TV kijken

hutje in het bos

Ja, dat doe ik als AOW'er dus ook. En anders kijk ik af en toe, terwijl ik een puzzel oplos. Sommigen vinden het vreemd, dat ik bijvoorbeeld naar MTV kijk. Maar ook die zender heeft een paar interessante en leuke programma's. Interessant vind ik de programma's over tienermoeders. Interessant om te zien en te horen hoe onvolwassen tieners nog kunnen zijn. zonder dat ze het zelf in de gaten hebben, want naar ouders of ouderen wordt niet geluisterd. Het niet kunnen inschatten of overzien van de gevolgen van hun daden is erg opvallend. Dat schijnt te komen doordat op die leeftijd een bepaald deel van de hersenen nog niet helemaal ontwikkeld is. Misschien stuurde men daarom ook jongelui het leger in; onervaren en met onvolgroeide hersenen.
De houding van ouders van deze jonge zwangere vrouwen of moeders is ook erg verschillend. Van steunend tot afwijzend. Dat laatste vind ik zelf onacceptabel. Op een moment waarop je kind je het hardst nodig heeft, wijs je het de deur.
Er zijn ook tieners die uitdagingen aangaan. Van een liefdesverklaring tot een sportief doel. Leuk! Ze moeten zichzelf over drempels heenzetten. Er zijn ook ordinaire, walgelijke programma's, waarin het gedrag van jongelui nauwelijks van enige moreel besef getuigt. Die programma's volg ik niet.
Ik kijk wel graag naar programma's over mensen die dicht bij en van de natuur leven. Voornamelijk spelen die zich af in Alaska. Soms vergelijk ik hun manier van leven met die van mijn jeugd. Ik hield ook wel van avontuur, kamperen, hutten bouwen, jagen / vissen, vuurtjes stoken enz. En natuurlijk je eigen potje koken.
Sommige situaties verbazen mij. Zo zijn veel mensen erg afhankelijk van sneeuwscooters. Die vervoersmiddelen worden echter vaak slecht onderhouden. Met pech onderweg als gevolg. En dan geen reserve spullen en/of een reparatieset bij je hebben. Opvallend in een omgeving waar nauwelijks mensen wonen en dat men toch zulke risico's durft te nemen.

onderhoud plegen

De planning van werkzaamheden is soms ook anders dan ik gedacht of gedaan zou hebben. Midden in de winter een gat in de grond willen graven voor een nieuwe wc, bijvoorbeeld. Waarom gewacht tot de nood het hoogst is? Waarom niet in de zomer gedaan? En als er inderdaad beren in de buurt zijn, waarom dan geen tralies voor de ramen? In plaats van telkens geconfronteerd worden met schade en reparaties? Aan de andere kant maakt dat soort zaken zo'n programma leuk om te volgen. Al vraag ik me af hoe lang met name de oudere mensen zo'n avontuurlijk leven zullen volhouden. Ze zijn de hele dag bezig met overleven. Soms word ik van het kijken al moe....

Vriendjes met de Russen

Ex-bondskanselier Schröder heeft een hoge bestuursfunctie aangenomen bij een Russisch staatsbedrijf. Het bedrijf, Rosneft, is een groot olieconcern. Een opmerkelijke ontwikkeling. Hoewel, een ander Russisch staatsbedrijf, Gazprom, zorgt ervoor dat we lekker naar de Champions League kunnen kijken en de deelnemende clubs miljoenen kunnen verdienen. Het bedrijf sponsort ook al jarenlang clubs in de Bundesliga. Hoezo boycot Rusland? Schröder is altijd aardig geweest tegen Poetin. De huidige Duitse regering vindt Schröders nieuwe functie van president-commissaris helemaal niets. Maar het Russische gas vinden de Duitsers wel erg interessant. Al met al een nogal inconsequente houding. Maar ach, ook dat is politiek.
In Spanje rommelt het flink. Morgen wil men in Catalonië een referendum houden met de vraag of de Spaanse provincie onafhankelijk wil worden. De regering doet er van alles aan om het referendum te voorkomen. Ze heeft een flinke politiemacht naar Catalonië gestuurd en allerlei zaken in beslag genomen, die bedoeld zijn voor het referendum. Er zijn ook op voorhand arrestaties verricht. Alsof zo'n ingreep de mensen daar op andere gedachten zal brengen.
Soms vraag ik me af in hoeverre nog sprake is van democratie. De reactie van de Spaanse regering heeft veel weg van die van ons land als het woord referendum opduikt. De gevestigde politieke orde wenst op geen enkele manier enige bemoeienis van het volk. Hoewel, men mag stemmen. Maar dat is dan ook echt alles. Daarna sluiten de sekteleden de gelederen om vervolgens geheel hun eigen gang te gaan. Los van het stemvee. De Volksvertegenwoordiging is een farce geworden. Wie in de politiek terechtkomt, moet zich aan de regels van de sekteleiders houden. Dus ook de zogenaamde Volksvertegenwoordiging. Niet alleen op nationaal, ook op lokaal niveau zie ik dit verschijnsel terug. Wethouders die druk bezig zijn met hun eigen cv en gemeenteraden die zich zeer gedwee opstellen en lak hebben aan hun stemvee. In de Flevopolder is de komst van de Floriade naar Almere daar een voorbeeld van.

Chaos bij Defensie

Terwijl de nationale legertop zijn excuses aanbood aan de nabestaanden van de omgekomen militairen, vertelt minister Hennis lachend (of is het een zenuwtrekje?) dat ze een extern onderzoek laat doen, om te achterhalen in hoeverre Defensie nalatig is geweest. Huh? Legertop die zijn excuses aanbiedt, een minister die dat niet doet, maar nog een onder zoek (die van de Onderzoeksraad voor veiligheid is blijkbaar onvoldoende) laat doen? Wat is dit allemaal? Er is in de Haagse kruidenierswinkel niet eens geld voor fatsoenlijke munitie, maar blijkbaar wel voor weer een onderzoek. En er komt nog meer, want ook uit de hoek van de Commando's zijn juridische stappen gezet tegen Defensie vanwege een doodgeschoten collega. Met al dat geld had men ook fatsoenlijk materiaal kunnen kopen.
De nieuwe regering heeft ook al besloten nog meer ambtenarenbaantjes te creëren. Daar trekt het wel geld voor uit. Het (belastinggeld) kan niet op. Even ter vergelijking : ons landje is net zo groot als een Duitse deelstaat, maar de ambtelijke overhead (en daarmee de bureaucratie) in ons landje is schrikbarend hoger.

Verplicht naar museum?

In Den Haag heeft men weer eens iets onzinnigs gedacht : verplicht museumbezoek. Na het zingen van het Wilhelmus. Wellicht onder het motto : a picture paints a thousand words. De bedoeling is dat de jeugd kennis gaat nemen van onze cultuur. Ik heb het gevoel, dat men via deze weg de mislukte integratie van een nieuw likje verf wil voorzien. Verplicht schilderijtjes kijken is iets heel anders dan verplicht een steniging, een afstraffing, een onthoofding of ophanging te moeten bijwonen. Zal het echt werken?
De leerlingen voor wie die verplichting bedoeld is, gaan niet eens naar school. Die hangen op straat rond en vallen mensen lastig. Of zijn bezig met criminele zaken. En mochten ze onverhoopt in een museum terechtkomen, dan komen ze daar met heel andere bedoelingen.
In plaats van iedereen naar een museum te sturen, kan men beter de lastpakken naar een werkkamp sturen. Gerichte aanpak heet dat. Maar het kan nog gerichter : afscheid van hen nemen.

Onbekend

maakt onbemind. Het zal in veel gevallen ook te maken hebben met wat onze Hollandse boer niet kent, want dat eet of pruimt ie niet.
Onbekend kan ook een uitdaging zijn om met iets alsnog bekend te geraken. Ik vind het daarom leuk om overal mee te eten. Eten wat de pot schaft, nieuwe gerechten en tafelsfeer proeven.
Een andere onbekende was de oude combiketel die ik afgelopen week demonteerde. Hij lag klaar op mijn hobbyplek. Die oude ketel vormde voor mij weer een nieuwe uitdaging. Iets demonteren (niet slopen) is lastig wanneer ik niet weet hoe ie in elkaar gezet is. Het analyseren van zo'n ketel levert veel informatie op, maar niet alle. De volgorde van de stappen waarmee zo'n onbekend apparaat ontmanteld moet worden, wordt ook tijdens het demonteren duidelijk : eerst dit verwijderen, dan kan ik bij dat andere komen.
Ik vind het telkens weer een uitdaging om zo'n onbekende ketel in een vrij korte tijd te demonteren. Vooral het analyseren van de constructievolgorde is erg interessant. Neemt niet weg, dat ik soms de ijzerzaag of de slijptol erbij pak. Sommige delen zijn namelijk helemaal vastgeroest. Zelfs een 'moordenaar' (= ook een grote tang, wat op zijn beurt ook een naar vrouwmens kan zijn) biedt dan geen soelaas. Het boilertje (rechts op de foto) was in een mum ontdaan van de isolatie.

Blij en niet blij

Een van de ouders van de omgekomen twee jonge militairen in Mali heeft besloten een rechtszaak tegen Defensie te beginnen. Ze is van mening dat Defensie haar zoon vermoord heeft, door hem met afgekeurde meuk op pad te sturen. Ik ben blij met haar juridische stappen en wens haar alle succes toe. Ik heb een aantal keren meegemaakt waarin de legerleiding grove nalatigheid onder het vloerkleed wilde vegen. Daar moet eens een eind aankomen. Het is toch schrijnend dat iemand die bereid was zijn leven in de waagschaal te stellen voor ons land, zo behandelt wordt. Ik noem het een misdaad tegen de menselijkheid.
Ik weet nog dat mijn pa vertelde over ondeugdelijke torpedo's. Die Mark projectielen hadden de nare gewoonte om na afgevuurd te zijn, boven water te komen. Gevolg was dat de vijand ze gemakkelijk kon ontwijken en ook de locatie van de onderzeeboot konden bepalen.
Niet blij ben ik met de recente voorstellen in de EU over een aantal kwesties. Het riekt ernaar, dat men de nationale soevereiniteit van de lidstaten stiekem aan het afbouwen is. Het is interessant te zien hoe de EU met 'dwarsliggers' omgaat. Echt hard aanpakken durft men ze niet, omdat een exit van die landen dreigt gevolgd door een nauwer samenwerking met Rusland.
Ik ben ook niet blij met de manier waarop de EU het zogenaamde vluchtelingenprobleem aanpakt. Ik vind het een verkapte vorm van mensenhandel, als men spreekt over een vergoeding per op Afrikaans grondgebied vastgehouden 'vluchteling'. De vraag is in hoeverre zo'n quasi vluchteling daarvan profiteert.
Ik ben ook niet blij met het feit, dat mensen met een Noord Afrikaanse en/of Arabische achtergrond toegelaten worden tot cruciale functies op beveiliging, handhaving, veiligheid, justitie, belastingen enz. in ons land. Die mensen hebben vaak te maken met familie en kennissen met een heel andere instelling. Zelf zijn ze ook erg gevoelig voor 'marchanderen' en zijn dus per definitie onbetrouwbaar.
Ik ben blij en niet blij met het nieuws dat een voormalig politiefunctionaris tonnen aan euro's teruggeeft, die hij voor zijn advies met goedkeuring bijeen gegraaid heeft. Blij, omdat meneer gehoor geeft aan de algehele verontwaardiging. Niet blij omdat hij het geld zonder die verontwaardiging in zijn zak had gehouden. En ook niet blij met degenen, die een dergelijke afspraak heeft durven maken. Of zoude er meer betrokkenen meegeprofiteerd hebben? Ik heb het immers over onze politie, een organisatie waar ik steeds minder blij mee ben.
Tot slot ben ik heel erg blij, dat ons militair apparaat steeds minder bestaansrecht krijgt. Niet alleen dankzij de kruideniersmentaliteit, maar vooral ook door het toenemend gezond verstand bij de jongeren.

Van de andere kant bekeken

Het nieuws rond de problemen in het voormalige Birma, Myanmar, wordt voornamelijk geschetst met de verdrijving van de islamitische Rohingya en alle nare gevolgen voor hen. Ik weet dat er ook 'radicale' boeddhisten zijn, die zich fel keren tegen met name het islamitische geloof (of is het politiek?). Hun verklaring is, dat zij van mening zijn dat de islam niet tolerant is en gericht is op domineren en veroveren. Een samengaan met welk ander geloof of ongeloof is niet aan de orde. Ik krijg de indruk, dat het eeuwen lang niet willen integreren en zelfs anderen hun wil opleggen geleid heeft tot verjaging van de Rohingya. Een logisch gevolg lijkt mij. De main stream media wil ons anders doen geloven. Alsof 'opeens' een arm (zijn de meeste inwoners van Myanmar), leuk volkje wordt verdreven. Let wel, het leger van Myanmar kwam in actie na weer een aanval van moslims op een politiepost. In islamitisch buurland Pakistan (waar Rohingya oorspronkelijk vandaan komen) zijn boeddhisten het middelpunt van gewelddadige acties. Er zijn ook boeddhistische tempels vernietigd. Maar dat is geen wereldnieuws.

Polder nasi

Of bami. Zo noem ik dat maar. Soms raak ik op YouTube verzeild en zit ik naar video's te kijken over koken. Niet naar mensen die koken van woede, maar die gewoon in de keuken met plezier aan het koken zijn.
Laatst zag ik een jongedame nasi goreng maken. Het filmpje begon wat mij betreft met een valse start. Er stond een kleine koekenpan op een een pits elektrisch kookplaatje klaar! En dat was dus niet op een camping of in een AZC, maar bij haar thuis. Kasian ja.
Zonde van zo'n aankondiging. Een grote gaspit met een wadjan of desnoods een wok erop zou beter geweest zijn. Ik heb toch even naar dat verkeerde filmpje gekeken en geluisterd naar de kok. Het resultaat kort samengevat : o, wat erg!
Even dit eerst : ik ben ook een Nederlander. De kok in kwestie ook en haar manier van koken idem. De geijkte aardappelen, groenten en vlees methode, kwam hier ook weer naar voren. Gooi wat gekookte rijst in een koekenpan en doe er wat uien, stukjes vlees, doperwten en knoflook bij en zie daar is de polder nasi, neder nasi of de nasi belanda. Oké, op het eind deed ze er nog wat ketjap bij. Toen was het blijkbaar in haar ogen pas echt Indisch. Ik weet niet hoe ze het gegeten heeft. Maar ik denk met de ellebogen op tafel en binnen 5 minuten met een vork wegwerken. Wie weet, misschien heeft ze vooraf de nasi nog geprakt.
Oké, smaken verschillen. Maar sommige mensen hebben helemaal geen smaak! Haha!
Ik lach wel, maar het liefst zou ik deze jongedame even gaan bezoeken en haar iets over nasi en/of bami maken vertellen. En anders moet ze het maar houden bij rijstepap en rijst met rozijnen en kaneel. Ook zonde, maar ja, je zult maar bijna omkomen van de honger.

Met bloed aan de handen

oude meuk

Vorig jaar zijn twee Nederlandse militairen in Mali omgekomen. Niet door een vuurgevecht of aanslag, maar tijdens het oefenen met een slechte mortier. De slechte kwaliteit van het ontstekingsmechanisme was al veel eerder bekend bij Defensie. "Maar ja, ze zijn wel lekker goedkoop", zullen Hennis en horrorclown Rutte ongetwijfeld gedacht hebben.
Het voorval is weer zo'n voorbeeld van de manier waarop men hier het leger invult : goedkoop en met op voor hand verouderd materiaal. Voor elk omgekomen militair heeft onze overheid wat dat betreft bloed aan de handen. Nog erger is het feit, dat die militairen niet eens voor de veiligheid van het eigen volk ingezet waren. Omkomen in den vreemde vanwege slecht materiaal en materieel. Ik ben daarom wel blij met een ander bericht : Defensie kan steeds moeilijker aan personeel komen. Och gut, hoe zou dat nou komen? Nu maar hopen dat men niet z'n toevlucht zoekt in mensen met een dubbel paspoort.

Steekje los

Ik schud maar met mijn grijze hoofd, als ik die maffe Amerikanen op hun vlag zie staan, of gaan zitten of knielen als het volkslied klinkt. Wat een zielige vertoning is dat.
Wat de vlag betreft, wie enigszins nadenkt weet dat dezelfde vlag menig gesneuveld militair afdekt. Om dan als Amerikaans burger op die vlag te gaan staan vind ik van weinig respect getuigen. De verkiezingen zijn al lang achter de rug en toch blijven linkse Democraten protesteren. Soms met een averechts effect. Veel mensen die achter hun president staan slaan hard terug. Ze boycotten producenten, clubs en artiesten, die dergelijke misdragingen vertonen of steunen. De dollar is machtig in dat land. Een aantal clubs heeft al vernomen geen subsidies meer te krijgen uit de private sector. Ik herinner me nog de heibel toen een aantal spelers uit de NFL geen sokken droegen met een herinneringstekst voor de slachtoffers van 9/11.
Ik zie nog zo de twee zwarte Amerikaanse atleten, die op de Olympische Spelen in Mexico(1968) met gebalde vuisten op het podium stonden. Ik vond en vind dat nog steeds volkomen terecht. De discriminatie, het racisme en rassenscheiding vierden nog hoogtij in het Amerika van toen. Maar dat hedendaags gedoe rond de vlag en het volkslied tuigt van zeer weinig intelligentie, respect voor het eigen land en hen die het hebben opgebouwd en ervoor zorgen dat ze mogen protesteren. Niet leuk, zulke landgenoten.
Er zijn echter clubs of eigenaren van clubs, die spelers straffen voor hun respectloze houding. Ze merken dat hun omzet met miljoenen dollars daalt vanwege de protestacties. Laten we wel zijn : welke Trump aanhanger en/of gezond denkende Amerikaan gaat nou naar het football om met dit soort zaken geconfronteerd te worden?
Veel Amerikaanse artiesten zijn ordinaire meelopers en huichelaars. Ze protesteren tegen de bouw van een muur, maar hun eigen landhuizen en villa's zijn wel van zo'n omheining voorzien. Ik vraag me af hoeveel illegalen zij huisvesten en/of aan het werk hebben gezet. Dat laatste misschien wel. Lekker goedkoop.

Selectieve hulp

Het is zeker niet zo, dat ik iedereen met van alles en nog wat help. Wat dat betreft ben ik ook selectief bezig. Als mensen naar mijn mening iets ook zelf kunnen, dan ga ik hen dat niet uit handen nemen. Daar worden ze lui of gemakzuchtig van.
De meneer voor wie ik de verlichting in het toilet repareerde, is slecht ter been. Dus die zie ik liever niet op een huishoudtrapje klimmen. Zijn kinderen wonen nogal ver weg en in zo'n donker kamertje zitten lijkt me ook niet prettig. Dus ik heb gehoor gegeven aan zijn vraag om hulp.
Ik maak ook onderscheid op basis van hun levensstijl. Ik help geen mensen wier manier van leven leidt tot vragen om hulp. Ik bedoel dus, dat ik geen alcoholisten, drugsgebruikers, full time snackers en ander ongezond gedrag (inclusief crimineel) ga helpen. Die moeten vooral zichzelf maar helpen.
Er zijn ook hulpbehoevenden, die grote en/of volwassen kinderen hebben. Bij hen hangt het er vanaf wat mij gevraagd wordt. Ik ga geen speeltuin maken of een kinderkamer inrichten voor de kleinkinderen van iemand. Dat mogen de ouders van dat grut doen als tegenprestatie voor al die uren van oppassen door oma en/of opa. De ramen voor oma zemen vind ik geen probleem. Net als haar tuintje opruimen. Maar geen zaken, waarvan ik vind dat het aan de kids is. Tenzij zij, de kinderen van die oma dus, mij daarvoor een vergoeding geven. Maar dat heb ik nog niet meegemaakt.
Soms is dat selecteren lastig. Er zijn met name oma's, die niet hun zegje durven te doen tegen hun eigen kinderen. Maar dan houd ik toch maar mijn pootje stijf. Ik ben wel sociaal, maar niet gek.

Vergeten

Soms vergeet ik dat ik nogal vergeetachtig ben. Dan vergeet ik van bepaalde of belangrijke zaken even een notitie te maken op de kalender of in mijn Outlook agenda. Nou, jammer dan. Ik zit er niet zo mee, hoor. Anderen meer dan ik, denk ik. En dat is dan maar zo.
Vanmiddag ging ik even naar de bouwmarkt om wat materiaal te kopen. Ik had keurig een lijstje gemaakt. In de bouwmarkt bleek ik het lijstje zowaar in mijn portemonnee te hebben gestopt. Ik dacht dat ik het vergeten had. Het wordt al zo'n gewoonte. Haha! Ja, dat gebeurt dus ook. Net als omgekeerd; bewust iets willen vergeten en er toch telkens aan herinnerd worden. Ik weet niet wat erger is.

Draadje los

Soms is het fijn een dagje niets te doen. Lekker wat rondlummelen, meer niet. Alsof er ergens een draadje los is geschoten in mijn hoofd. Heerlijk! Maar ja, met die gedacht schoot opeens door mijn hoofd, dat ik bij iemand een lamp in het toilet zou komen nakijken. Dat had ik gisteren willen doen, maar dat ben ik dus vergeten.
Omdat meneer nogal lang uitslaapt, had hij verzocht of ik 's middags wilde komen. En dus ging ik vanmiddag met een schroevendraaier annex  spanningszoeker op pad. Meneer was thuis. Omdat hij slecht ter been is durfde hij niet in het kleinste kamertje op een huishoudtrapje te klimmen. Ik nog wel. Voor alle zekerheid liet ik het deksel op het toilet neer en haalde hij in de meterkast de spanning van het circuit af. Het laatste om te voorkomen dat in Dronten en omgeving een grap de ronde gaat doen : het is zwart en het hangt aan het plafond. Wimmie!!! Haha!
Toen ik de bol verwijderd had, zag ik dat er geen lamp in de fitting zat, dus zette ik maar even mijn spanningszoeker in. Die zei geen spanning te vinden op de draden. Ik geloofde hem, ondanks de teskt made in China op het handvat.  Nadat ik het armatuur had losgeschroefd, zag ik de boosdoener : hij is zwart en het hangt los. Een schakeldraad! Ik blijf het een rare kwestie vinden, dat draden die aan een fitting zitten geschroefd en waar verder niemand met zijn tengels aanzit, toch losschieten. Duistere krachten? Of maken de geuren uit de toiletpot e.e.a. los?
Ik heb de draad weer vastgezet en gelijk de andere gecontroleerd. Meneer haalde intussen een lamp. Vervolgens heb ik er de nieuwe lamp in geplaatst. Daarna mocht meneer de knop in de meterkast weer omzetten. Omdat meneer kerkelijk opgevoed is, riep ik : "Er zij licht!", toen de lamp aanging. Ik hoorde hem bij de meterkast lachen. Meneer was nog gelukkiger toen hij de lamp volop zag branden. "Koffie?", vroeg hij vrolijk. Toen ging er bij mij plots een lampje branden. Hij heeft geen cafeïne vrije koffie, dus was het antwoord : "Neen, dank je. Anders blijf ik erg lang wakker."

Die Linke, Sahra Wagenknecht

Als ik het over socialisme heb, dan komt de Duitse politica Sahra Wagenknecht bij mij om de hoek kijken. Mevrouw Wagenknecht is zeer gedreven en deskundig op sociaal, economisch en politiek gebied. Ze schrijft ook boeken en publiceert artikelen. Ze heeft o.a. aan de Universiteit van Groningen gestudeerd. Wagenknecht kan een lange toespraak houden zonder die van een papiertje op te lezen, zoals veel andere collega's van haar. Logisch, want deze sociaal bewogen vrouw weet waar ze het over heeft. Ik geniet vaak van haar heldere, degelijk onderbouwde toespraken, al praat ze mij soms te snel. Maar dan is er gelukkig ook nog een ondertiteling. Weliswaar in het Duits, maar toch goed te volgen. Jammer dat veel Duitsers gekozen hebben voor de AfD. Die Linke zou een veel beter alternatief zijn om stelling te nemen tegen de CDU/CSU politiek. Ik heb het gevoel dat de partij te veel geassocieerd wordt met de voormalige DDR dan wel het communisme en dat daarom de populariteit niet groot is. Maar wat mij betreft gaat het om de inhoud : een welvarende, eerlijke maatschappij met gelijke kansen voor iedereen en zonder armoede. De weg is er, maar de wil ontbreekt.

Betweters

Leuk om te volgen; een discussie tussen een deskundige en een leek. Iemand meldt een elektronica probleem : er blijft een lampje branden en twee functies op het dashboard doen het niet van een jonge Fiat Ducato camper. Een mij bekende Fiat monteur (die man schudt allerlei Fiat zaken zo uit zijn mouw) gaf de oplossing aan. Zekeringnummer zoveel van x ampère was doorgebrand.
Na zijn antwoord begint een leek (wat beroep betreft ook geen enkel raakvlak met het vakgebied dan wel de auto) te verkondigen dat het onzin is. Vervolgens ontspint zich een discussie, waarin de leek zich merkbaar opwindt, terwijl de monteur rustig zijn reacties blijft pareren met meer gedetailleerde informatie inclusief elektrische schema's van de wagen (!). Maar de leek blijft eigenwijs dwarsliggen. Totdat iemand anders reageert met : "Dat probleem heb ik ook met onze wagen gehad. Wat die monteur zegt klopt. Het is een kapotte zekering." Toen werd het stil. Haha!
Het hele gebeuren deed me denken aan een (jaloerse) medewerker, die stiekem(!) met de door mij opgestelde documentatie naar een bevriend vakgenoot was gestapt om hem mijn werk te laten beoordelen. De programmeur kwam de volgende dag quasi triomfantelijk tijdens de koffiepauze even luidruchtig vertellen, dat deze externe medewerker fouten had gemaakt in het ontwerp. Hij had zich al eerder negatief uitgelaten over mij. Tijdens een koffiepauze had hij mij gevraagd hoe het kan zijn, dat een bruine zo'n hoge functie had. Ik heb toen geantwoord dat ik 's avonds niet met een zak chips lui op de bank voor de tv lig mezelf vol te vreten, maar studeerde. De andere collega's barstten toen in lachen uit. Dat was blijkbaar tegen zijn zere dikke been.
Ik liet hem op een whiteboard schetsen hoe het dan wel moest. Hij haalde een stukje papier uit zijn zak (op school zal ie ook wel gespiekt hebben) en nam de schets over op het whiteboard. Toen hij daarmee klaar was, heb ik in een zeer korte sessie aangegeven waarom zijn schets niet deugde en die van mij wel. De collega's lachten fijntjes. Ik sloot mijn toelichting af met de woorden : "Jij moet nog veel leren voordat je ontwerper wordt."

Linkse drammers

Na de zetelwinst in Duitsland van de politieke partij AfD gingen linkse activisten de straat op, om tegen die partij te protesteren. Net als in Amerika hebben linkse (ik bedoel dus salon-socialisten) heel veel moeite met de democratie. Democratie is leuk, zolang je maar voor hun linkse waanideeën kiest.
De groei van de AfD zie ik als een reactie op de politiek van Angela Merkel en de blijkbaar te lauwe reactie van de oppositie. Stemmen op de AfD is wellicht meer een ondoordachte reactie, in de vorm van het opsteken van de middelvinger, dan een doordachte waarin men ook voor een andere partij had kunnen kiezen. Maar ook zo zijn mensen. Kijk maar om je heen : bega eens een foutje en je krijgt een middelvinger.
Met dit soort linkse figuren heb ik helemaal niets. Ze willen niet meer of minder dan dat iedereen hun visie moet delen. Sommigen gaan zelfs zo ver, dat ze mensen ombrengen, zoals Volker v.d. G dat gedaan heeft.
Ik heb van zeer dichtbij links mensen meegemaakt. Afgezien van hun egoïstisch socialisme, hebben de meesten van hen een RK achtergrond. En als ik aan RK denk, dan zie ik meer achterbaks gedrag, zoals kindermisbruik. Nee, ik heb helemaal niets met dat soort linkse mensen. Het zijn gladde praters, die overal van iedereen en alles misbruik maken, louter ten eigen faveure. Maar o wee als ze hun zin niet krijgen. Dan is zelfs moord en doodslag niet uitgesloten. Eng volk dus. Vaak nog gevaarlijker dan datgene of diegene waartegen zij protesteren.

De teloorgang van Ajax

Vitesse verliest van een amateurclub. Ajax verliest zijn beurt van Vitesse. Zie waar de eens roemruchte Amsterdamse club zich nu bevindt : in dezelfde situatie als een jaar geleden toen Peter Bosz (met succes) het roer overnam. Bosz doet het overigens zeer goed in de Bundesliga met zijn Borussia Dortmund. Afgelopen weekend werd Mönchengladbach van het veld geveegd met 6-1!
De jonge, onervaren directie van Ajax heeft met het wegsturen van Peter Bosz een jaar opbouw overboord gegooid. En een paar miljoen vanwege het missen van de CL. De ongemotiveerde soms arrogant overkomende spelers gaven zonder moeite (oké, in ruil voor een hersenschudding)  ballen weg aan de tegenstander.
Keeper Jones van Feijenoord vond dat met een 0-1 achterstand tegen nota bene NAC Breda, hij wel even een persoonlijk duel aan kon gaan met een NAC speler. Hoe dom kan je zijn. Jones zelf spreekt van een risico nemen. Ik houd het op een totaal gebrek aan de juiste wedstrijdmentaliteit. Kunstjes uithalen prima, maar pas als men met 4-0 voorstaat.
Petje af voor het Duitse Hoffenheim, dat de uitwedstrijd tegen Mainz in de allerlaatste minuut met 2-3 winst afsloot. Typisch Duits : knokken tot de laatste seconde. De jonge trainer Julian Nagelsmann (29) heeft weer bewezen, dat een stervoetballer per definitie geen topcoach is. Nagelsmann is als trainer onderaan begonnen en heeft zich dankzij zeer goede resultaten, als pas 28 jarige, opgewerkt tot hoofdcoach van Hoffenheim. Zo hoort het.
In ons land is het de gewoonte geworden bekende voetballers via een snelle weg tot coach te bombarderen. Of een onervaren coach uit de Jupiler League aan te stellen bij een eens gerenommeerde club. Dat is vragen om problemen. Het Nederlands voetbal gaat steeds meer op een familiebedrijf lijken, waar het lichtste komt bovendrijven. Maar ach, in het land der blinden....

Bron van terreur

Het doet me goed te zien en te horen, dat de terreur uit de islamitische hoek inderdaad veroorzaakt is door het Amerikaans ingrijpen in landen als Irak. Nou ja, goed. Ik bedoel, ik vind het goed te weten waar de oorzaak ligt. Men kan de oorzaak beter aanpakken in plaats van aan symptoombestrijding te doen. Gisteren zag ik via National Geographic een Amerikaanse documentaire, waarin met name de gevangenis Camp Bucca als bron van de hedendaagse terreur beschouwd wordt. In dat kamp ontstond de terreur tegen met name Amerikanen en hun westerse bondgenoten. Onschuldige gevangenen verlieten dat kamp als goed opgeleide terroristen. Het uit 7 kampen bestaande Iraakse / Amerikaanse gevangeniscomplex brachten leiders naar voren, die o.a. de IS terreur initieerden.
Het kamp is genoemd naar een brandweerman, Ronald Bucca, die tijdens 9/11 omgekomen is. Ik weet niet of zijn nabestaanden trots mogen zijn op die vernoeming.
De docu geeft aan welke de negatieve gevolgen van de Amerikaanse buitenlandse politiek en militair optreden in het Midden Oosten zijn. Hij riep bij mij weer de vraag op, waarom zoveel andere westerse landen klakkeloos achter Amerika aanhobbelen. Ik ben er niet blij mee en soms zelfs boos over.

Een rollator kopen

Toen we de beide tweewielers parkeerden, kwam een grijze auto aanrijden. Hij stopte vlak achter ons, iets schuin met de neus naar een parkeervak gericht. Achter het stuur zat een persoon wiens hoofd er net bovenuit stak. Ik ging verder met het op slot zetten van de Hanway. Een noodzakelijke voorzorgsmaatregel, want we waren immers in Lelystad.
Toen we op weg wilden naar de winkels, kwam een oude meneer met in elke hand een wandelstok naar ons toe schuifelen. Hij groette ons vriendelijk en vroeg of we hier bekend waren. Dat zijn we en misschien ben ik zelfs berucht. Haha!
Meneer vroeg naar een zorgwinkel in de buurt. Die kenden we, maar voor meneer was dat wel nog een stukje lopen. Gezien zijn fysieke toestand nogal ver, schatten we beiden in. We adviseerden hem iets verder door te rijden met de auto en aan het eind van het rechte stuk te parkeren. Dat zou al de helft in afstand schelen . Sonja liep vooruit om meneer met de auto daar naar een lege parkeerplaats te dirigeren. Dat lukte ondanks de drukte.
Vervolgens hielpen we hem met het uitladen van zijn rollator, die in de kofferbak stond. Meneer liet dankbaar blijken, blij te zijn met de hulp. Hij vertelde nog een rollator te willen kopen. Die zou bestemd zijn voor in zijn tuin. Hij vertelde dat hij 97 jaar was en dat zijn vrouw ook nog in leven is. Vlak voor het einde van de oorlog, werden hij en zijn drie maten zoals hij hen noemde, neergeschoten. Meneer overleefde als enig, maar had sindsdien een beschadigde heup.

Toen meneer hoorde dat we ook nog uit Dronten kwamen, was hij helemaal in zijn nopjes. Hij woont al ruim 30 jaar in het dorp, vertelde hij trots. Hij heeft de polder zien groeien. Toen Sonja hem naar het adres vroeg, zei ze na zijn antwoord bevestigend : "O ja, in de Boerenhemel!" Meneer keek wat verstoord. Sonja lichtte toe dat dat deel van Dronten zo genoemd wordt. Maar meneer vond de benaming merkbaar niets aan. In dat deel wonen veel voormalige boeren, die daar een huis gekocht hebben toen ze met pensioen gingen of hun bedrijf verkocht hadden, vandaar.
In de winkel aangekomen troffen we een medewerkster die met een klant bezig was. In net opzicht, hoor. Dus liet Sonja de daar uitgestalde selectie van rollators zien. Ik was in een gemakkelijke stoel gaan zitten en sloeg het tweetal gade. Het was leuk te zien hoe Sonja haar voormalige werk moeiteloos oppakte. Meneer was een en al vertrouwen en erg op zijn gemak. Ze vertelde hem ook, dat we hem weer terug naar zijn auto zouden brengen, samen met zijn tweede rollator.
Toen de medewerkster klaar was met de klant, werd meneer deskundig geholpen. Meneer had zijn keus gemaakt en dat was het. Geen discussie mogelijk.
Toen ik die twee zo gadesloeg, besefte ik opeens hoe afhankelijk sommige ouderen soms kunnen zijn van anderen.
Met z'n drieën liepen we weer terug. Vlak voor de parkeerplaats moesten we een helling af. Omhoog tijdens de heenweg, ging goed. Maar nu? Voor alle zekerheid pakte ik een van de handvatten van de meneer zijn rollator beet. Sonja adviseerde meneer nog vooral goed te remmen, maar dat was ie al snel vergeten. Met een hand remde ik de rollator af, zodat meneer in zijn eigen tempo naar beneden kon schuifelen. Het ging al die tijd voetje voor voetje en onder een gezellig praatje.
Er pasten geen twee rollators in de kofferbak, dus moest de nieuwe op de achterbank. Meneer wilde ons nog een mandje van de nieuwe meegeven. "Daar heb ik toch niets aan", legde hij uit. Maar we weigerden. Sonja zei dat zijn vrouw dat mandje heel handig zal vinden. Even later namen we afscheid. Meneer zei beslist dat we een keer langs moesten komen voor een kop koffie.
We gingen alsnog onze boodschappen doen. Het was weliswaar een uur later geworden, maar we hebben er beiden een goed gevoel voor teruggekregen.

Concept Swamp cooler

Zoals gezegd ben ik aan pionieren voor extra (rijwind)koeling in de cabine van de Ducato. Uiteindelijk kwam ik terecht bij de zogenaamde Swamp Cooler, een oplossing uit de jaren 60. Dat apparaat, dat aan de deur opgehangen werd, blies gekoelde rijwind naar binnen. Het koelen was gebaseerd op het principe, dat voor verdampen warmte nodig is. De swamp cooler bevatte dus ook water. De binnenkant van de buis was bekleed met stof en draaide door een bad van water. Soms deed men ook ijs in het water. Maar zover ga ik dus niet. Ik maak enkel gebruik van de rijwind.
Ik heb daarvoor van watervast verlijmd multiplex een plaatje gemaakt, dat ik tussen het raam en de sponning van het portier kan klemmen. Ik heb bewust niet gekozen voor een hele plaat, want zo blijft er ook een opening over om rijwind door te laten.
De rijwind vang ik op met een ventilatie uitstroomkapje, dat normaal op een muur gemonteerd wordt. Dat kapje heeft ook een terugslagklepje, maar dat heb ik verwijderd. Natuurlijk moet de boel een leuk kleurtje krijgen en aan de binnenkant worden uit- /afgewerkt. De komende (koude) maanden kan ik daar in alle rust aan gaan werken.

Rolbevestigend

Zoals bekend heb ik nogal wat testen moeten doen of ondergaan vanwege mijn loopbaanontwikkeling en binnen het kader van mogelijke opdrachten. Na zo'n test of assessment kreeg ik een vaak zweverig nagesprek over de resultaten. Bij mij was het telkens weer een herhaling van wat ik al wist of wat mij eerder verteld was.
Ik stond geregeld te boek als een 'mensenvriend'. Die kwalificatie kwam blijkbaar niet overeen met mijn functie als leidinggevende. Want een mensenvriend kon niet iemand tot de orde roepen, met zijn vuist op tafel slaan of zelfs iemand ontslaan. Met andere woorden, je moest een soort gevoelloos beest zijn zonder scrupules om leiding te kunnen geven. Ik hoorde dat soort uitspraken quasi geïnteresseerd aan. Inwendig lachte ik, want mijn gesprekspartners hadden stuk voor stuk psychologie gestudeerd. Geen van hen heeft mij gevraagd naar mijn ervaringen op dat gebied van ''hard" zijn. Toen mij dat de de eerste keer voorgehouden werd, voelde ik me nog geroepen om daar iets over te zeggen aan de hand van een aantal voorbeelden en mijn stijl van leidinggeven.
Een van hen schudde meewarig zijn hoofd, toen hij hoorde dat ik motor reed. Hij vond dat van puberaal gedrag getuigen. Alsof pubers zo anticiperend ingesteld zijn en zo goed zijn in crisismanagement (tijdens verkeerd ingeschat bochtenwerk). Haha!
Zelf vond ik het telkens weer interessant om zo'n psycholoog te analyseren op basis van datgene wat hij zei. Ze blijven voor mij vreemde vogels, die op zoek zijn naar de ouderwetse, rolbevestigende patronen bij al hun slachtoffers. Maar ja, ze verdienen er goed mee.
Tijdens zo'n assessment moest ik in een rollenspel een gesprekje voeren met een hork van een 'collega'. Ik was vrij snel klaar met de hork. Ik zei namelijk : "Je mag me weer bellen zodra je in een betere stemming bent". Maar dat was niet de bedoeling. Ik moest hoe dan ook in gesprek raken met de hork. Niet dus. Ik ga me niet in allerlei bochten wringen vanwege iemands wangedrag. Dat vond de betreffende psycholoog niet juist. Maar ja, de hork was geen Clinton en ik helemaal geen Monica Lewinsky. Dus was ik de sigaar..... Blij toe.

Noord Korea

Als Trump spreekt over de totale vernietiging van Noord Korea, ga ik er vooralsnog vanuit, dat het op militair gebied zal zijn. Ik bedoel, de bevolking van dat land zal liever kiezen voor vrede en welvaart. Iemand hield mij voor dat veel mensen klakkeloos achter zo'n leider of regering aanhollen. Ze nemen zelfs de wapens op om ten strijde te trekken. Dat is zo. Zulk dom volk dat nauwelijks wenst na te denken is er ook. Maar dat is slechts een deel. Hoop ik. Er zijn er ook die daarvoor kiezen uit levensbehoud en/of vanwege het geld en daarmee het brood op de plank. Moet ik hen dat kwalijk nemen? Nee.
Ten tijde van de crisis in de vorige eeuw (jaren 30) zijn veel landgenoten in Duitsland gaan werken. Ook om aan geld te komen. Van een wereldoorlog wist nog niemand. Toen de oorlog uitbrak werden ze (gedwongen) ingezet voor die oorlog. Na de oorlog werden ze als verraders behandeld. Niet correct, wat mij betreft. Het waren ooit gastarbeiders en daarna dwangarbeiders.
Ik hoop dat men zich gaat beperken tot het onderscheppen van de Noord Koreaanse raketten. En daarna dan weer zien hoe de kleine dikzak daarop gaat reageren. Ik vraag me soms af waarom het hebben van atoomwapens en testen ervan sec voorbehouden is aan de grote mogendheden. India, Pakistan en Israël hebben trouwens ook die wapens. Omdat Israël ze heeft wil Iran ook atoomwapens. Logisch. Wij hebben ook atoomwapens. Ze liggen in Noord Brabant en zijn van Amerika. Weg ermee! Wat dat betreft hebben we geen recht van spreken ten aanzien van Noord Korea. De westerse atoomwapens hebben de meeste slachtoffers geëist en het milieu verpest.
Om die reden geef ik geen geld voor arme mensen in landen met atoomwapens. Als ik dat zou doen, geef ik in feite hun overheden financiële ruimte om nog meer wapens te fabriceren / kopen.

Nieuws kopen

De reden waarom ik de Main Stream Media wantrouw, is het feit dat veel journalisten betaald worden voor gemanipuleerd nieuws. De betalende instanties zijn organisaties als inlichtingendiensten en bepaalde miljardairs. Inlichtingendiensten worden op hun beurt weer betaald en aangestuurd door overheden. De overheden zijn niets meer dan trekpoppen van een aantal miljardairs.
Zo'n drie jaar geleden was er een flinke rel in Duitsland toen een boekwerk van Ulfkotte (gekochte journalisten) over die activiteiten werd gepubliceerd. De journalisten moesten tegen extra betaling pro-Amerikaanse en anti- Russische artikelen schrijven voor hun kranten.
De publicatie had tot gevolg, dat het aantal lezers van de betrokken, gerenommeerde bladen fors afnam. Het geloof in Ulfkottes beweringen nam toe toen de in eerste instantie door de kranten verdoezelde waarheid omtrent vluchtelingen, het geweld van asielzoekers en de Oekraïne crisis naar boven borrelde. Daarmee kwam de term 'Lügenpresse' (de propaganda pers van de Nazi's)  als kwalificatie van die kranten naar voren.
In ons land is nauwelijks aandacht besteed aan de consternatie. Ook dat heeft direct te maken met het feit, dat niet alleen in Duitsland sprake is van gekochte journalisten. Ook hier wordt het nieuws gemanipuleerd door gekochte journalisten. Onder het mom van politieke correctheid wordt veel verzwegen. Opvallend is dat in bepaalde tv programma's en documentaires datzelfde nieuws heel anders gebracht wordt. Meer conform de feiten. Gevolg is dat men vanwege die correctheid niet wil vermelden dat het bijvoorbeeld om Noord Afrikanen gaat, terwijl in tv programma's en de cijfers van het CBS over misdaad men daar wel openheid in geeft. Een soortgelijk (propaganda) fenomeen ziet men als het over de EU gaat. Liegen is moeilijker dan menigeen denkt. Wie leugens wil verspreiden moet vanwege het internet bijna de hele wereld beheersen. Gelukkig lukt dat niet. Nog niet?

Huren

We wonen al weer zo'n 3 jaar in een huurwoninkje. Op de begane grond is het oppervlak ongeveer 60 m2. Daarvoor hebben we dan een halletje, een woonkamer met open keuken, een gang met rechts een slaapkamer en links een badkamer, een trap naar de eerste verdieping en een toilet. Niet groot, maar alles went.
Afgelopen week zag ik hoe anderen hier in de straat bezig waren met het onderhouden van hun koopwoningen. Toen ik die mensen zo bezig zag, realiseerde ik me dat ik veel tijd over heb. We hadden kunststofkozijnen en deuren in onze koopwoningen, dus dat scheelde al veel. Maar dan kwam de rest er nog bij. Natuurlijk kost huren meer. Voor die grote eengezinswoning betaalden we ruim 300 euro per maand exclusief fiscaal voordeel. Nu is dat bijna 550 euro, zonder toeslag, want die krijgen we niet.
De tijd die ik nu overhoud besteed ik aan leuke, aangename dingen. Dus geen klimpartijen om de dakgoot te reinigen of te schilderen. Ik moet er niet aan denken. De ramen op de eerste etage / zolder kan ik naar binnen kantelen om ze te lappen. Men is langs geweest om de buitenboel een likje verf te geven. Al kost het meer, het huren bevalt me wel. Ik heb meer tijd voor leuke dingen gekocht.

Kinderadoptie of kinderhandel

Het is inmiddels al weer lang geleden (in de vorige eeuw) dat ik hoorde over kinderhandel. Het ging officieel om adoptie, maar er bleek een hele handel inclusief fokprogramma achter te zitten. Later kwam ik het verschijnsel ook tegen in andere programma's, zoals Spoorloos. Geld, geld, geld met een baby als product. Bah!
Gisteren zag ik weer een documentaire over adoptiefraude. Gestolen baby's, nepouders, vervalste documenten enz. Ook weer leugens over baby's die na de geboorte overleden zouden zijn, maar die verkocht zijn een adoptiekartels. Het beeld, waarin zelfs biologische moeders hun baby's op die manier verkopen, deed me denken aan de slavernij.
In die zwarte (zonder n dus) tijd zal het ook wel zo gegaan zijn. Toen zullen er ook in dit geval Afrikaantjes geweest zijn, die hun familie, kennissen, dorpsgenoten of ontvoerde onbekenden  voor hebbedingetjes verkocht hebben. Net als bij de adoptie, zal ook in de slavenhandel veel werk verricht zijn door de 'leveranciers' zelf.
Gelukkig is er zoiets als dna onderzoek. Dat zou men vooraf moeten doen, voor men tot adoptie overgaat. Adoptie ouders moeten kritischer zijn.

Afvalscheiden

geen zin / tijd om te legen, dus....

Wat een lekker weer is het vandaag! Da's nog eens vrolijk opstaan. Hoewel, dat doe ik toch al gewoonlijk. Als het regent of koud is, is dat voor mij geen reden om me nog eens om te draaien : Rise and shine!
Ik ben na het ochtendritueel naar de loods gegaan om daar wat metaal te scheiden. Ik heb vooraf links en rechts wat kliko's buiten gezet. Ik zag er twee die een afwijkende kleur hadden. Maar de inhoud was dezelfde : GFT. Toen ik in de middag terugkeerde, stonden die twee kliko's nog gevuld en wel langs de weg. De andere waren geleegd. Het formaat van de twee nog volle wijkt niet af van de overige. Maar ja, de kleur van de klikodeksels is niet bruin en dus worden ze niet geleegd. Niet dat het legen door een apparaat met een elektronisch oog geleegd wordt, hoor. Het is een meneer die op knopjes drukt. Leve de bureaucratie. Zoals ik al eerder schreef, is de ophaaldienst niet bepaald met het milieu bezig en enig toegevoegde waarde ontbreekt. Wie plastic in een grijze vuilniszak aanbiedt is ook de klos. Man, man, man. En dan maakt men zich druk over ons milieu? Erg ongeloofwaardig, om niet te zeggen kinderachtig.
Als ik zwerfvuil opruim, ben ik niet zo selectief bezig. En ik word er niet eens voor betaald. Ik trof soms ook tassen of zakken met afval aan bij verzamelpunten. Die leegde ik dan (flessen geheel op kleur!) keurig alsnog in de bak. Maar zoals gezegd, het is mooi weer vandaag. Het scheiden van het metaal was een leuk klusje.

De kat op het spek binden

De EU heeft een nieuwe commissie (natuurlijk) ingesteld om de terreur te gaan bestrijden. Als vice voorzitter is Judith Sargentini benoemd. Heeft ze toch niet voor niets op haar knieën onder het bureau van Juncker gezeten. Sargentini zei nog niet zo lang geleden, dat de zorg omtrent de toenemende islamitische terreur een volkshysterie was. En nu mag ze als vice voorzitter aan de slag om die hysterie te gaan bestrijden. Wonderlijk. Net zo wonderlijk als burgemeester Van der Laan omging met de aanpak van de radicalisering. Alsof je mensen met een dergelijke culturele achtergrond op hun bruine ogen kunt geloven, als ze aangeven 'bekeerd' of 'veranderd' te zijn. Nogal naïef, lijkt me. Maar ach, integratie, afspiegeling van de samenleving, gelijke kansen, vrouwen aan de top, het moet nu eenmaal. Ik noem het de kat op het spek binden.

Lelystad 50 jaar

Dit jaar bestaat Lelystad 50 jaar. Hoera! Tijd voor een feestje en herinneringen. Een aantal mensen grijpt terug op de historie van de stad. Opvallend is dat in de terugblik soms voorbijgegaan wordt aan het feit, dat Lelystad Haven, in het bijzonder het Werkeiland, veel primeurs kende.
Helaas worden die onterecht toegekend aan anderen. Valt net als de monumentale Cantine, nu ook de historie van het Werkeiland ten prooi aan slopers? Het lijkt er wel op.
Het eerste benzinestation stond dus op het Werkeiland en niet in de stad. Het eerste postkantoortje, inclusief een postbode bevond zich ook op het Werkeiland. Net als het eerste zwembad. Een correctie van een van de kenners, nota bene een voormalig bewoner, wordt afgedaan met 'dank voor uw aanvulling'. Aanvulling? Niets aanvulling, een correctie! Maar ach, ook het begrijpend lezen en de Nederlandse taal zijn net als het Werkeiland en zijn historie aan afbraak onderhevig.

Dag Plastic Hero!

Volgens het CPB is het gescheiden inzamelen van plastic en blik een misser. Het heeft nauwelijks invloed op het milieu, maar zoals gebruikelijk wel op de geldgraaiers. Die lachen in hun vuistje. Tot vandaag dan. Rond het gescheiden inzamelen van plastic en blik zit een flinke economische (geld) toestand. Het resultaat van het gescheiden aanleveren is, dat de inhoud gewoon met het grof vuil wordt verbrand. Over inefficiëntie gesproken. Weer een voorbeeld, waarin het milieu item gebruikt wordt om geld mee te verdienen. Opvallend is dat veel maatregelen juist leiden tot verschuiving van problemen. Maar ach, onder het motto 'Goed voor ons milieu' kan veel (geld verdiend worden). Het schijnt dat men tegenwoordig steeds vaker beslissingen impulsief neemt. Zonder een gedegen onderzoek vooraf. Of heeft ook dat te maken met de afbrokkeling van het onderwijs?

Volop energie

Volgens Fenna, zelf versta ik namelijk geen hondentaal, roept het hondje dat ie eens een keer zijn energie kwijt wil. Dat het een keer echt mag gaan rennen en dollen. Het mag hooguit 5 minuten in de tuin om te poepen en te pissen. Daarna moet ie naar binnen, anders keft ie de hele buurt chagrijnig. Dat arme beestje staat bol van de energie, wat zich uit in gefrustreerd gedrag. Het rent als een gek keffend langs de omheining. En dat vijf minuten lang. Of korter. Daarna moet ie de rest van de dag nicotine happen. Maar er is hoop.
Vanmorgen hoorde ik een pleidooi waarin men mensen die dieren mishandelen harder wil aanpakken : hoge boetes, gevangenisstraf en een verbod op het houden van huisdieren. Het zou een mooie oplossing zijn.
Laatst sprak ik iemand die zich beklaagde over zijn hond. De hond vreet zijn huisraad en kleding op, als ie alleen is. Toen ik reageerde met "Dat is frustratie omdat ie zijn energie niet kwijt kan", zei de man dat ie elke dag wel een uur met hem wandelde. "Haha! Wandelen? Dat is toch niets! Dat beest moet minstens een halfuur rennen! Elke dag en tussendoor uitgelaten worden", reageerde ik. Ik bedoel, dat moet elke hondeneigenaar van dat soort energieke honden toch weten?
Toen ik dat gezegd had, keek meneer nogal boos. Ik zei maar verder niets, want hij drinkt nogal veel.

Hema worst

De HEMA gaat de aanduidingen 'jongens' en 'meisjes' van de kleding verwijderen. Ze doet dit om tegemoet te komen aan transgenders. Genderneutrale kleding dus. Nog wel met een gulp of....? Of de 'Dames' en 'Heren' ook de klos zullen zijn, vermeldt het bericht niet.
Ik vind dat hele transgender gedoe zo'n enorme onzin. Echt iets voor overgevoelige, ruggengraatloze mensen. Men gaat hier steeds meer de kant op van de minderheid in plaats van de meerderheid. Ik heb bepaalde beperkingen. Moet heel Nederland daar straks rekening mee houden? Of moet ik als minderheidsgeval me aanpassen aan en omgaan met het gangbare van de meerderheid? Nog even en we moeten allemaal in een scootmobiel rondrijden, omdat iemand die misbruik maakt van de Sociale dienst in zo'n ding rondscheurt.
Hoe gaat de HEMA Sinterklaas straks de kinderen begroeten? 'Dag meisjes en jongens' kan dus niet meer. En wat gebeurt er met de beroemde HEMA worst? Blijft ie nog vooral lekker bruin, rond, warm en lang? Of wordt ie ook ras-/kleur- en genderneutraal? Het zal mij allemaal worst zijn. Wat een idiote onzin! Ik zeg : "Dag Hema!"
Er zijn mensen die stellen dat het hele transgender-gedoe uit de pedo hoek is komen waaien, maar die link kan ik (nog) niet verklaren.

Een laddertje maken

Ik heb dus naast een leuk laddertje gegrepen. Ik sprak de eigenaar nog onlangs. Hij zei (eindelijk) dat hij het laddertje toch liever niet wegdeed. Prima, dan weet ik ook waar in aan toe ben. Namelijk zelf zo'n ding maken. Ik ga het gebruiken om op de beide vlieringen te kunnen komen.
Het concept is vrij simpel. Men neme twee balkjes van 2,40 meter lang voor de beide bomen en wat rondhout voor de sporten.
In de bomen boor ik op 30 cm afstand van elkaar gaten met een diameter die (bijna) gelijk is aan die van het rondhout. De sporten zijn na montage in de gaten 30 cm breed. De onderkant van de beide bomen zaag ik wat schuin af, zodat de ladder in schuine (klim-)stand vlak op de grond staat. Aan de bovenkant komen twee haken, zodat ik de ladder vast kan zetten. Zo'n ladder kent ook een ideale hoek om veilig te klimmen.

Nu ik dit zo schrijf, zie ik mezelf weer met een ladder van geringe hoogte naar beneden glijden. We waren toen de winkel aan het klaarmaken en ik wilde op een zoldertje, het plafond van de ruimte boven de balie, wat doen. Helaas viel mij niet op dat ik de enkele ladder (het bovenste deel van een dubbele) met de antislipdoppen naar boven had neergezet. Toen ik halverwege was begon de ladder weg te glijden. Daar stond ik dan. Even. Gelukkig was ik nog rustig genoeg om rechtop te blijven staan, zodat ik met beide voeten op de grond terecht kwam. Weer wat geleerd.
Een buurman van ons hing een keer aan de dakgoot. Ik zag zijn ladder voor ons raam voorbijkomen. Ik ben toen even gaan kijken. Hij had geluk dat ik thuis was, want verder was er niemand in de buurt. Ik liet het maar niet bij : "Hoi buurman! Lukt het?"
De haken aan de bovenkant van de bomen vallen om een ronde (cv) pijp, die ik tegen de randen van de vlieringen monteer. Daarna is het inhaken en klimmen maar! De ladder krijgt ook een kleurtje. Als ik hem dan verticaal ophang onder de vliering, kleurt die mooi bij de rest.
Toen ik dit nog een keer las, dacht ik : "Wat een werk! Ik lijk wel gek!" Dus ben ik maar eens op een advertentiesite gaan snuffelen. Daar zag ik een mooi, slank aluminium laddertje voor een appel en een fipronil ei. Dat heb ik vandaag opgehaald, na het bezoek aan de tandarts. Ik hoef het alleen nog wat in te korten, twee haken erop monteren en een kleurtje te geven. Fenna was door het dolle toen ze mijn oplossing zag.

Troonrede 2017

De jaarlijkse Haagse poppenkast trok minder toeschouwers dan voor heen. Een teken aan de wand. Ik zat in de wachtkamer van een tandartsenpraktijk te kijken naar de tv beelden. Er was geen geluid bij, al moet ik zeggen dat de tv links van mij opgesteld was. Mijn dove kant, waar ik soms ook per ongeluk minuten lang de telefoon houd. Haha!
Als je het mij vraagt, is Prinsjesdag ook een achterhaald feodaal fenomeen. Een soort 'kijk-mij-eens'' show. Maar goed, de koning mag ook zijn woordje doen. Maxima keek ernstig en zwijgend toe. Ze had nog niet zo lang geleden afscheid genomen van haar vader. Ze is naar zijn begrafenis geweest. Ik weet niet of ook hij een graf op zee gekregen heeft. Of zijn kist uit een vliegtuig gegooid is boven de Oceaan, zoals het veel anderen vergaan is tijdens zijn loopbaan bij de Argentijnse overheid. Het zal wel niet zo zijn. Neemt niet weg, dat ook zij geen vader meer heeft. Kasian ja,
In de troonreden viel mij op, dat onze Koning in bedekte termen kritiek uitte. Zo zei hij over de terreur : "Het beste antwoord op terrorisme is dat we vasthouden aan onze manier van leven. De betrokken veiligheidsdiensten zijn zeer alert en doen er alles aan om aanslagen te voorkomen. Bestrijden van radicalisering vraagt zowel om preventieve als repressieve acties, van aandacht op scholen tot intrekken van het Nederlanderschap."
Zo, dat is niet mis. Wat mij betreft de spijker op z'n kop. Dus gewoon doorgaan met Zwarte Piet, Negerzoenen en Jodenstreken (doen we toch al) en aanhangers van terreur het land uitzetten.
Ook de juichstemming van de regering over de economie en vooruitgang werd getemperd met de opmerking dat niet alle groepen van de bevolking ervan profiteren. De gezondheidszorg kwam ook aan bod. Dankzij Hugo Borst krijgen verpleeghuizen alvast meer geld. Nu de rest nog.
Natuurlijk ook aandacht voor de klimaatverandering en het milieu, want vooral het eerste item is net als duurzaamheid trendy. Helaas geen enkel woord over de massale slachting onder de dieren op fokkerijen en bij eierproducenten. Ook geen aandacht voor het disfunctioneren van onze voedselwarenautoriteit.
Wel aandacht voor de cyberhoek. Het werd tijd, want op dat gebied lopen we heel ver achter. Ik kan dit item overigens niet los zien van de bestrijding van misdaad en terrorisme.

Puinruimen

Niet alleen zakelijk, ook privé ben ik geregeld aan het puinruimen. Zoals gezegd wilde ik als kind al vuilnisman worden. Toen heette dat fysiek zware, slecht betaalde, vieze beroep nog gewoon 'vuilnisman'. Die randverschijnselen kende ik toen niet. Later werd de naam 'milieumedewerker' en ging het uurloon omhoog. Ook omdat het fysiek en vies werk was. Er kwamen toen meer sollicitanten voor zo'n baan. De mannen waren 'breder' bezig. Hadden toegevoegde waarde. Er liep iemand mee die constant het gevallen afval van de straat opruimde. Dus daarom 'milieumedewerker'. Inmiddels is door de bezuinigingen de milieumedewerker een weer een ordinaire vuilnisman geworden, die tijdens zijn werkzaamheden het milieu niet ontziet en zich strikt houdt aan strakke regels. Een functie zonder toegevoegde waarde dus.
Puinruimen deed en doe ik ook privé. Blijkbaar zit het in me : Ordnung muss sein! Zwerfvuil opruimen, tuintjes in orde maken, ramen zemen enz. Maar ik loop niet met een witte handschoen rond. Ik ben niet helemaal gek.
Mijn bemiddeling tussen mensen zie ik ook als puinruimen. Puin in de vorm van onmin en/of ruzies of netelige toestanden. Thuis heb ik ook geregeld als een soort van diplomaat ruzies gesust en bemiddeld in kwesties. Met name tussen mijn broers en onze pa. Soms ook tussen hen en onze moeder. We zijn niet zo mondig opgevoed, maar door mijn werk veranderde ik wat dat betreft. Ik probeerde gesprekken aan te gaan in een omgeving waar luisteren en doen het motto was.
Bottom line ben ik telkens weer voor anderen bezig geweest. Zonder mezelf helemaal weg te cijferen, hoor. Gaandeweg heb ik ook een ander uitgangspunt ingenomen. Puinruimen doe ik daarom vooral voor mezelf. Zonder andere verwachtingen dan dat de boel daarna weer op / in orde is.

It's good news week!

Uit 1965 en nog steeds actueel. Helaas.

Kinnesinne

Men klaagt over het bedrag dat ingezameld is voor St Maarten. Het was 'maar' 13 miljoen euro. Het gegeven paard kwam voorbij en werd in de bek gekeken. Laten we wel zijn, waarom moet ik geld geven aan de slachtoffers? Ik word al van alle kanten geplukt, terwijl anderen in juichstemming zijn vanwege miljarden aan overschotten en/of winsten.
Zelfs de premier van St. Maarten klaagt. Niet over het eten, want dat zal hem goed smaken. Meneer klaagt over onze mariniers en hun houding tijdens de plunderingen. Wat heeft meneer Martin zelf tegen de plunderingen gedaan? Het zijn toch inwoners van zijn eiland? Zijn eerste verantwoordelijkheid dus en die heeft ie verzuimd op te pakken. Wijzen naar onze mariniers is nogal gemakkelijk. Die gasten hebben niet eens genoeg munitie en een goede uitrusting.
Ik stel voor dat meneer Martin zelf eens langs de deuren gaat om geld op te halen voor zijn eilandje. Maar dat is te veel gevraagd.

Laat op

Potverdikkie! Ik was vanmorgen pas tegen 9.00 uur uit mijn nest! Dat was mijn eerste gedacht toen ik op de klok keek. Maar later, kreeg ik een ander gevoel. Als ik daarbij stil sta, dan geniet ik nog meer van mijn pensioentje. Ik heb wat werken betreft mijn taak erop zitten. Het gaat goed met de kids en het is tijd om te genieten van mijn / onze nalatenschap. Ja, zo noem ik het maar. En ik mag zeggen dat ik daarmee tevreden ben, vaak heel tevreden.
Soms denk ik : 'Stel dat het mijn laatste dag is?' Niet vanuit een soort van fatalisme, maar meer filosofisch. Zelfs als het mijn laatste dag zou zijn, dan heb ik geen dringende wensen. Dan zal ik eerder denken : 'Het is mooi geweest en goed zo'. Oké, misschien bepaalde mensen nog even de hand schudden of spreken. Maar dat is dan ook alles.
Ja, ik ben blij en tevreden met mijn werkloosheid. Ik hoef niet meer onder druk te presteren, al ging me dat heel lang zeer gemakkelijk af. Ik hoef me ook geen zorgen meer te maken over de toekomst van de kinderen. Werken was ook een soort verslaving. Of was het een vorm van chantage? Of  heeft men mij misleid? Hoe dan ook het hoeft allemaal niet meer. Ik mag nu aan mezelf denken. Hoera!

St. Maarten

Laat ik bij wijze van uitzondering dit keer wel iets gegeven hebben voor zo'n doel. Hoewel, het ging me meer om beide kinderen die voor de deur stonden. Het zijn bekenden en ik wilde hun sociale houding niet verstoren. Ik heb weinig op met al die goede doelen, waar enorme strijkstokken het meest voordeel hebben van de donaties. De uitkomst van deze actie geeft aan, dat meer mensen zo denken. Er gaan al decennia lang miljarden de grens over. Met wat als resultaat? Volgevreten, zwaar bewapende regeringsleiders.
Vanmorgen zag ik een stukje over arme mensen in Pakistan. Ze hadden nauwelijks voorzieningen en ach, het was weer allemaal zo zielig. Bij dergelijke uitzendingen let ik vooral op de beelden die gemaakt zijn. Met telkens weer kinderen onder de vliegen in beeld. Zo werkt het dus.
Met mijn enigszins nuchtere kop denk ik dan : "Ga die kernwapens maar verkopen!" Zo denk ik dus ook over de hulp hier. Het is allemaal een kwestie van prioriteit. En dan zie ik dat volksvertegenwoordigers hun eigen cv belangrijker vinden dan hun eigen 'stemvee'. En dus gaat het geld naar bommen, vreemden en oplichters.
Kortom, ik ga niet de kinderen van de buurman helpen, omdat hun pa het belangrijker vindt zelf in een dure BMW te rijden dan voor zijn kinderen te zorgen.

Fenna's bedstee

Zoals eerder verteld hebben we voor Fenna een opvouwbare bench gekocht. Hij pas inderdaad mooi tussen de beide voorstoelen, waar haar vaste slaapplek is als we ergens overnachten.
We hoeven dus voor haar geen tentje meer te bouwen als het buiten wat frisser wordt.

Plunderen

Het verbaasd mij telkens weer, dat er mensen zijn die misbruik maken van nota bene rampen en/of ongelukken. Zoals nu tijdens de natuurrampen in Amerika en de Cariben. Het feit dat het voornamelijk donkere mensen zijn die plunderen, komt omdat het daar zo warm is. Ik zag een stukje nieuws, waarin zo'n iemand zegt dat zijn huis vernield is en dat ie honger heeft. Dat hij daarom net met een enorme flatscreen tv (nog in de doos) een winkel uitkomt lopen, begrijp ik niet. Sommigen praten dit soort diefstal goed, door te zeggen dat de dieven arm zijn. Dus wie arm is mag stelen? Lijkenpikkers zijn het in mijn optiek. Gelukkig zijn er ook armen die er een andere mentaliteit op na houden.
Niet alleen tijdens rampen, ook een verkeersongeluk kan voor sommige mensen aanleiding zijn om het slachtoffer te beroven. Ik vlak de politie daarbij ook niet uit. Helaas heb ik dat van zeer dichtbij meegemaakt. Als ik de plunderingen zie, heb ik geen moeite met het beleid dat politie op plunderaars mag schieten. Met boeven vangt men immers boeven.
Anders is het wanneer arme mensen levensmiddelen meenemen zonder te betalen. Van dichtbij heb ik gezien dat arme mensen stiekem broden stalen uit manden die bij een supermarkt 's avonds laat buiten stonden. In die manden lagen overschotten aan broden van die dag. Volgens de bedrijfsleider gingen die naar de varkens. In zo'n geval hebben armen bij mij voorrang en groen licht om van die overschotten wat mee te nemen.

Hoge doorlooptijden

Ik heb heb leuke, gastvrije garage gevonden, waar deskundige monteurs tegen een redelijke prijs werkzaamheden naar behoren uitvoeren. Ik ben daar tijdens mijn eerste bezoek getuige van geweest. Waar ik wel rekening mee moet houden, zijn de doorlooptijden. Die zijn nogal hoog.
Een klusje als olie verversen, kan in deze garage soms drie uur duren. Die hoge doorlooptijd heeft direct te maken met de zeer ontspannen, gastvrije sfeer. Zodra een klant binnenkomt, laat bijna iedereen het werk uit zijn handen vallen en gaat een gesprek met de klant aan. En anders is het een gelegenheid om even van het werk weg te lopen. Dat kan van 5 minuten tot een half uur duren. Afhankelijk van het aantal klanten dat op bezoek komt. Daarna gaat men weer aan het werk.
Toen het lunchpauze was, moest de monteur alleen nog de motorkap sluiten en de bus naar buiten rijden. Maar die twee activiteiten werden een half uur later pas gedaan.
Daarna moest de factuur opgemaakt worden, die vanwege de vele onderbrekingen pas na drie kwartier klaar was. Voor een eenvoudig klusje moet ik ermee rekening houden, dat de bus een halve dag weg is. Dankzij de gezelligheid.
En ach, we rijden toch nauwelijks privé ritjes met de bus. Of ie dan op de parkeerplaats of in de garage staat, maakt ons niet veel uit.

Klimaat = geld

Het gaat flink tekeer daar in en rond Amerika. Orkanen richten veel schade aan. Ik heb met die mensen daar te doen. Het zal je maar overkomen, dergelijk natuurgeweld.
Natuurlijk duiken allerlei deskundigen op dit natuurverschijnsel. En natuurlijk komt het woord klimaatverandering weer naar voren. Ja, hè, hè, het klimaat verandert. Dat doet het al eeuwen. Kijk, ik kan een roetfilter in de uitlaat van onze camper laten plaatsen. Maar dat heeft geen zin als elders de boel in brand vliegt (de laatste tijd ook veel bosbranden), geknoeid wordt met gevaarlijke stoffen door de petrochemische industrie en men van mening blijft dat vliegtuigen niet vervuilen. Wat dacht je dat een nachtje vuurwerk aan vervuiling oplevert?
Ik las ergens dat sinds 1850 de staat Florida zo'n 120 keer orkanen op bezoek heeft gekregen. De laatste vier keren zijn volgens 'geleerden' veroorzaakt door de verandering van het klimaat. Het is maar net wat je geloven wilt. Maar ja, alles wat met het zogenaamd verbeteren van het klimaat te maken heeft levert veel geld op. Heel veel geld. Het zijn de financieel deskundigen c.q.graaiers, die ons van alles en nog wat willen aanpraten.

Wit Russen en Franco

Onder de naam Zapad 2017 zijn troepen uit Wit Rusland aangevuld met Russische eenheden (totaal 2.500 man) een grootschalige oefening gestart. Om toezicht van de OVSE te ontlopen is het aantal militairen onder de 13.000 man gehouden. Natuurlijk maken omliggende landen zich zorgen over de oefening. Net zoals de Russen zich zorgen maakten wanneer de NAVO zo'n oefening houdt aan hun grenzen. Een aantal omliggende landen (o.a. Polen) heeft de omvang van de oefening flink opgeblazen. De main stream media spreken dan van 100.000 man.
Om die misleidende informatie te bestrijden worden op verzoek van de NAVO waarnemers van de omliggende landen en van Noorwegen en Zweden toegelaten.
Het is algemeen bekend, dat Wit Rusland meer naar Rusland trekt dan naar de EU of het westen. Ik ben benieuwd hoe de 'msm ' zal reageren indien het land ooit zou kiezen voor een samengaan met Rusland. Zal er dan weer gesproken worden over een inval en/of verovering door Rusland?
In Spanje rommelt het ook. Ook daar staat de democratie onder druk. Zo erg zelfs, dat burgemeesters die voor een Catalaans referendum zijn, gearresteerd zullen worden. De EU in het klein, zo lijkt het. Wie niet voor mij is moet opgeruimd worden. Gaat Spanje weer terug naar de tijd van Franco?
Vanwaar de dreigende dictatuur die overal opduikt? Is het soms de generatie die vroeger altijd maar zijn zin gekregen en/of doorgedrukt heeft? Je weet wel, die gillende kinderen, die toen in een winkel over de grond rolden om hun zin te krijgen.

Doe Het Zelf

opwindend

Begin deze week heeft een jaloerse vrouw aangifte gedaan van een man die in een auto bij een benzinestation de hand aan zichzelf sloeg. Sinds de jaren 60-70 is zelfbevrediging in het openbaar niet meer iets bijzonders, dus ga ik er vanuit dat mevrouw gewoon jaloers was. De man in kwestie had net getankt. Misschien is hij van dat werkje wat opgewonden geraakt en besloot eerst daar wat aan te doen, alvorens de weg weer op te gaan. Erotische fantasieën (vulopening, spuitpistool en dikke zwarte rubberen slang; ik noem maar wat hoor!) tijdens het tanken kunnen de oorzaak zijn geweest. Wellicht heeft de man geen partner of staat hij al geruime tijd droog vanwege relatieproblemen. Het zou zomaar kunnen.
Zelf raakte ook ik soms opgewonden tijdens het tanken. Van de prijs per liter. Niet als het LPG betrof. Die brandstof is namelijk stukken goedkoper dan de overige. Maar mijn opwinding was van een heel andere soort en deed zich vooral in België en Duitsland voor.
Ik vind het dhz-gebeuren van meneer met hoge nood geen enkel probleem. Ik ben blij dat meneer die daad daar deed en niet op de weg. De meeste mannen vallen namelijk na zoiets in slaap. En dat wil niemand toch, mevrouw?

Naar verwachting

Zoals ik eerder voorspelde heeft meneer Erdogan bij Poetin aangeklopt. Turkije heeft een Russisch raketsysteem gekocht. Een interessante ontwikkeling : een Navo land dat op militair gebied zaken doet met nota bene Rusland. Ik begrijp Erdogan best wel. Hij wil laten zien, dat zijn Turkije ook zonder EU kan voortbestaan en.... dat je als lid lak kunt hebben aan je Navo club i.c. Amerika. Zo zouden ook EU landen lak kunnen hebben aan de EU club. Stel dat Polen en/of Hongarije toch maar gaan samenwerken met Rusland? Wat zou de EU dan gaan doen? Polen wil miljarden van Duitsland als schadeloosstelling voor het leed door de Nazi's aangericht. Duitsland wil daar niet op ingaan.
Ik vraag me af wat er gaat gebeuren indien Turkije in oorlog raakt met een ander land. Ik heb het lidmaatschap van de Navo en eventueel de EU altijd al als ongewenst beschouwd. Turkije is een heel ander land, dat weinig aansluit bij de westerse cultuur.
Zoals ook verwacht is Frank de Boer weggestuurd als trainer bij Christal Palace. Er zijn uit zijn generatie voetballers weinig echte coaches voortgekomen. Veel goede trainers waren minder bekend als voetballer. Maar ze hadden blijkbaar meer potentie voor het trainersvak dan menig andere bekende voetballer.
Hoe lang blijft ons land nog als een mak schaap achter Angela Merkel aansjokken? Het lijkt erg veel op een nieuwe Befehl ist Befehl periode met Merkel als wolf in schaapskleren. Wie bekend is met de de belangrijkste uitgangspunten voor het Derde Rijk, zal veel overeenkomsten zien. Let wel, Merkel is van origine een Oost Duitse aanhanger van het communisme. Komt het Vierde Rijk eraan?

Nog een fotoalbum

Zoals je weet heb ik een aantal boekwerkjes gemaakt met behulp van het fotoalbumsysteem van de Hema. Het kwam voor dat ik, vanwege verzoeken, extra exemplaren wilde hebben. Dat was lange tijd geen enkel probleem. Gewoon het betreffende album /boekwerk laden en laten afdrukken.
Helaas is de Hema overgestapt op een andere leverancier. Gevolg is dat ik van de oude albums niet meer eenvoudig een extra exemplaar kan bestellen. Ook niet bij de toenmalige leverancier van de Hema, Albelli. Men heeft gedurende een zeer korte periode een overgangsregeling gekend. Maar ja, toen had ik nog geen verzoeken ontvangen voor een kopie van bepaalde albums.
Vanuit mijn optiek vind ik dat zowel de Hema als haar toenmalige leverancier niet bepaald klantgericht bezig zijn geweest.  Beide of een van beide hadden een voorziening moeten invoeren, die het mogelijk maakte om zo'n nabestelling alsnog te kunnen verwerken ongeacht de oorspronkelijke aanmaakdatum. Helaas ontbrak dat stukje commercieel of, zo je wilt, klantgericht inzicht en dus is er geen conversie mogelijk.
Ik ben bij de Hema gebleven en heb gemerkt dat hun nieuwe fotoalbumsoftware op een aantal punten in gebreke blijft. Ik vond het plezierig dat ik op één tabblad zowel kaders voor foto's als voor teksten kon aanklikken. Nu moet ik van tabblad wisselen. Blijkbaar verstaat men onder het woord invoegen niet hetzelfde als het om foto's dan wel tekst gaat. Vreemd.
Het is nu ook niet meer mogelijk een stukje tekst cursief of vet af te drukken. Of tussendoor een andere letterformaat of grootte te gebruiken. Bij gebruik van deze opmaakmogelijkheden wordt de hele tekst aangepast. Het is ook niet mogelijk om vanuit Word (me dunkt een veel gebruikte tekstverwerker) , teksten te kopiëren in de tekstkaders van het album. Ik heb de tekst namelijk keurig veiliggesteld, omdat ik dacht hem eenvoudig en snel weer te kunnen gebruiken. Niet dus.
Gevolg van al deze omissies is, dat ik zo'n album helemaal opnieuw moet gaan opbouwen. Goed voor regenachtige dagen. Dan ben ik toch al van de straat.

Big brother is watching

Afgelopen maanden heb ik wat zitten snuffelen aan gps trackers. Ze herinneren mij aan een project dat ik ooit geleid heb. Toen werd met badges met een chip erin een compleet pand beveiligd. Via antennes kon men zo'n badge (en dus de drager ervan) volgen. Dat was in de jaren 70 zeer geavanceerd.
Tegenwoordig is er de gps-tracker. Dat is een apparaatje (kleiner dan een luciferdoosje) dat je via de smartphone kunt volgen. Er zit een accu en een sim kaartje in dat ding. En natuurlijk een chip met software. Je kunt het nummer van dat kaartje bellen en dan krijg je een sms berichtje met de locatie van het apparaatje. Handig! Stiekem bij je kind in z'n tas doen! Haha! Of aan de halsband van de hond. In de meeste gevallen worden dergelijke apparaten in auto's geplaatst, om diefstal tegen te gaan.
De betere uitvoeringen kunnen ingesteld worden op allerlei alarmsituaties. Zoals trilling, beweging, verplaatsing enz. Ze kunnen in zo'n geval ook het startcircuit van de auto uitschakelen. Je kunt eventueel zelfs gesprekken en/of geluiden horen!
Dat apparaatje zendt in geval van alarmering of gewoon na opvragen de gps coördinaten naar je smartphone. Via Google Earth wordt op zo'n 5 meter nauwkeurig aangegeven waar de auto zich op dat moment bevindt. Bij ongewenste verplaatsing stuurt apparaat om de zoveel seconden of minuten (een kwestie van instelling) een sms met locatiegegevens.
Zo'n accu gaat natuurlijk een bepaalde tijd mee. Gelukkig kan het apparaatje ook direct op de accu van de auto aangesloten worden. Maar doe je dat niet, dan krijg je een berichtje wanneer de accu bijna leeg is. Ook weer handig. Over het beltegoed hoef je je geen zorgen te maken. Dat kan tegenwoordig ook geheel automatisch bijgehouden en verhoogd worden. Omdat je zelf een sim kaart mag uitzoeken, kan je daar wat provider, prijs en instelmogelijkheden betreft zelf geheel grip op hebben. Ahum, een gps-tracker dus. Heel handig. Ware het niet dat er ook zogenaamde jammers zijn. Dat zijn apparaatjes die het signaal van een tracker verstoren. Jammer, maar ook handig, maar dan voor crimineel volk. Maar er zijn ook trackers die daar tegen beschermd zijn. Die kosten natuurlijk wel wat meer. Net als de super-jammers die daarvoor op de markt zijn. Het blijft behelpen.

De was doen

Als het lange, zwarte verlengsnoer werd uitgerold was het maandag, wasdag. Dat snoer lag op de overloop en liep van de keuken (waar een wandcontactdoos was) naar de badkamer. In die badkamer stond een grote houten tobbe op poten. De buitenkant had veel weg van een regenton of wijnvat; dus duigen compleet met zwarte hoepels. Onder de tobbe bevond zich een elektromotor. Vandaar het verlengsnoer. Die motor dreef met behulp van een grote v-snaar en een groot wiel boven een lange getande arm boven op de tobbe aan. Die arm liet door een heen en weer gaande beweging midden op het houten deksel een tandwiel op een as draaien. Aan de binnenkant van dat deksel bevond zich een houten vork, die door het tandwiel werd aangedreven. Die vork zorgde ervoor, dat het wasgoed in de tobbe heen en weer werd geslagen. Als de wasmachine aan het werk was, hoorde men in het hele blok kadoenk, kadoenk, kadoenk! Ik heb er nooit iemand over horen klagen.
De was werd vooraf gekookt in een grote zinken ton op een petroleumstel. De inhoud ging later in de wasmachine. Als de was klaar was, werd de motor uitgezet. Onderaan, aan de zijkant van de tobbe bevond zich een houten stop. Die werd verwijderd, zodat het was water kon wegstromen. In dit geval in de zinken douchebak. Daarna kwamen er sterke kinderarmen aan te pas om het was goed uit te wringen.
Op de tobbe stond namelijk een wringer met twee grote witte rubberen rollen en een zwengel. Ik vond het vreemd dat de wringer niet werd aangedreven door de elektromotor. Maar gezien onze manier van werken was dat maar goed ook. Terwijl de een het was goed gereed maakte en tussen de rollen aanbood, draaide de ander zich een ongeluk. Vooral wanneer de rollen te dicht op elkaar ingesteld waren of het wasgoed slordig aangeboden werd. Van techniek wisten wij niet echt veel, maar de grote vleugelmoer op de wringer kenden we wel. Die kon dan wat losser gedraaid worden.
Na dat gezwengel werd het wasgoed in schoon water uitgespoeld en weer door de wringer gehaald. Daarna werd de was opgehangen. Zomers aan de waslijnen op het balkon en anders op een rekje voor de kachel. Al met al geen aantrekkelijk klusje, de was doen. Maar het kon erger.
Het was nog het tijdperk van de luiers. Die moesten ook gewassen worden. Een grote boodschap werd eerst in de wc gekieperd. Als die niet aan de luier vastgeplakt zat. Mijn broertje en zusje hadden de neiging om de warme hap na de leg ook nog flink te pletten. Klaar ben je. En tja, ook de kleintjes hadden soms last van diarree! Nou, dan was ik helemaal van de kaart!
Na de eerste reiniging verdwenen de luiers in een emmer met water en zeep. Om in te weken. Brrrr!
Nog meer Brrrr! wanneer zo'n emmer geleegd (in de wc) en de luiers uitgespoeld moesten worden. Daarna begon de voorwas op het petroleumstel.

Fenna's verblijf

Gewoon je werk doen. Dat schijnt voor velen nogal veel gevraagd te zijn. Ik had via een advertentiesite een opvouwbare canvas bench gekocht voor Fenna. In de camper snurkt ze tussen de beide stoelen. 's Avonds maken we van een opklapbare stoel en een handdoek een tentje voor haar. De stoel leggen we dan over de beide zittingen heen en leggen daar dan de doek op.
Op het geweldige www zag ik een opvouwbare bench voorbijkomen. Volgens de opgegeven maten zou hij mooi tussen de voorstoelen moeten passen. Hij heeft wanden van stof en is als nieuw aldus de aanbieder.
De koop werd gesloten onder de voorwaarde, dat de bench via Kiala / UPS post zou worden opgestuurd. Ik vond dat goed, want hier in Dronten is ook zo'n Kiala punt in een winkel. Dus gaf ik hem ons e-mailadres.
Nadat de verkoper de bench had afgegeven op zijn Kiala punt, kreeg ik een kopie van het verzendbewijs toegestuurd. Dat was vorige week woensdag. Met het tracknummer kon ik de zending volgen. Helaas bleef de zending in fase 1 hangen : geregistreerd. Tot zelfs vanmorgen toe. Ik heb toen maar het Kiala punt hier gebeld. Daar hield men de boot af met allerlei verhalen, onder meer dat het pakket helemaal niet aangeboden zou zijn door de verkopende partij. Vreemd, want ik had een kopie van de verzendbewijs toegestuurd gekregen, compleet met tracknummer.
Na enig aandringen van mijn kant, ging men toch even bij de paar ontvangen pakketten kijken. En wat denk je? Mijn pakketje lag daar al sinds vorige week vrijdagochtend te wachten!

Fenna's nieuwe slaapkamer

Het was niet gescand als zijnde ontvangen en dus kreeg ik ook geen bericht om het op te halen. Nou, da's fijn. Inmiddels weet ik dat er eerder klachten over ons Kiala punt zijn. Het pakketje ligt er wel, maar daarna gaat het mis. Zoals wel een e-mail sturen om het te komen ophalen en vervolgens in de winkel beweren dat het niet binnen is. Gewoon je werk doen is en blijft voor sommigen moeilijk.
Het pakket was net te groot om het op de bromfiets te vervoeren. Het Kiala punt ligt tegenover de loods van onze zoon, dus daar heb ik de aankoop maar even gestald. Wat denk je? Komt Ben net aan en zegt dat ie vanmiddag bij ons in de buurt moet zijn. Hij bood aan het pakketje bij ons thuis af te leveren. Aldus geschiedde. Dank!