 |
| de aantrekkelijke schutting |
Zij niet alleen, ook haar man en kinderen hebben allemaal een nieuwe fiets gekregen. Ik zie ze geregeld langs rijden en lopen. De mannen gaat het fietsen vrij goed af. Met de dames is het een ander verhaal. Vanmiddag zag ik moeder met de jongste (een meisje) achterop voor de tweede keer frontaal met haar fiets tegen de schutting botsen.
Om onduidelijke redenen blijft ze rechtdoor sturen, terwijl ze een korte bocht naar links en vervolgens naar rechts moet maken, om bij de achtertuin te komen. Alsof ze op dat moment geen controle meer heeft over haar beide armen en benen. Ook de benen weigeren namelijk dienst, want remmen is er ook niet bij. Boem!!
Gelukkig valt ze ook dit keer niet. Ze kijkt wel wat geschrokken om zich heen. Ook in de situaties waarin ze recht voor ons huis op de fiets stapt of afstapt, lukt het haar telkens weer om net niet om te vallen. Ik heb nog niet gezien, dat haar man haar hielp. Die kijkt soms toe, maar rijdt meestal door. Tja, ze moet het fietsen nog leren, al vraag ik me af hoe het haar op de weg, in het verkeer, vergaat. Niet dat ze slingerend rijdt, maar vanwege haar onzekerheid en het feit dat ze het fietsen nog niet helemaal onder controle heeft.
Haar buurman mopperde tegen mij, dat overal in huis van de Syrische vluchtelingen het licht brandt en de achterdeur vaak openstaat. 'Dat krijg je als het gratis is', sloot hij zuchtend af. Zelf zien we er niet zoveel van. We zien wel dat het licht op zolder vaak heel lang brandt. Ook als ze allen op de fiets gestapt zijn. Maar wie weet komt dat allemaal nog wel.