Ooit wilde ik vuilnisman worden. Later mikte ik op mijn 16e verjaardag, omdat ik vanaf die leeftijd op een bromfiets mocht rijden. Vlak erna was het mijn 18 e verjaardag, vanwege het kunnen nemen van rijlessen om motor te gaan rijden. Parallel daaraan wilde ik mijn schooldiploma's halen.
In militaire dienst wilde ik van een ogenschijnlijk verloren periode toch iets goeds en leuks maken. Daarna was het een leuke baan. Weer later een leuk gezin enz.
Ik heb al die doelen weten te halen. Soms via een andere weg dan ik gedacht had. Maar toch, ik ben een tevreden mens.
Toen ik een puber van 15 hoorde zeggen dat het zijn ambitie was alcohol te mogen drinken en achter de meiden aan te kunnen gaan (??), krabde ik toch even verbaasd achter mijn oor. Zijn ambities deden me denken aan een ervaring van onze oudste zoon. Hij was een jaar of 13 toen hij naar een verjaardag van een klasgenoot ging. Toen hij weer thuiskwam vertelde hij onthutst dat ze geen frisdrank hadden gekregen, omdat de vader van zijn vriendje zei dat ze als mannen bier moesten drinken! Die vader zei ook dat naar school gaan geen goede zaak was. "Je kunt beter snel gaan werken, dan heb je tenminste geld om uit te geven", zo zei hij. Motiveren en stimuleren kan alle kanten opgaan. Dus ook verkeerde.
Het geeft weer aan hoe groot de invloed van ouders kan zijn op de ontwikkeling van hun kinderen. Daarom schrok ik me weer een hoedje, toen een joch van nota bene nog geen 12 jaar zei, dat ie hoopte snel 16 te worden, omdat.... ie dan bier mocht drinken. Tja, dan ben je als ouder in mijn ogen echt niet goed bezig. Of worden de kids alsmaar jonger volwassen? Ik zie vaker ouders met jonge kinderen die in hun aanwezigheid slechte gewoontes tonen en die zelfs bewust stimuleren bij hun kinderen. Alcohol beschadigt de hersenfunctie, dat is duidelijk.
