Natuurlijk heb ik ook situaties gekend, waarin het net goed afliep. Het heeft zo mogen zijn, denk ik dan maar. Het begon met wat onbezonnen gedrag, dat ging later over in onoplettendheid (ik wist beter, maar toch) en bewust bepaalde risico's willen nemen. Nu, weer later, heeft het te maken met de slechte communicatie tussen mijn gedachten en mijn fysieke gesteldheid. Dan denk ik even iets te gaan doen, terwijl het fysiek in een ander tempo, op een andere manier of helemaal verboden zou moeten zijn. Ouderdom dus.Het sneeuwt, maar sneeuwballen gooien gaat niet meer vanwege mijn schoudergewrichten. Zoals ik al eerder zei, moet ik wat dat betreft bewuster met mijn bewegingen omgaan. Op de motorfiets is het mij slechts één keer overkomen, dat ik aan een ongeval ontsnapte vanwege mijn onoplettendheid. Ik haalde op een rechte weg in, terwijl links in de verte een auto op de vluchtstrook stond. Die auto reed tijdens mijn inhaalmanoeuvre opeens de rijbaan op. Daar had ik dus rekening mee moeten houden. In alle gevallen van tegenslag heb ik weer wat geleerd.