Blauw had vroeger ook een andere betekenis : van weinig waarde, nietig, onbetekenend. Een blauwe maandag zou dan 'van korte duur'betekenen.
Mijn leven kent een behoorlijk aantal blauwe maandagen. Ik ben als puber ik weet niet hoeveel blauwe maandagen verliefd geweest. Telkens weer opnieuw. Ik weet niet meer op wie.
De blauwe maandagen waren voor mij ook de dagen waarop ik weer eens iets nieuws wilde proberen. Zoals judo en boksen. De krant bezorgen heb ik ook een blauwe maandag gedaan. Net als het onkruid verwijderen uit een bollenveld ij een temperatuur van 30 graden. Ik vond er helemaal niets aan. Zeevissen was ook zoiets (sorry Jan). Dat was dan wel in een weekend, maar ik heb het toch een blauwe maandag gedaan. Net als voetbal. Ik wist dat die sport op niets zou uitlopen, omdat mijn intelligentie niet in mijn benen huisde.
Zo heb ik ook een blauwe maandag op een crossmotor over een crossbaan gereden. Ook onbelangrijk en niets betekenend voor mij. Net als het transport van sanitair in een Daf combi voor Vihamij in Sassenheim. Ik heb zelfs een halve blauwe maandag aan de lopende band bij een bierproducent gestaan. Om de wachttijd te vullen, tussen twee werkgevers. Dat was dus een misvatting want niet mijn wachttijd, maar de flesjes moesten gevuld worden. Een kwestie van focus.
Ik heb ook een blauwe maandag in de zorg gewerkt. Het werk op zich was leuk en dankbaar, maar mijn geheugen lag dwars. Eigenlijk best wel leuk en belangrijk werk. En toch waren het voor mij vier weken vol blauwe maandagen.
Andere activiteiten had ik graag wel een blauwe maandag willen doen. Maar ze duurden vele malen langer. Zoals de padvinderij, de kerkdiensten en bepaalde periodes op school. Een blauwe maandag ziek zijn, lijkt mij ook wel wat.
Vandaag heb ik niets gedaan wat ik onder een blauwe maandag zou kunnen rubriceren.