Afgelopen week stond een pleinbewoonster bij ons voor de deur. Ik had die dag haar hekje gerepareerd. Toen ik de deur opendeed, had ze twee bosjes tulpen, een doos kroketten, mosterd en een zak bolletjes in haar handen! Dat vond ik nogal erg overdreven voor zo'n klein klusje. Eenmaal binnen vertelde ze dat onze schoondochter Karly was langs geweest. Maar ja, wij waren op dat moment niet thuis. Ik lag bij de mondhygiëniste, terwijl Sonja in de wachtruimte zat. Ze had toen bij de overbuurvrouw aangeklopt, om de presentjes af te geven.
We kregen beiden de presentjes als blijk van dank voor het opvangen van Jill. Lief hoor!
Karly had aan Jill gevraagd wat ze opa wilde geven. Jill was daar heel strikt in : Kroketten! Zo zie je maar weer. Een goed verstaander heeft maar een half oor nodig.
Jil gaat naar een andere school, dus hoeft opa haar niet meer te komen ophalen. Wel een beetje jammer, maar Jill zal er ongetwijfeld veel baat bij hebben.
Afgelopen dinsdag hebben we dat een beetje gevierd. Dit keer geen brood met choco-pasta, maar had opa poffertjes voor Jill gemaakt. Nou ja, opgewarmd. Maar dat mocht de pret niet drukken. Oma en opa wensen haar, met een dikke kus, veel succes toe!
