Van zo'n dicteerapparaatje (met kleine cassettebandjes) of dictafoon heb ik jarenlang heel veel plezier gehad. Ik gebruikte hem meestal tijdens besprekingen. Uiteraard na toestemming gevraagd te hebben. Ik legde het dan op tafel, zodat het voor iedereen zichtbaar was. Later werkte ik de opnames uit tot verslagen en/of verwerkte ik de verkregen informatie in rapporten en documentatie.
Volgens mijn geheugen heb ik het slechts twee keer stiekem gebruikt. Dat was vanwege vervelende werkomstandigheden. Zo werd ik telkens onder vier ogen door een interim directeur beledigd. Ik heb de opnames aan mijn advocaat laten horen. Enkel om mijn beweringen te onderstrepen. Ik werd in eerste instantie namelijk niet door mijn eigen advocaat geloofd. In een ander geval kreeg ik een tip, dat mijn leidinggevende voor een ogenschijnlijk gewoon gesprek ook de bedrijfsjurist had uitgenodigd. Toen bleek het tijdens het gesprek om een bewering te gaan, als zou ik ontslag genomen hebben. Een door mij opgestelde en ondertekende brief konden zij mij niet tonen. Vanwege een fistelachtige ontsteking was ik ziek thuis en mocht ik van de arts geleidelijk aan weer gaan werken. Ik meende een gesprek te krijgen over hoe mijn parttime inzet ingevuld zou worden. Zelf had ik daar al ideeën over. Maar het gesprek verliep dus heel anders : men beweerde dat ik ontslag genomen had! Pas toen begreep ik de vraag van een collega toen ik na aankomst samen met haar in de lift stond. Zij zei : "Wat doe jij hier? Jij hebt toch ontslag genomen?" Maar goed, ik kreeg te horen dat een parttime inzet niet zou gaan gebeuren. Ik werd naar huis gestuurd. Toen ik na afloop van het gesprek de heren bedankt, klonk plots een piepend geluidje uit mijn colbert. Haha! Ik heb toen tegen die directeur gezegd, dat ik het gesprek opgenomen heb onder het mom van "Jij een verrassing, ik ook een verrassing". De beide heren keken elkaar wat verschrikt aan. Toen bleef het heel lang stil. Bijna 10 maanden zat ik thuis! Ik behield al die tijd mijn salaris, mijn onkostenvergoeding en de leaseauto. In die periode ben ik maar in onze winkel gaan helpen. Totdat ik een brief kreeg van die jurist met de vraag of ik alsnog ontslag wilde nemen. Natuurlijk, maar niet zonder fatsoenlijke vergoeding. Aldus geschiedde.
Wat bleek later? De nieuwe directeur wilde een heel andere invulling van het peoplemanagement. Hij wilde geen IT 'ers met aanvullende opleidingen op het gebied van HRM (zoals toen gebruikelijk in de branche), maar liever HRM mensen met wat IT kennis. Hij wist niet eens wat er inhoudelijk tussen mij en mijn medewerkers, voornamelijk projectleiders en adviseurs, besproken werd. Dat was voor 95% vaktechnische zaken. Omdat ik zelf beide functies gehad heb, kon ik mijn medewerkers wat hun werkzaamheden betrof goed volgen en hen adviseren. Eerder moest ik van dezelfde directeur vertellen, waarom er binnen mijn groep zo weinig personeelsverloop was. Van de overige vier peoplemanagers mocht er uiteindelijk één blijven. Hij had een niet afgeronde P&O opleiding....