Iemand die in de zorgsector werkt, schreef "Ik en mijn collega's zijn het spuugzat!" Voor mij een dubbel strijdige situatie : iemand die in de zorg werkt en toch zichzelf voorop zet.
Geregeld lees en hoor ik die volgorde "Ik en...", waarvan mijn lieve moeder al zei : "Dat klinkt egoïstisch en onbeleefd. Je moet jezelf niet op de eerste plaats zetten." Ze vond het net als het uitdelen van bijvoorbeeld koekjes : eerst een ander, dan jijzelf. Wie op die 'verkeerde' volgorde let, zal het ook opgevallen zijn dat hij heel vaak gehanteerd wordt.
Met de thee en koffie werd dat ook uitgelegd : als eerste jezelf thee inschenken (de eerste kop was slap) en jezelf als laatste de koffie inschenken (vanwege de meekomende prut).
Zelf maakte ik tijdens mijn loopbaan grapjes als die verkeerde volgorde uitgesproken werd. Dan zei ik op plechtige toon : "Ik en de directeur hebben besloten, dat..." Het leuke was dan, dat iedereen direct door had dat er iets niet klopte.
Soms maakten anderen andere opmerkingen over die volgorde. Ze reageerden met : "Aha, het vuil gaat voor de bezem" of "Eerst ikke, de rest kan stikken" of (met een woordspeling) "Ik stront voorop". In veel gevallen viel bij de sprekers in kwestie het kwartje niet.