A kid of the baby boom

Ik ben er een van : Kids of the baby boom. Ik ben nog geen drie jaar na de Bevrijding geboren. Ben in de jaren 50 en 60  opgegroeid en heb die sfeer mee mogen maken. De sfeer van samen de boel aanpakken, niet lullen maar poetsen en elk dubbeltje omdraaien en de Koude Oorlog. Naarmate de tijd verstreek veranderde ook de sfeer. Wij, de jeugd ging op zoek naar meer ruimte. Ruimte om jezelf te ontdekken, je eigen muziek (en wat voor!) kiezen en te onderzoeken of het ook anders kon, dan onze ouders en hun generatie ons hadden bijgebracht. De protesten tegen oorlogen namen toe, dienstweigeraars verschenen, de manier van kleden en verzorgen veranderde, lege huizen werden gekraakt en de seksuele revolutie brak los. Iedereen een huis, iedereen een auto, meer vrije tijd en gelijke behandeling van vrouwen en mannen. Baas in eigen buik, blijf van m'n lijf, de pil en de zorg voor anderen. Toen dat alles geregeld was, viel de samenhang uit elkaar. Alles is nu zo anders, dat er alleen slecht nieuws schijnt te zijn. Vooral voor de ouderen, de voormalige Kids of the baby boom.