Logisch kunnen denken was een van de belangrijkste eisen, toen ik de Automatisering instapte. Dat was ook logisch, want het ging louter om logica. Om die reden was een B opleiding (exacte vakken) een eis. Het was Ja of Nee. Niet 'misschien' of 'zou kunnen' of andere grijze toestanden.
Gevolg van een vorm van beroepsdeformatie was, dat na een aantal jaar in die branche automatiseerders als ik ook zo gingen denken en spreken. Als een collega van een andere afdeling vroeg : "Willem, weet jij waar Hans is?", dan kreeg ie als antwoord : "Ja". En dan wachtte ik op de volgende vraag. Maar als mij gevraagd werd : "Willem, waar is Jan?", dan was het antwoord : "Koffie halen." of "Naar het toilet" of iets dergelijks. Het was een kwestie van de vragen op een juiste manier stellen, anders kreeg men een reeks aan vragen en antwoorden, voordat het verlangde resultaat uitgesproken was.
In het dagelijks leven kunnen vragen soms tot vreemde antwoorden of zelfs wedervragen leiden. Op de vraag : "Hoe laat is het?", krijgt men vaak als antwoord : "Moet je soms ergens heen?" Dat is wel een tijd, de tegenwoordige tijd. Maar niet de tijd die men bedoelt. Vrouwen zijn erg goed in; vragen met vragen beantwoorden. En goede adviseurs. Maar die stellen logische vervolgvragen, voordat ze een antwoord geven.
Kinderen hebben ook hun eigen logica, die ik overigens heel logisch vind. Zo zag ik ergens op het www de volgende vraag : "Hoe oud is je vader?" De leerling gaf als antwoord : "10 jaar, meester." Toen de meester naar enige uitleg vroeg, zei de leerling : "Ik ben de oudste thuis en ben 10 jaar. Dus 10 jaar geleden werd mijn pappa vader." Zo, die zit. Ik zag ook een opdracht die luidde : geef in drie woorden aan wie je bent." Een jongetje noteerde als antwoord : "Ik ben een rebel". Prachtig! Die kids zouden zo de automatisering in kunnen.