Voor de woning kwam ik mijn schoonzus tegen met een klein meisje op haar arm. Het was Chelsea, die op die dag haar eerste verjaardag vierde. Ze was speciaal uit Den Haag overgebracht, omdat haar opa Ruud niet meer in staat was te reizen. Hij wist niet dat zijn eerste kleinkind op bezoek zou komen. Gedrieën gingen we naar binnen. Daar keek een zeer verraste en emotionele opa, zittend aan de eettafel naar het onverwachte bezoek.
De kleine Chelsea was net zo verrast. Ik stond naast mijn broer en haar ogen dwaalden heen en weer tussen haar opa en mij. Ze keek met een blik die volgens mij best gezegd zou kunnen hebben : "Hè, twee opa's? Zie ik soms dubbel?" Een prachtig gezicht. Die ontmoeting tussen een beginnend en een eindigend leven staat voor altijd in mijn geheugen gegrift. Een helder sterretje in een donkere periode. Ik hoop dat het vandaag voor Chelsea een heel bijzondere dag mag worden. Hartelijk gefeliciteerd Chelsea, namens 'die andere opa'.