Ik heb het niet over algemene ontwikkeling, want op dat gebied kan ik de jongste generatie met gemak voorblijven. Nee, ik heb het over de technologische ontwikkelingen. Als ik onze kleinkinderen, inclusief Emma van 2 jaar, zie omgaan met de smartphones, computers en tablets, dan vraag ik me af in hoeverre oma's en opa's die ontwikkeling en kennis nog kunnen bijhouden. Er zijn veel oma's en opa's die zelf nauwelijks enige ervaring met een computer en/of smartphone hebben. Zelf is deze opa niet zo kapot van al die technologie, ondanks (of is het te wijten aan?) zijn eigen loopbaan in de ICT. Ik hou de ontwikkelingen wel in de smiezen en kijk met een scheef oog naar de veelal Japanse ontwikkelingen. Er is zo zoetjesaan een machtsovername van de smartphone. Via de zogenaamd handige apps. Ik zie ze meer als sociale sluipmoordenaars, die bedoeld zijn om de gebruiker los te weken van zijn omgeving en in de greep van de achter deze technologie verscholen geldverdieners te komen en te blijven.
Bij de oudste twee zie ik al dat oma en opa veel minder in beeld zijn, vanwege deze technologie. Al is het niet zozeer de smartphone, maar de computerspelletjes. Aan de andere kant is het wel zo, dat we daar zelf bij zijn. Dus gaat, net als bij hen thuis, geregeld de rem erop. Gelukkig maar. Misschien is het helemaal niet erg, wanneer grootouders geen technologie in huis hebben. Dan leren die kids nog op een ouderwetse manier zichzelf bezig te houden en zitten ze veel minder op bank of stoel. Van die apparaatjes en spelletjes worden ze niet bepaald slimmer en fysiek gezonder. En ach, hoe minder oma en opa weten, des te vaker de kids zaken zelf moeten uitzoeken. En je weet : je helpt een kind het beste, door het steeds minder te helpen.
