Naar aanleiding van de recente ontwikkelingen in Europa vraag ik uw aandacht voor het volgende.
Ik, en velen met mij, zit hier helemaal niet te wachten op een militaire confrontatie in Europa. Ik hecht weinig geloof aan de negatieve nieuwsberichten over u en uw Rusland. Hoe dat komt?
Meneer Poetin, helaas heeft ons land sinds de 18e eeuw nooit meer echte staatslieden voortgebracht. Het waren stuk voor stuk politici, met een blijkbaar aangeboren afwijking die het rechten van de rug en het slaan met de vuist op tafel onmogelijk maakt. We zijn trouwens nooit een echt vechtersvolk geweest. U zult best wel weten dat wij Nederlanders (voorheen Hollanders) het vechten liever aan buitenlanders /-staanders overlaten, zoals de Engelsen, Fransen, Oranjes en later de Amerikanen en hun bondgenoten. Wij zijn meer weg- en meelopers en vooral een handelsvolk. Off the record : wij hebben met die boycot het hardst in onze eigen vingers gesneden!
We drijven zelfs handel met dubieuze naties, want handel is handel. Daar zijn we zelfs zo gedreven in, dat we ooit wapentuig aan de Spaanse legers verkochten, zodat ze ons konden bestrijden en overheersen. Haha. Sorry, ik liet me even gaan.
Voor oorlogstuig (daarmee bedoel ik wapens en niet onze politici die graag meehuilen met de Amerikaanse wolven) hebben we dankzij onze kruideniersmentaliteit geen geld over. Dus heeft ons leger al decennia te kampen met oude meuk en slecht opgeleide, doch dappere militairen. Voer voor de vijand, dus. Als een van hen omkomt, jankt het hele land. De hele wereld weet waar in ons land de kernwapens liggen opgeslagen. Nee, die zijn niet inmiddels stiekem onderhands verkocht. Helaas niet, dus moeten mijn landgenoten daar ter plekke (ver van onze politieke leiders natuurlijk) voor het ergste vrezen.
Ik lees over en zie mensen die prachtige reizen door uw Rusland maken. Ze worden overal hartelijk als vrienden ontvangen. Klopt dat wel, of is dat allemaal toch scene gezet? Ja ik ben onbewust wat geïndoctrineerd geraakt. Toch heb ik erg aangename ervaringen opgedaan in Oost Europa. Zelfs ten tijde van de Koude Oorlog. Zo maakte ik begin jaren 70 al kennis met een totaal andere sfeer achter het IJzeren Gordijn dan mij al die tijd door Jan en alleman voorgehouden werd. Tja, de leugen regeerde toen ook al. Onze overheden zijn erg goed geworden in liegen en bedriegen.
Velen van ons zitten helemaal niet op het corrupte Oekraïne te wachten noch op de Krim. Er zijn immers meer voormalige Sovjet burgers die graag terug willen naar vroeger. So what? Van mij mag het. De EU en Amerika en haar (NATO) bondgenoten willen per se hun grondgebied uitbreiden. Die willen zo’n terugkeer, zelfs als zou die democratisch besloten worden, tegenhouden. Desnoods door een oorlog. Meneer De Hoop Scheffer blunderde enorm toen in Boekarest. Tja, u lachte erom. Omdat u weet hoe laf en zwak wij zijn.
Onze quasi stoere autocratische politici (hun cv's zijn net zo kaal als u -grapje!), die enkel oog hebben voor een carrière bij de EU, NAVO, de financiële wereld en/of de VN, zullen wel weer als eerste een veilig heenkomen zoeken en vanaf de andere kant van de oceaan ons laf toeroepen, dat we in die oorlogsellende flink moeten zijn en moeten volhouden.
Maar als u het mij vraagt, ga ik liever een eind motorrijden met u. Maar dan wel op een echte Ural Dnepr door een vredig Europa. Ik blijf op uw houding, wijsheid en realisme rekenen en op een goede band met meneer Donald Trump.
Maar als u het mij vraagt, ga ik liever een eind motorrijden met u. Maar dan wel op een echte Ural Dnepr door een vredig Europa. Ik blijf op uw houding, wijsheid en realisme rekenen en op een goede band met meneer Donald Trump.
Met vredige groet van een bezorgde Nederlander,
Willem uit het miezerige (slaat dit keer op het weer) Nederland.