Krikpunten Ducato -2-

zwak krikpunt

Vanmorgen ben ik aan de slag gegaan met een van de beide krikpunten aan de voorzijde van de Ducato. Beiden zijn zwak en worden tijdens het opkrikken van de wagen wat naar binnen (=omhoog) gedrukt.
Om goede werkruimte te maken heb ik het voorwiel verwijderd. Voor de veiligheid heb ik twee assteunen geplaatst. Je weet maar nooit. Telkens als ik met een krik aan de gang ga, zie ik weer dat nare beeld van iemand die onder zijn auto doodgedrukt werd, toen de auto van de krik schoot. Dat mag mij niet overkomen.

een en al roest en deels weggeroest

Ik heb het krikpunt met een haakse slijptol verwijderd. Dat ging vrij gemakkelijk, wat bij mij bepaalde bedenkingen opriep. Toen ik vervolgens in het gapende gat keek, schrok ik. De constructie bleek heel anders te zijn, dan ik verwacht had. Ik zag niet direct een dragende constructie waarop het krikpunt was bevestigd. Er was geen horizontaal stuk plat- en/of hoek- of kokerprofiel of iets dergelijks. Afgaande op de constructie speelt de stijfheid van de omliggende beplating een belangrijke rol.
Het krikpunt zelf was ook in zeer slechte conditie. Het 'hoedje' is een open constructie, waar gemakkelijk water en vuil in komen en blijven liggen. Met gevolg : roest! De Italiaan die dat verzonnen heeft moeten ze een jaar geen pasta geven.
De situatie bracht mij tot een kloek besluit : alleen de krikpunten verwijderen en vervolgens de boel met plaatwerk weer dichtmaken. Er zijn andere plekken onder de wagen waaronder een krik gezet kan worden. Ik heb die met blauwe verf gemarkeerd.

nu nog dichtmaken

Het verwijderen van beide zwakke krikpunten heeft dan ook tot gevolg, dat voorkomen wordt dat iemand per ongeluk zo'n gammel punt toch gebruikt.
Ik heb het gapende gat van binnen gelijk maar even met een antiroestmiddel behandeld.
Het weer dichtmaken van de beplating is een lasklus, die ik niet zelf beheers. Het plaatmateriaal is vrij dun en ik zie mezelf er zo een Italiaanse gatenkaas van maken. Onder het motto doe enkel dat gene waar je goed in bent, heb ik maar een afspraak gemaakt met een plaatwerker. Op de grote kale plek heb ik een pleister geplakt tegen inkomend vocht. Ik ben weer wat wijzer geworden.
Als deze uitdaging achter de rug is, dan rest mij nog één plekje dat ik wil aanpakken. Het stelt niet veel voor en het is niet direct zichtbaar. Ik zag het toen de bus op de brug stond. Achter de achterbumper zit op het plaatwerk een roestvlek met een gaatje. Ik ben nu eenmaal een Pietje Precies. Als ik dat wil aanpakken, moet de bumper eraf. Ik heb de bouten en moeren van de bumperbevestiging alvast met WD-40 bespoten.