Ik schud maar met mijn grijze hoofd, als ik die maffe Amerikanen op hun vlag zie staan, of gaan zitten of knielen als het volkslied klinkt. Wat een zielige vertoning is dat.
Wat de vlag betreft, wie enigszins nadenkt weet dat dezelfde vlag menig gesneuveld militair afdekt. Om dan als Amerikaans burger op die vlag te gaan staan vind ik van weinig respect getuigen. De verkiezingen zijn al lang achter de rug en toch blijven linkse Democraten protesteren. Soms met een averechts effect. Veel mensen die achter hun president staan slaan hard terug. Ze boycotten producenten, clubs en artiesten, die dergelijke misdragingen vertonen of steunen. De dollar is machtig in dat land. Een aantal clubs heeft al vernomen geen subsidies meer te krijgen uit de private sector. Ik herinner me nog de heibel toen een aantal spelers uit de NFL geen sokken droegen met een herinneringstekst voor de slachtoffers van 9/11.
Ik zie nog zo de twee zwarte Amerikaanse atleten, die op de Olympische Spelen in Mexico(1968) met gebalde vuisten op het podium stonden. Ik vond en vind dat nog steeds volkomen terecht. De discriminatie, het racisme en rassenscheiding vierden nog hoogtij in het Amerika van toen. Maar dat hedendaags gedoe rond de vlag en het volkslied tuigt van zeer weinig intelligentie, respect voor het eigen land en hen die het hebben opgebouwd en ervoor zorgen dat ze mogen protesteren. Niet leuk, zulke landgenoten.
Er zijn echter clubs of eigenaren van clubs, die spelers straffen voor hun respectloze houding. Ze merken dat hun omzet met miljoenen dollars daalt vanwege de protestacties. Laten we wel zijn : welke Trump aanhanger en/of gezond denkende Amerikaan gaat nou naar het football om met dit soort zaken geconfronteerd te worden?
Veel Amerikaanse artiesten zijn ordinaire meelopers en huichelaars. Ze protesteren tegen de bouw van een muur, maar hun eigen landhuizen en villa's zijn wel van zo'n omheining voorzien. Ik vraag me af hoeveel illegalen zij huisvesten en/of aan het werk hebben gezet. Dat laatste misschien wel. Lekker goedkoop.