Wegens omstandigheden doe ik sinds een paar dagen de boodschappen. Niet echt mijn ding, maar ja, het is soms niet anders. Toen ik vanmiddag terugkeerde van de supermarkt (waar het gelukkig vrij rustig was), zag ik een vrij stoere fiets met felle kleuren in de tuin staan. Het formaat was te groot voor onze jongste kleinzoon en veel te klein voor de oudste. Dus rara? Ik was benieuwd wie er op bezoek was gekomen. Maar eenmaal weer binnen, was er geen bezoek te bekennen. Wel een berichtje van iemand met een keelontsteking. Ze kan nauwelijks praten en ik ben wat dovig. Nou, dan weet je het wel. Net alsof ik in een vreemd land op vakantie ben. Haha!
Ik kreeg te horen dat een buurtbewoonster aan de deur geweest is met de fiets. Hij is van haar kleinzoon. De ketting ligt eraf en of Willem met de waterpomptang hem kon repareren.
De ketting was eraf gelopen. Hij zat klem tussen het kleinste tandwiel achter en de vork. Ik kreeg de ketting er niet zomaar tussenuit. Daarvoor moest ik de as lossen. Nadat ik de ketting weer op de (tandwiel)cassette geplaatst en het wiel weer vastgezet had, heb ik nog even de versnelling gecontroleerd. Ik heb de derailleur opnieuw afgesteld (met de ketting op het grootste blad voor), zodat ie niet meer zover naar rechts kan komen. Dat was de reden waarom de ketting eraf gelopen was. Daarna heb ik al crossend en schakelend de fiets naar de 'klant' gereden. Het joch was blij en zijn oma ook.