Reacties en e-mails

Vanwege mijn blog krijg ik allerlei verzoeken en reacties. Ze variëren van een vraag om een foto of het mogen overnemen van een berichtje tot een opzegging. Ja, een opzegging. Van lezers, die na een bepaald berichtje afhaken. Ik vind het allemaal prima. Echter, voor de afhakers : er geldt een standaard opzegtermijn van twee leesmaanden.
Soms krijg ik thuis bezoek. Ook leuk.
Iemand schreef een keer dat als het mij hier niet zou bevallen, ik beter terug kon gaan naar Indonesië. Meneer is duidelijk een selectieve lezer van mijn blog. Of, en dat zou ook zo maar kunnen, hij weet niet dat mijn geboorteplaats Leiderdorp niet op Java maar in Zuid Holland ligt. Het onderwijs is immers sinds de invoering van de Mammoetwet flink gekelderd.

Op voorhand een verzoek

Zijn voorstel geeft mij toch ook moed. Men zou mensen die het hier niet bevallen inderdaad terug moeten sturen. Het is een vreemde gewaarwording wanneer mensen naar ons land 'vluchten', vervolgens hier de boel naar hun hand proberen te zetten, ons kaalplukken en dan weer teruggaan naar hun 'gevaarlijke' landje om daar gelukkig te zijn.
Iemand vroeg mij of ik voldoende nachtrust krijg, vanwege al die verhalen en het werk wat ik daarnaast doe. Mijn antwoord is simpel. Ik doe naast de hulp aan ouderen nogal erg eenvoudig, slecht betaald, vaak supersaai werk. Als ik dat doe, denk ik na over andere zaken. Dus als men mij hoort lachen, is dat ergens andersom en dus niet vanwege het werk. Ik maak korte aantekeningen als aanzet voor een berichtje. Zoals Vogels tellen; mus; muziek. Daarna is het een kwestie van typen. De titel bedenk ik vaak achteraf. Op dit moment staan 21 van die berichtjes in concept klaar.
Er zijn ook zeer oplettende lezers. Die zien dat ik soms achteraf alsnog correcties aanbreng op eerdere berichten. Dat klopt. Ik ben nogal een pietje precies. Haha!
Een mevrouw vindt mij nogal links. Met een s dus. Ik noem het liever sociaal bewogen. Links zijn mensen die links lullen en rechts vangen. Ik ken ze van zeer nabij. Ze zijn in de regel onbetrouwbaar. Mensen met een dubbele moraal. Niet willen studeren, maar wel net zoveel (liever meer) vangen dan de gestudeerden. Ze willen wel een leger, maar dan een goedkoop leger. En ze zijn niet gewend Nee! als antwoord te krijgen. En linkse mensen zijn asociaal en vinden het geen probleem om vanwege het geld alsnog kapitalist te worden. Zo ben ik dus niet, mevrouw.
Ik heb ook een lezer, die geregeld zelf een stukje aanlevert voor publicatie. Dat vind ik erg leuk. Dat zouden er meer moeten doen!