Het is stil rond Aleppo

Aleppo? Huh, waar gaat het over? Eens stond de stad volop in het nieuws. Veel bommen, kommer en kwel en nog veel meer : politiek gekonkel. Rond het gedoe van die stad hing zelfs de dreiging van een heuse wereldoorlog. Sinds de stad bevrijd is, schijnt alles opeens weer normaal geworden te zijn. Ik dacht eerst dat alle inwoners van die stad gevlucht of gedood waren. Maar dat is dus niet zo. Daar waar de geallieerden faalden, slaagden de Russen, Iraniërs en de Syriërs erin de stad vrij te maken van terroristen. En dat nieuws mag geen nieuws zijn. Van de kant van de 'vijand' komt immers enkel slecht nieuws. Afgaande op het summiere nieuws, is na de bevrijding niet eens een echt hulpkonvooi gestuurd om als die 'noodlijdende' mensen te helpen en gebombardeerde ziekenhuizen weer aan de praat te krijgen.  Nee, het is gewoon stil. Gelukkig niet doodstil. Maar velen voelen zich wel beetgenomen door de media en de politiek.
Al maanden probeer ik te achterhalen wat de Russische dreiging eigenlijk inhoudt. Westerse landen spreken daar graag over en gebruiken die 'dreiging' als argument. Ik herken op geen enkele manier iets van die dreiging zoals ik die tijdens de Koude Oorlog meemaakte. Ik herken wel de opgeblazen toestanden aan de kant van het Westen. Net als na de val van het voormalige Joegoslavië, moet na de val van de SU de boel zich nog 'zetten', voordat er sprake is van een stabiele situatie. Kijk maar naar Servië en Kosovo. Ook daar is de situatie nog steeds niet stabiel. Ook in Kosovo bevindt zich een grote bevolkingsgroep, die sterke culturele banden heeft met buurland Servië. Net zoals op de Krim het geval was ten opzichte van Rusland. Bij die 'annexatie' is nota bene geen enkel schot gelost. We moeten ons daarmee gewoon niet bemoeien.
En wat Aleppo betreft : Rusland helpt de lokale bevolking weer hun leven op te pakken. Maar ach, dat is geen nieuws; Russen die iets goeds doen.