In de aanloop naar een weekendje weg, heb ik de bus schoongemaakt. Ik heb hem dit keer voor de deur geparkeerd, want ik had ook de stofzuiger nodig. Tijdens de schoonmaak zag ik twee wat roestig ogende schroefkoppen. Ze zitten in de drempel van de schuifdeur geschroefd. Die deur gaat vaak open (en weer dicht) en dan kan het zijn dat er wat regendruppels naar binnen vallen. Die schroeven heb ik maar gelijk vervangen door rvs exemplaren. Oké, ik mag dan een pietlut zijn, maar preventief onderhoud vind ik ook belangrijk. Een deels loszittend hekje om Fenna in de bus te houden, heb ik ook maar gelijk vastgezet.
Ik ben begonnen met een sopje en een doekje om het interieur af te nemen. Daarna ben ik door de knieën gegaan om te stofzuigen. Als je hier zo bezig bent komen er geheid voorbijgangers even een praatje maken. Daar heb ik nu alle tijd voor en ik vind het leuk. Toen ik nog werkte vond ik dat soort oponthoud soms vervelend. Ik had toen niet zoveel vrije tijd, vandaar. Als ik dan iemand zag aankomen, verstopte ik me of moest ik plots naar binnen. Haha! Maar tegenwoordig niet meer. De sociale contacten zijn ook leuk. Leuker dan schoonmaken. Vanmorgen leidde een gesprekje tot een afspraak. Ik ga als sparring partner tegen iemand schaken! Ik vertelde hem, dat ik al jaren niet geschaakt heb en geen geoefend speler ben. Mijn broers waren daar beter in. Al hoewel... Mijn broer Joop was lid van de plaatselijke schaakclub en gebruikte ook boeken. Hij kocht ook eens een schaakcomputer. Als hij flink gestudeerd had vroeg ie mij : "Hé broer, zullen we even een potje doen?" En dan won ik..... Maar dan moest ik blijven zitten, totdat hij een potje gewonnen had. 😀 Ik ben benieuwd hoe het na al die jaren met mijn eigen schaakkennis staat. Op voorhand heb ik mijn tegenstander al geïnformeerd, dat ik heel goed tegen mijn verlies kan. Dus hij hoeft mij niet te laten winnen. Je weet het maar nooit tegenwoordig.
