Broccolisoep

Gado gado : ook zonder broccoli

We zijn niet zulke lastige eters. We zijn nog van de eten-wat-de-pot-schaft generatie. Dus eten we nagenoeg alles. Neemt niet weg dat mijn voorkeur voor bepaald eten verschilt. Om die reden eet ik ook bij anderen gewoon wat de pot schaft.
Wat mij opgevallen is, is dat veel ouders op voorhand de kieskeurigheid van hun kinderen beïnvloeden met de waarschuwing(!) : "Dat lust hij niet hoor." Ze bedoelen te zeggen : "Ik lust dat niet, dus mijn kind(eren) ook niet." Hoort zegt het voort. Ik heb daar vaak lak aan gehad. Soms kwamen vriendjes over de vloer die wel wilden mee eten, maar  niet datgene wat op tafel kwam. Jammer dan, weg wezen of mee eten. Opvallend genoeg heb ik niemand zijn / haar jas zien pakken. En als hun ouders hoorden dat ze spaghetti met saus of rode kool of spruitjes hadden gegeten, vielen die om van verbazing. Over hun eigen slappe houding nam ik maar aan. Het is algemeen bekend dat een baby / peuter na een eerste hap van iets nieuws vaak gaat kokhalzen. Logisch, maar geen reden om te besluiten dat het daarom maar dat voedsel niet meer krijgt. Foute boel, want eten moet men aanleren. Er zijn zodoende volwassenen die louter van één soort voedsel leven. Daar is bij hun ouders heel wat misgegaan. Eten wat de pot schaft.
Gisteren waren we op bezoek bij de familie Van B te A. Zoals gewoonlijk was het weer erg gezellig. We kregen daar een heerlijk ruikende soep geserveerd. De soep smaakte ook prima, al kon ik hem niet direct thuisbrengen. Mij werd gevraagd wat ik at. Ik dacht richting iets met erwten of linzen. Maar het bleek een broccolisoep te zijn! Broccoli staat niet bovenaan mijn lijstje. Zelfs niet met een pinda- of kaassaus, maar ik eet het wel. Ik ben nu eenmaal een naoorlogse vuilnisbak. Nu weet ik dat men van de broccoli voor mij beter een soepje kan koken. We hebben het recept meegekregen. Dus er komt vaker broccoli op tafel. In de soep gedraaide broccoli. Die smaakt mij / ons prima!