In de aflevering van B&B zag ik dit keer wat gezeur. Ja, zo noem ik het onterecht geklaag. De gasten mochten aan de hand van een formulier aankruisen wat ze voor hun ontbijt wilden eten en drinken. De gastvrouw had voor deze opzet gekozen, om zodoende gerichte inkopen te kunnen doen en geen voedsel te hoeven weggooien. Slim toch?
Wat denk je? Klaagt een van de gasten na het ontbijt : "Ik vond het maar een zeer karig ontbijt." Voor mij zei ze : "Ik ben zo dom geweest om voor mijzelf een zeer karig ontbijt te kiezen" of "Als ik een fout maak geef ik graag anderen de schuld."
In een magazine van een uitvaartorganisatie las ik een kop :
Ik en mijn vrouw. Daar schrik ik nog steeds van, teksten en/of uitspraken die eerst het vuil en dan de bezem aangeven. Of eerst ikke en de rest kan stikken. Als kind leerde mijn lieve moeder mij al, dat ik niet met 'ik' beginnen moest. Dat was onbeleefd en egoïstisch. Op school kregen we een soortgelijk advies als het om spreekbeurten en/of opstellen ging. Maar in de huidige ikke-eerst maatschappij is het blijkbaar heel gewoon geworden. In veel Amerikaanse series en shows, hoor ik het ook vaak : Ik en.... Maar dat is een andere cultuur. Ik ben benieuwd hoeveel vrouwen zich over deze kop zullen gaan beklagen.
