de straat worden met een speciale auto gereinigd / leeggezogen. Maar op de plaatsen waar geen auto komen kan, loopt nog de putjesschepper. Ik vond hem wel wat slordig werken. Net alsof ie er geen zin in had. En het is pas dinsdag. Als ie wat uit een putje opgeschept had, pleurde hij het in zijn kruiwagen. En pleuren is bij mij wat anders dan legen. Ik voelde niet de behoefte hem te vragen of ie soms op school niet zijn best gedaan had. Dus dat beeld heb ik van me afgeschud.
Bij de grote berg met zand aangekomen liep ie wat heen en weer te drentelen. Waarschijnlijk op zoek naar de put. Maar die ligt deels onder het daar gestorte zand. Volgens mij vond ie de put, want hij pakte zijn telefoon en begon foto's te maken. Daarna liep ie weer naar zijn kruiwagen en ging op zoek naar de volgende put.

Small talk

Afgelopen zaterdag, toen we op het punt stonden om te gaan fietsen, sprak ik iemand. Ik ken de persoon in kwestie al wat langer, maar oppervlakkig. Ik heb hem een keer geholpen toe ie met een nukkige scooter bezig was. Op mijn (standaard) vraag : "Alles goed?" antwoordde hij dat ie last heeft van stress. O.a. om die reden volgde hij het dagelijks nieuws niet, zei hij. Ik vroeg hem wat de andere redenen waren. In het korte gesprekje bleek hij een voormalig beroepsmilitair te zijn, die vanwege zijn functie veel te maken kreeg met informatie waaronder opvallend veel 'propaganda' of fake news. Zo noemde hij het nieuws uit die hoek en sinds een aantal jaar ook uit de hoek van onze eigen nieuwsdiensten. Hij ergerde zich eraan en is toen begonnen met het zoeken naar de feiten. Zo kwam hij in veel andere nieuwsbronnen terecht. Hij noemde er een paar, die ik zelf ook raadpleeg. Zie daar plots de aansluiting. Haha! We beloofden elkaar daar eens een boom over op te zetten. Met koffie en koek. 

Sahra Wagenknecht

Deze Duitse politica zegt het volgende :

"Sinds het begin van de Coronapandemie is de rijkdom van miljardairs wereldwijd ongelooflijk 42 procent gegroeid. Steeds meer mensen lijden onschuldig onder de gevolgen van de coronacrisis en de oorlog in Oekraïne, armoede en honger groeien dramatisch. Ook in Duitsland weten veel mensen niet meer hoe ze er doorheen moeten komen, omdat ze lijden onder de sterk stijgende voedsel- en energieprijzen. Het aantal miljardairs is tijdens de coronavirusperiode met ruim een kwart gegroeid. De rijkdom van de 2.668 miljardairs komt nu overeen met 13,9 procent van de wereldwijde economische productie. Dit vind ik schandalig!
Terwijl de politiek blijft falen om verpleegkundigen voldoende lonen te betalen en de armoede een halt toe te roepen, kijkt de overheid toe dat bedrijven miljarden verdienen aan de crisis. Het is pervers dat hun super rijke eigenaren niet weten welk luxejacht ze hierna moeten kopen, terwijl steeds meer mensen in armoede leven en arm of geen toegang hebben tot onderwijs en gezondheidszorg. Oxfam eist daarom volledig terecht een extra belastingheffing voor bedrijven die grote winsten maken, evenals de herinvoering van de onroerende goederenbelasting en een vermogensoverdracht in Duitsland. Hoog tijd om de profiteurs van de crises te checken!"

Het is bij onze buren dus ook kommer en kwel.

Apenpokken

 In een e-magazine las ik de volgende tekst :

As more cases of monkeypox are detected in Europe and North America, some scientists who have monitored numerous outbreaks in Africa say they are baffled by the unusual disease's spread in the West."

Men is dus verbaasd dat de ziekte uit Afrika zich zo verspreid in Europa en de rest van de wereld. De schrijver heeft blijkbaar nog niet gehoord van de enorme stroom mensen, die van het Afrikaans continent naar het Westen trekken. Overigens is de apenpokken geen nieuwe ziekte. Onze voorouders kenden die vorm van pokken ook al. Niets bijzonders of ernstigs, wel (grote) blaasjes en jeuk en soms een wat grieperig gevoel. In het Engels heet de ziekte Monkeypox. Volgens complotdenkers en wappies is de letter K toegevoegd door de farmaceutische industrie. Als misleiding.

Wakker worden!

Er was een tijd (2014 opstand in Oekraïne) waarin een gekke Belg (Guy Verhofstadt) in Kiev de boel namens de EU stond op te jutten. De EU zou een democratisch Oekraïne steunen. Elke week zou er een EU afvaardiging in Kiev zijn, volgens deze Belgische EU trol. Nu laat de EU Oekraïne in de steek. Geweren en pleisters kunnen ze krijgen. Want Europa heeft verzuimd te reageren op de uitlatingen van Trump. Die zei tegen Europa : "Dop jullie eigen boontjes maar!" Maar ja, Europa heeft sindsdien weinig gedaan aan haar eigen veiligheid. Het heeft geen leger, is geen militaire grootmacht. Dus is Rusland ondanks de beperkte investeringen in zijn defensie sterker.
Zelf ben ik benieuwd in hoeverre Frankrijk en Duitsland de draad van begin jaren 90 weer willen oppakken. Zij wilden Europa toen leiden naar een blijvende vredessituatie via goede relaties met Rusland en... een krachtig leger. Maar daarmee ging Amerika toen niet akkoord. Amerika wilde de macht in West-Europa behouden (uitspraak Pentagon 1992). Frankrijk verliet toen boos de NAVO (tijdelijk). Onder Trump is de EU op dit punt blijven slapen. Misschien is men in Parijs en Berlijn nu wel wakker geworden. Berlijn beschikt over een sterke troef : Gerhard Schröder. De voormalige Duitse Bondskanselier is bevriend met Poetin. De Fransen hebben alleen Brigit Bardot (nog).

Olie op het vuur

Niet alleen wat de oorlog in Oekraïne betreft, ook hier in eigen land gooit deze regering olie op het vuur. Op het vuur van het enorme woningentekort en die van de maatschappelijke verdeeldheid. Deze regering wil gemeentes dwingen 'vreemden' woonruimte aan te bieden. Ergo, Nederlanders die al jaren wachten op een woning moeten plaatsmaken voor buitenlanders. Dat kan toch niet? Ik vrees dat met dit soort dwingelandij mensen een hekel gaan krijgen aan buitenlanders. Die geluiden hoor ik hier soms al. Als ik zie wat voor fraaie en grote woningen vreemden hier in de schoot geworpen krijgen, dan krab zelfs ik achter mijn oor. Ze hebben grote tuinen, waar ze niets mee doen. Afgezien van het kweken van ongewenst groen, wat niet leuk is voor de buren. Omwonenden klagen over de zaden van o.a. de paardenbloem die in hun tuinen terechtkomen. In het dorp zijn hier en daar al vormen van verpaupering te zien.
In veel gevallen wordt de huur door de Nederlandse belastingbetaler opgehoest. Zij betalen zodoende voor een fraaie woning, die ze zelf ontberen vanwege het tekort. Weer een voorbeeld waarin de overheid haar eigen fouten afwentelt op de burgers. Laten we eerst de problemen in eigen land oplossen, in plaats van ze te vergroten.

Een beloning

Gistermiddag ben ik naar de tandartsenpraktijk geweest. Of eigenlijk de mondhygiëniste bezocht voor een reinigingsbeurt. Niet dat ik mijn tanden niet zou poetsen. Die poets ik dagelijks 2x en tussendoor een mondspoeling. Nee, het is vanwege mijn terugtrekkend tandvlees en de afzetting van tandsteen tussen mijn tanden en kiezen. Het dagelijks flossen (draad), ragen (borsteltje) en stoken (tandenstoker) ten spijt. Zo'n behandeling duurt niet lang, hoor. Zo'n 20 minuten en dan sta ik weer met een gereinigd en gepolijst gebitje buiten.
Dit keer ben ik subiet naar de bakker die zich tegenover de praktijk bevindt gelopen om ons te trakteren op een moorkop (mag dit woord nog wel??). Toen de bakkersvrouw mij vroeg of ik soms wat te vieren heb, zei ik vrolijk dat ik net weer levend van de tandarts vandaan gekomen ben. Dat bleek geen leuke grap voor haar, want zij vertelde dat ze morgen moest en als de dood is voor de tandarts. Ik heb het maar niet gehad over acceptatie en ontspanning en helemaal niet over bloed aan de muren. Zelf heb ik nooit gedacht : "Had ik nou maar een kunstgebit." Stel je voor, dan zou ik nooit meer lui liggend in een luxe stoel met open mond onder een kunstzon naar de verhalen van die aardige en deskundige mondhygiëniste kunnen luisteren. Het leven moet mooi blijven.

Ringo - Bonanza

 Jeetje, wie had dat nou gedacht? Het nummer Ringo dateert uit de jaren 60 en ik ken de tekst nog! Maar ja, in die tijd was Bonanza een leuke serie om te zien. Met Adam, Hoss, Little Joe en vader Ben Cartwright. En niet te vergeten Manolito. Wat een tijd. Volgens mij hebben ze allemaal wel eens een of meer liedjes gezongen. Deze is van vader Ben, Ringo.

No More

Racisme is helaas van alle dag. Dit nummer is een protest tegen het racisme dat opdook, toen het dodelijke coronavirus in Amerika rondwaarde. Veel Amerikanen, jong en oud, met een Aziatisch uiterlijk werden belaagd en bedreigd (Asian hate crimes). Een soort gelijke reactie deed zich voor na de aanval op Pearl Harbour, maar dan op Amerikanen met een Japanse achtergrond.

De leugen regeert nog steeds

 Er zijn mensen die nog steeds geloven dat Amerika en Engeland Irak hebben aangevallen om aldaar de democratie te installeren. Ze hebben blijkbaar de berichten gemist over de leugens van Blair en Bush. Die beweerden namelijk dat Irak over atoomwapens / massavernietigingswapens zou beschikken en zodoende het land een gevaar voor de wereldvrede zou zijn. Maar Saddam had helemaal geen atoomwapens en van de opgelegde democratie is weinig terecht gekomen. Er zijn daar wel miljoenen mensen omgekomen; voor leugens. De vrede is in Irak nog ver te zoeken. Amerika en zijn bondgenoten hebben hun fouten niet goedgemaakt door het land weer op te bouwen.
Men suggereert als zouden democratieën niet met elkaar in oorlog geraken. Maar het zijn vaak wel democratische landen die een oorlog beginnen. Vanwege een soort competitiedrang. De hoog opgelopen spanningen tussen de VS, het VK, Duitsland en Frankrijk (begin jaren 90) zijn daar een voorbeeld van.

Een gevaar voor de gezondheid

Over onze gezondheid gesproken. Zolang men de grenzen openhoudt en de toegang tot Europa slecht controleert en ook nog hordes niet gevaccineerde vluchtelingen, asielzoekers en gelukszoekers toelaat, dan kan het zijn dat al dat volk mede zorgt voor de overdracht van besmettelijke ziektes. In veel landen van herkomst kent men geen vaccinatieprocedures zoals hier. Ik zou verwachten dat voor toelating ook aan een verplichte vaccinatie (zoals wij die als kind ook al kregen toegediend) voldaan moet worden. Da's toch veel belangrijker dan te moeten weten over tulpen en klompen? Geleidelijk ziet men bepaalde ziektes, waarvan men beweerde die 'uitgeroeid' te hebben toch weer terugkomen. Van de pokken werd in de jaren 80 gezegd dat ze uitgeroeid was. Men is toen gestopt met vaccineren. Eerlijk gezegd weet ik niet in hoeverre degenen die ooit tegen pokken gevaccineerd zijn, op herhaling moeten. Zelf heb ik geen last van pokken gehad. Wel een paar keer een pokkenbaan / -opdracht gehad, maar ben toen niet besmet geraakt. Denk ik.... In het nieuws wordt gewaarschuwd, dat niet alleen homo's en via seksueel contact men besmet kan worden. In die groep schijnen de eerste gevallen van apenpokken vastgesteld te zijn.
 

Geen scrupules

Dat Mark Rutte nog steeds niet zijn conclusies wil trekken, geeft aan wat een gewetenloze narcist hij is. Rutte heeft geen enkel moreel besef. Rutte is nog geen echte dictator, die solo kan opereren. Hij heeft daarvoor dagelijks steun nodig. Hij dankt zijn aanblijven vooral aan zijn politieke trawanten, die hem ondanks alles blijven steunen. Soort zoekt soort. Zelfs in de Toeslagenaffaire blijkt dat ruim 77 Kamervertegenwoordigers achter Mark Rutte staan en niet achter de gedupeerden en/of het verontwaardigde volk. Zoals hier verwoord wordt :

Het valt reuze mee

Ondanks dat ik al wat jaartjes rondloop, begrijp ik nog steeds niet bepaald gedrag van mensen. Ik probeer me in hen te verplaatsen, maar het lukt me dan niet te gaan denken laats staan te handelen zoals zij doen.
Iemand gedurende een aantal jaren in allerlei zaken bijstaan, om vervolgens (als blijk van dank?) een schop onder de kont te krijgen. "Wat zou zo'n iemand bezielen?", denk ik dan. Aan de andere kant troost ik me maar met de gedachte, dat het nog reuze meevalt. Er zijn immers ook situaties, waarin hulpverleners mishandeld en/of zelfs vermoord worden. Dan mag ik niet klagen vanwege figuurlijk een mes in mijn rug krijgen.
Het klagen laat ik in dit geval aan de daders over. Die klagen geregeld, dat ze sinds die daad zo eenzaam zijn en om hulp verlegen zitten. Soms proberen ze te groeten. Alsof er niets gebeurd is. Nou, daar trappen we dus niet in.

APK komt eraan

Het is bijna weer zover. De bus moet volgens het bericht van de RDW weer voor de jaarlijkse AP Keuring verschijnen. Officieel moet de keuring voor 4 juli a.s. plaatsvinden. Dat is mij de eerste keer volledig ontgaan, omdat ik nogal vergeetachtig ben. Sindsdien maak ik al in de maand mei een afspraak voor in de maand juni. Hierbij neem ik een marge, zodat eventuele mankementen ruimschoots binnen die termijn hersteld kunnen worden. Om vervolgens weer op te gaan voor de herkeuring. Dus prik ik een datum ergens in juni. 
Maar voor het zover is, ga ik eerst zelf de boel controleren met behulp van een APK controlelijst. Kapotte lampjes en/of ruitenwisserbladen vervangen kan ik zelf en veel goedkoper. Ik verwacht geen problemen met de remmen en/of banden. Hij lekt ook geen olie en de uitlaatgassen ogen schoon. De bus produceert geen zwarte rookslierten. De bus gaat ook vooraf de brug op. Om de onderkant te controleren inclusief de staat van de uitlaat. Mocht ik laswerk zien, dan ga ik eerst beoordelen in hoeverre ik het zelf zou kunnen doen. En anders doe ik een beroep op een van onze kids, die vanwege zijn beroep ook kan lassen.

Historisch gegroeid

Mijn broer Joop en ik kregen als kinderen al belangstelling voor sport en via de sport ook voor de politiek. We hadden thuis zo'n groot sportboek Nederlandse Sportsuccessen met plaatjes van leeuwenzegel(?). Dat boek vormde de basis voor onze belangstelling. Maar het was de denksport (schaken en dammen), die onze aandacht in die tijd (50-60) ook verlegde naar de toenmalige Sovjet Unie. Thuis werd geregeld geschaakt en gedamd (foto). In de Sovjet Unie was schaken een vak op school. We keken op tegen schakers als Kortsjnoj, Botvinnik, Spaski (tegen Bobby Fischer!) en Kasparov.
Natuurlijk deed de race om de ruimte een flinke duit in onze aandacht voor het 'Rode gevaar' toenemen. Hoewel pa bij de Marine diende, heb ik hem nooit negatief horen mopperen op de Russen. Het vreemde voor mij was, dat ie het wel had over de rot Moffen. Pa had zelf in Azië tegen de Jap gevochten. Maar later besefte ik dat zijn ouders de oorlog hier hebben meegemaakt. Mijn opa noch mijn oma hebben daar, volgens dit toen nog kleine potje met grote oren, met geen woord over gesproken. Verzwegen ellende?
In mijn jeugd kwam ik dankzij een paar vakanties met een vriendje en diens ouders erachter, dat er behalve rot moffen ook aardige Duitsers zijn.
Toen de Hongaarse opstand uitbrak, was alle aandacht gericht op de Hongaarse bevolking. Over nare Russen hoorde ik niets. Tenminste, ik herinner me daar niets van. Mijn broer en ik lazen al vrij jong de krant. Vooral de sportpagina, maar toch ook over andere zaken zoals politieke spanningen tussen landen.
Ten tijde van de Cuba crisis woonden wij op Curaçao. Voor ons vertrek in 1960 werd het U2 spionagevliegtuig van Gary Powers boven de Sovjet Unie neergehaald. Wat een ophef. Mijn broer en ik volgden zoals veel anderen met spanning de ontwikkelingen. Pas toen begon het fenomeen van een gevaarlijke Sovjet Unie en een nucleaire oorlog bij ons door te dringen.

Die atoomoorlog stond plots voor de deur. Amerika duldde geen raketten vlak bij haar in de buurt. Nu het andersom is, moet Rusland het wel accepteren? In de blaadjes die een kennis van pa (iemand die bij de MLD werkte) meenam, stonden o.a. militaire puzzels. Aan de hand van foto's moesten militaire vliegtuigen van Russische makelij worden herkend. Volgens mij heette die rubriek Friend or Foe? Daar hielden wij ons ook mee bezig. Zo leerden we Russische vliegtuigen (her)kennen. Mijn broer kocht ook boekjes uit de Alkenreeks over militair wapentuig (ik over brom- en motorfietsen). Ik heb zo'n boekje nog in mijn bezit. Allemaal kennis, die later in militaire dienst vanwege de Koude Oorlog bij ons verder uitgebouwd werd.

Weer terug in Nederland kwam mijn broer een keer met het CPN blad De Waarheid thuis. Stiekem. We waren tieners en troffen daarin ideeën, die overeenkwamen met onze denkwijze. O.a. over gelijke behandeling en recht op onderdak en inkomen / werk. Zou het communisme nou echt zo slecht zijn? Het (verplicht) lezen van Animal farm op de Mulo, deed onze veranderende visies stagneren. Totdat we begrepen dat het geschreven was door iemand die fel tegen communisme en dictatuur was.
Net zoals mijn bezoekjes aan Duitsland, kwam ik begin jaren 70 achter het IJzeren Gordijn heel aardige mensen tegen. Geen moordlustige communisten, maar vredelievende, gastvrije mensen. Zij vertelden dat ze bang waren voor de Amerikanen en Engelsen. Die wilden volgens hen hun land binnenvallen. Ik hoorde daar dezelfde verhalen en angsten als hier, maar dan andersom.
Het is voor mij daarom opvallend, dat die landen toch lid geworden zijn van de NAVO. De NAVO is die landen niet binnengevallen, maar heeft ze toch opgeslokt. Maar ja, daar gaan burgers niet over, maar politici met dubbele agenda's. Ondanks dat de Sovjet Unie uiteen gevallen was en de dreiging van Rusland minimaal geworden was, bleef de hetze tegen dat land voortgaan. Met alle gevolgen van dien.
Gaandeweg realiseerden wij ons, dat we op westerse wijze geïndoctrineerd werden en nog steeds worden. Er wordt veel verzwegen en veel komt niet overeen met de realiteit. Het maakte ons nog nieuws leergieriger. We zijn heel veel meer genuanceerd gaan zien, door ons beter te laten informeren. Mijn kijk op de wereld is zodoende gegroeid. Breder geworden dan menig medium brengt. Ik ben benieuwd wat hij gevonden zou hebben van de inval van de Russische beer, zoals hij het land vaak noemde, in Oekraïne. Niet dat hij voor een oorlog zou zijn. Maar gezien vanuit de politiek. Ik denk dat ik het eigenlijk wel weet. Mijn broer was overigens niet uitgesproken anti Amerika ('s politiek). Tenminste, dat is mij niet opgevallen. Al waren wij beiden wel tegen de vuile oorlog in Vietnam. Het was immers de periode van Love & Peace. Daarvoor had mijn broer speciaal muziek van Country Joe gekocht. Vanwege dit nummer :

Zand (er)over

Vrijdagmiddag j.l. werd een flinke bult zand gestort in een van de doorgangen hier. Omdat de hele doorgang geblokkeerd werd, heeft de besteller wat zand weg geschept. Zo kunnen voetgangers nog door de doorgang lopen. Scootmobielen niet. Maar dat is rijdend volk, dat nu iets langer moet zitten. Tijdens het legen van de vrachtwagen is de chauffeur wat naar voren gereden om de bak leeg te schudden. Met gevolg, dat een restant precies boven op een rioolput terechtgekomen is. Dat wordt dus putje scheppen geblazen.

De zaterdag erop is een aantal mensen met kruiwagens bezig geweest om het zand naar een tuin te brengen. Geen van hen was zo slim om de smalle doorgang wat groter te maken, door daar zand weg te halen. Na een dag scheppen en kruien ligt er nog een forse hoop zand (foto). Volgens mij is er veel te veel besteld, want er kwamen ook 'vreemden' zand weghalen. Ik ben benieuwd hoe lag het zand daar blijft liggen en de doorgang deels gebarricadeerd zal blijven.
Deze week ga ik het groen weer snoeien. De regenbuien van afgelopen week hebben het groen zeer goed gedaan. Het schiet omhoog.

Als in een botsautootje

Afgelopen week hoorde ik gemopper. Omdat het aanhield nam ik een kijkje. Ik zag een mij bekend busje van een organisatie die met Zorg te maken heeft. Het busje staat hier geregeld. De meneer van het busje komt hier dan een scootmobiel repareren. Dat ding is om de haverklap kapot. Logisch, want degene die erop rijdt, doet alsof het een botsautootje is. Ze ramt van alles en nog wat en ken enkel snelheid maken en remmen. Dat laatste doet ze niet op tijd. Ik zie haar bijna dagelijks de schutting of de deurposten rammen en stoep op en af crossen. Je zou denken dat uit en in de schuur en/of tuin rijden inmiddels routine zou zijn. Niet dus.
Ondanks het onbesuisde rijgedrag beweert ze tegenover de monteur, dat ze niet begrijpt waarom de scoot telkens kapot is. Ze rijdt altijd erg voorzichtig. Gelukkig vraagt de man mij niets. Want de monteur vraagt zich tijdens het repareren telkens weer boos af hoe iemand dit voor elkaar krijgt.
Ze heeft helemaal geen scootmobiel nodig. Ze licht de sociale dienst op. Iiets wat ze een paar keer zelf met enige trots gezegd heeft. Ik begrijp niet waarom ze nog steeds zo'n ding krijgt. Zeker gezien het feit dat ze het vervoermiddel afraagt. Twee keer geel is rood. Ze kan lopen als een kievit. Desnoods met zware spullen. Maar zodra ze gezien wordt, lijkt ze gehandicapt. Zonde van al die tijd, energie en het (belasting) geld. Laat haar maar zelf zo'n ding kopen. Misschien is ze er dan wat zuiniger mee.

Zoals Mark Rutte is

Veel wat Geert Wilders zegt vind ik te ver gaan. Maar hier heeft hij wat mij betreft voor 100% gelijk. Niet eerder hoorde ik in mijn leven zulke vernietigende uitspraken in de Tweede Kamer over een premier.

Woke gedoe

 "Stuur jij je kind naar hun kamer tijdens een ruzie? Je kan er ook voor kiezen om even bij ze te zitten en te vragen naar hun gevoelens." luidt een begeleidende tekst van een artikel, waarin gesteld wordt om met je kind te praten als het een driftbui krijgt omdat het terecht gewezen is.
Vragen naar hun gevoelens? Tja, hoe voelt het na een draai om je oren omdat je als kind zo heftig reageert? Niet meer doen dus. Wat een woke artikel zeg!
Wij zijn nooit zo woke met onze kids geweest. Wie niet luisteren wil moet maar voelen. Wat overigens niet wil zeggen, dat we onze kinderen sloegen. We deden aan handhaving. We gingen niet uitgebreid praten over de grenzen, die wij als ouders bepaald hadden. Als de regen actief werd volgde enige uitleg, (waarom iets niet mag) dat was het. Een paar keer maakten we mee, dat een gestraft kind (op een stoeltje of op de trap zitten) door de moeder getroost werd : "Ach, heb je straf? Kom maar hier hoor." Dat soort opvoeders zijn de pest voor de maatschappij omdat ze vervelende mensen creëren. Ik heb niets met dat woke gedoe.
Kinderen worden tegenwoordig niet gestraft, maar telkens weer getroost / stil gehouden. Vaak met allerlei hebbedingetjes tot aan dure telefoons toe. Kinderen gaan zelfs een huis kopen. Hun ouders vinden dat prachtig. Ik kreeg vroeger soms een stuiver. Dan kon ik 5 verkeersdroppen kopen.

Peaceful Easy Feeling

Vanaf begin jaren 70 kocht ik alle albums van The Eagles. Schitterende muziek. Van rock tot c&w en easy listening. En dan maar mee jammen. Of rustig naar luisteren en wegdromen.

Oekraïense krijgsgevangenen

Het vergrootglas ligt natuurlijk boven op Rusland wat het onderzoek naar oorlogsmisdaden betreft. Maar, zoals ik al eerder en vaker schreef, vlak de Oekraïense militairen niet uit. Die zijn zelfs in staat hun eigen burgers te vermoorden. De overgave van de Azov militairen in Marioepol liet in veel opnames zien, dat velen van hen tatoeages van hakenkruizen en andere nazi symbolen dragen. Men gaat er vanuit, dat deze militairen als nazi's in Rusland berecht zullen worden. Volgens Kiev hebben de Azov militairen dankzij Zelensky de fabriek verlaten. Feit is echter, dat zij zich hebben overgegeven aan het Russisch leger zonder tussenkomst van Zelensky of Kiev. Het betreft bijna 1.000 krijgsgevangen van het Oekraïens Azov elite bataljon. Toch zijn er nog Azov militairen in het complex. Naar zeggen commandanten. Zij weigeren zich over te geven. Dus dat kan nog flinke heibel geven.

Zoals vaker voorkomt, heeft YT de video verwijderd. De opnames zijn nadelig voor het imago van Oekraïne.

Op de fiets

Vandaag zijn we samen op de fiets gesprongen. We zijn naar Elburg gereden. Er stond een straffe westenwind. In het Hanzestadje was een brocante markt vandaag. Oude meuk dus. Op de heenweg hadden we over het algemeen de wind schuin achter ons in de rug. Daar vergat ik toen de zuinige stand van mijn e-bike in te zetten.
In Elburg was het rustiger dan verwacht. Ik had geen zin om me in een drom mensen te begeven, om vervolgens voetje voor voetje voort te gaan. Niets voor mij. Ik had me voorgenomen dan liever ergens te gaan zitten, terwijl Sonja in haar uppie

een rondje zou lopen. Maar dat hoefde dus niet. Het was wel leuk om veel oude huishoudelijke artikelen na zoveel jaar terug te zien. Aan de andere kant herinnerden ze mij er wel aan, dat ook ik wat ouder geworden ben. Zo zag ik de bekende koffiemolens, waarover ik recent geschreven heb. Een kleine houten voor op schoot en grotere die aan de muur gemonteerd werden. Maar ook de gewolkte (BK?)pannen en melkkokers. Ik zag ook een klein formaat kaasmolen. Ik herinner me de grote nog in de winkel van melkboer Jansen. Tja, en dan de grote zinken teilen en emmers. De teilen waarin ik ooit op de zaterdagen een bad kreeg.

Er lag ook zo'n spaarpot / huishoudgeld blik van Brabantia (Budget). Die hadden wij vroeger thuis ook. Wat dat betreft zag ik aardig wat nostalgische dingen.
De lunch op een terras bij de haven stond ook in het teken van de wind. Gelukkig brengen tosti's en kroketten meer gewicht in de schaal, dan de sla en het andere groen. Na de lunch zijn we weer op de fiets gestapt. Sonja wilde een andere route rijden dan die van de heenweg. Dus bleven we aan de zuidkant van de Randmeren en fietsten globaal richting Kampen. We zijn daarna via de Reevesluis lamgs het spoor naar Dronten gereden. Enigszins beschut, maar toch vaak met de wind op de kop. Doordat ik op de heenweg nogal kwistig met de energie van de accu omgesprongen was, moest ik de laatste 3 km zonder ondersteuning mijn best doen. Weer wat geleerd. Na zo'n 43 km kwamen we met zadelpijn weer thuis. Daar stond Fenna al te wachten om uitgelaten te worden. De dag werd afgesloten met wat stokbrood en een kop overheerlijke aspergesoep, die Sonja zelf gemaakt heeft.

Wat zeg je?

In de aflevering van B&B zag ik dit keer wat gezeur. Ja, zo noem ik het onterecht geklaag. De gasten mochten aan de hand van een formulier aankruisen wat ze voor hun ontbijt wilden eten en drinken. De gastvrouw had voor deze opzet gekozen, om zodoende gerichte inkopen te kunnen doen en geen voedsel te hoeven weggooien. Slim toch?
Wat denk je? Klaagt een van de gasten na het ontbijt : "Ik vond het maar een zeer karig ontbijt." Voor mij zei ze : "Ik ben zo dom geweest om voor mijzelf een zeer karig ontbijt te kiezen" of  "Als ik een fout maak geef ik graag anderen de schuld."

In een magazine van een uitvaartorganisatie las ik een kop : Ik en mijn vrouw. Daar schrik ik nog steeds van, teksten en/of uitspraken die eerst het vuil en dan de bezem aangeven. Of eerst ikke en de rest kan stikken.  Als kind leerde mijn lieve moeder mij al, dat ik niet met 'ik' beginnen moest. Dat was onbeleefd en egoïstisch. Op school kregen we een soortgelijk advies als het om spreekbeurten en/of opstellen ging. Maar in de huidige ikke-eerst maatschappij is het blijkbaar heel gewoon geworden. In veel Amerikaanse series en shows, hoor ik het ook vaak : Ik en.... Maar dat is een andere cultuur. Ik ben benieuwd hoeveel vrouwen  zich over deze kop zullen gaan beklagen.