Bring it like you stole it! |
Fenna loopt ook aan de lijn. Maar ook, net als onze vorige honden, vaak los. Waar het mag. We hebben haar weliswaar onder appel, maar als het niet nodig of niet toegestaan is loopt ze aan de riem.
Ik lees/hoor geregeld dat mensen het niet aandurven hun hond los te laten lopen. Ze zijn doodsbang dat de hond er als een haas vandoor gaat en nooit meer terugkomt. Dat begrijp ik best wel. Want wie wil er nou een angsthaas als baas? Als hond kom je graag terug bij de leider. Bij degene die goed voor je zorgt en... de baas is. Daar is ie als pup al achtergekomen. Tijdens de cursus moest een 'vreemde' de pup vasthouden, terwijl wij ons verwijderden. Op een afstand van zo'n 50 meter riepen we de hond. Die rende dan als een gek naar ons toe. Als beloning kreeg ie dan een brokje. We speelden ook vaak verstoppertje. En als we goed keken (en dat deden we) zagen we telkens weer even die paniek bij de pup /hond. En dat is een goed teken.
'.. ik kom eraan!' |
Een kind aan een riem is een geval waarin een fysiek middel ingezet wordt, waar psychologisch overwicht vereist is. Net als bij honden. Tenzij je de hele dag van een ouderwets potje touwtrekken houdt. Fenna is er een keer vandoor gegaan. Ze zag een dakhaas in een weiland. Tja, dan heb je als baas niets te vertellen. Dan is het een kwestie van wachten. Wachten, wachten, wachten tot ze opeens weer in beeld komt en nieuwsgierig en wat paniekerig rondkijkt met een kop die zegt : "Shit, waar is mijn baas?!!" Nou, die zat al een kwartier rustig te wachten hoor.