Lekker elektrisch rijden?

Zoals met de entree van de e-car al gemeld door critici, gaan ook dit jaar veel e-car bezitters met een gehuurde benzine of dieselauto op vakantie. Want ze willen een stukkie rijden. Wie de reclames en testen wat kritisch leest begrijpt een ander verhaal. Een Franse test uitgevoerd met de Kia e-Niro 64 kWh op een retourtrip Parijs - Lille (450 km) leidde tot het volgende relaas. 
De e-car liefhebbers hebben de testrit overdag gemaakt. Stel je dezelfde 's nachts voor (dus met lichten) in de winter (verwarming) met neerslag (ruitenwissers) en vergeet even het fileprobleem. Het testteam vertrok uit Parijs met een voertuig met vier personen en een energievoorraad die aangaf goed te zijn voor 477 km. Theoretisch voldoende om heen en terug (450 km) te kunnen rijden. Ze bereiken na 225 km Lille met een gemiddelde snelheid van 96 km/u (geen oponthoud) en zien vervolgens dat hun energievoorraad drastisch verminderd is. Met het resterende accuvolume kan nog maar 90 km afgelegd worden (in ideale omstandigheden). Men moet dus tussentijds laden om terug te kunnen. Het team besluit terug te gaan richting Parijs om te laden in de regio van Saint-Léger, 57 km ten zuiden van Lille, bij een snellaadstation Corri-Door die tot 50 kW gelijkstroom moet leveren.
Bij aankomst daar heeft de Kia nog maar 5% batterijvolume over, goed voor 15 km. Maar het laadstation kent een limiet van 40 kW en zal plotseling stoppen met laden toen de batterij van de Kia slechts 1,9 kWh heeft geleverd. Een tweede laadsessie zorgt ervoor dat ze nog 1,7 kWh kunnen aanvullen. De terminalbeheerder kan het probleem niet oplossen.
Na 4 laadsessies en slechts 7,3 kWh en ruim een uur vol gedoe later, vertrekken ze om het laden van de accu's bij een ander station te voltooien.
Ze moeten 75 km afleggen met 26% batterijvulling om het gebied van Ressons-West te bereiken, dat beschikt over een terminal van het Corri-

Door-netwerk. Met 110 km/u op de snelweg bereiken ze de grens wat de energievoorraad betreft met koud zweet op het voorhoofd : de e-Niro is uit voorzorg overgeschakeld op een overleefmodus. De snelheid daalt heel snel en plotseling is de maximumsnelheid tot 15 km/u beperkt : er is nog 1% en 1 km bereik. Gelukkig werkt de laadterminal deze keer goed en na 1 uur en 20 minuten kunnen ze terug naar Parijs.
De totale oplaadtijd nadert inmiddels de 2,5 uur. Het oplaadtarief was bijzonder pittig : via de Chargemap Pass moesten ze 23,16 euro betalen voor de 300 km die tussen de ochtend en het laadstation werd afgelegd. Deze kosten brengen het gebruik van de Kia e-Niro 64 kWh op hetzelfde niveau als het thermische equivalent benzine exclusief accijns. Deze ervaring benadrukt ook de problematiek van de betrouwbaarheid van de laadstations en de kosten van het onderhoud, die op de een of andere manier moeten worden betaald. Komt bij dat de laadstations elk z'n eigen tarieven hanteert. Dus 2,5 uur laden en €23 om 300 km te kunnen rijden. Leve de vakantie!
Tot zover het relaas. Oké, er zal hier en daar e.e.a niet kloppen, maar toch. Het geeft wel een beeld dat vaker geschetst wordt door teleurgestelde e-car rijders.