Mijn credo, want zo leerde ik het meest. En natuurlijk ook van mijn fouten. Een paar keer maakte ik mee, dat mensen niet op mijn aanbod ingingen om 'dom te kijken en goed te luisteren'. Ze klaagden over het feit dat hen bepaalde dingen niet lukte en vonden het vervelend dat ze van hoger hand daarop werden aangesproken. Ze vroegen zich wel af waarom het mij wel lukte, maar waren niet geïnteresseerd in mijn manier van werken.
Ik kom die situatie ook in gezinnen met kinderen tegen. De ene ouder heeft de kinderen in het gareel, de ander lukt het niet. Maar in plaats dat de ander goed toekijkt en luistert, gaat ie juist tegengas geven. Daarmee ontregelt ze 'het gareel' of wel de opvoeding en het gezag.
Vaak zijn het moeders die het gezag van vaders (dat eigenlijk ook van moeders is) ondermijnen, omdat het hen niet lukt. Raar, want zo verpest je niet alleen je relatie, maar ook het kind. Dom kijken en goed luisteren en in dit geval afstand nemen van emoties, daar kan je veel van leren. Tenminste, al je goede voorbeelden eruit pikt.
Het opvoeden wordt alsmaar minder. Veel ouders kiezen voor het koekoek gedrag. Ze willen wel kinderen, maar de zorg en het opvoeden laten ze graag aan anderen over. Ik denk dan : "Neem dan geen kinderen."