In de overigens zeer druk bezochte zaak zelf, zie ik geen mensen achter de balie met een Aziatisch
in de jaren 50 |
We namen negen ongebakken loempia's mee. We hoefden zodoende niet achter in de wachtende rij aan te sluiten.
Weer thuisgekomen, hebben we een paar van de steenkoude loempia's in het hete frituurvet gedompeld. En toen was het na jaren van gemis, proeven geblazen! Of beter eerst geblazen en toen geproefd. We kwamen tot de volgende conclusies :
- het formaat was kleiner (2/3) dan we gewend waren en de prijs aanzienlijk hoger dan verwacht. Zeker voor koude (meeneem) exemplaren. Er pasten twee naast elkaar in het frituurmandje;
- de kool was heel erg fijn gesneden en er zat geen vlees in verwerkt. Dus 100% kool. We vonden hem ook niet bijzonder smaken. We vermoeden dat de kool niet bereid was met kruiden(?).
- de vleesloempia had veel weg van een shoarma-rol. Louter fijn gemalen vlees. Geen groente. De smaak was ook niet bepaald Aziatisch.
Kortom, een tegenvaller. In een loempia hoort sowieso groenten te zitten. Dat die groenten vervangen zijn door enkel kool of taugé is oké. Maar waar waren het vlees (varken of kip) en vooral de Oosterse kruiden gebleven? We vragen ons af wie er in de keuken die loempia's maakt? Of heeft de eigenaar alleen de naam Fu gekocht en niet diens recepten? Of zijn er fouten gemaakt bij het overschrijven van de recepten? We denken niet dat de kok een Chinees is. Al zag ik wel een label in de nek van een (Europees uitziende) medewerker waarop "Made in Hongkong" stond. Maar ja, dat had betrekking op zijn kleding. Misschien kunnen de eigenaren eens een Chinese of Indonesische kok inzetten of raadplegen.