Wandelend door Leiden kwamen we ook langs dat enorme pand waar de V&D inclusief La Place gehuisvest is/was. We hebben beiden aan die vestiging herinneringen. Sonja heeft daar ooit gewerkt als verkoopster. Zelf neusde ik vooral in de jaren 60 daar wat rond in de bakken met grammofoonplaten. In de voorafgaande jaren kwam ik er soms met mijn moeder. Dan keek ik altijd even naar de musicerende 'apenbende' in het trappenhuis tussen de begane grond en de eerste etage.
Later, in de jaren 80, overkwam mij daar iets vervelends. Sonja was even iets gaan kopen op de afdeling serviesgoed, terwijl ik met de kids in het halletje aan de achterzijde (foto-Aalmarkt) stond te wachten. Opeens kwam een soort hippie door de klapdeuren aangerend, die als een haas naar buiten vloog. Ik keek hem nog na, toen hij linksaf de Aalmarkt opstoof. Het alarm vlak naast mij ging af. Ik dacht gelijk : "Hé, winkeldief!"
Wat later kwam een meneer van de bewaking aangelopen. Hij liep direct naar mij toe en commandeerde : "Doe die tas maar open!" Ik probeerde hem aan zijn (blijkbaar beperkte) verstand te brengen, dat de dief al naar buiten gerend was en dat deze echt niet hier in de hal op hem stond te wachten.
Maar daar had meneer geen boodschap aan. Ook omstanders / getuigen die mijn betoog ondersteunden werden door de beveiligingsman genegeerd. En dus begon meneer in onze boodschappentas te graaien en doorzocht de wandelwagen. Hij vond niets wat bij V&D vandaan zou kunnen komen, maar vond het desondanks niet nodig zijn excuses aan te bieden. Omstanders maakten hun misnoegen kenbaar over het gedrag van meneer en wezen hem er herhaaldelijk op, dat de dief naar buiten gerend was. Pas toen stapte hij naar buiten om te controleren of de dief soms daar alsnog op hem gewacht zou hebben.