Het is al weer heel lang geleden, dat de vraag mij gesteld werd. De vraag of ik inmiddels al gewend ben aan het Nederlands klimaat. Haha! Ik vind het wel leuk hoor, wanneer mensen er vanuit gaan dat ik geïmporteerd ben. Ik heb nu eenmaal een andere uiterlijk dan de oorspronkelijke bewoners van het lage land. Ik heb zo'n vraag weleens beantwoord met een zwaar tropisch accent. Maar ook met een Leids. Haha! Ook deze vragensteller vergat even te vragen over mijn culturele achtergrond. Daar kan een mens toch niet boos over worden? We kwamen elkaar tegen toen we na de ochtendwandeling met de hond weer huiswaarts liepen. We hebben elkaar vaker gesproken. Het gesprekje begon van een wederzijdse begroeting natuurlijk over het weer. Het was die ochtend tamelijk fris en er vielen druppels uit de lucht. Dat laatste zet ik er maar bij, want Fenna druppelt ook geregeld als ze weer eens een plekje markeert.
Maar goed, of ik inmiddels al gewend was aan het Nederlands weer. Ik heb toen maar even in een notendop over mijn afkomst en geboorteplaats verteld. Toen kleurden een paar wangen wat rood en het waren niet de mijne. En wat het wennen betreft heb ik maar ook gezegd, dat ik mijn hele leven onrustig ben. Omdat ik me hier niet echt thuis voel. Ondanks de vele vrienden, kennissen enz. die ik heb, merk ik geregeld dat ik anders ben. Maar misschien is dat gevoel dat in mijn vroege jeugd ontstaan is, in stand gehouden door de prikjes die ik van tijd tot tijd kreeg. Zij gaven telkens aan, dat ik er niet als een afstammeling van de Batavieren uitzie en mijn denk- en gevoelsleven afwijken.
Ik heb liever dat mensen open en eerlijk tegen mij zijn. Dan kan ik dergelijke vragen of opmerkingen onder de noemer onwetendheid plaatsen. Het werd overigens een geanimeerd gesprekje op weg naar onze wijk.