Werkgever en telefoon

Vanwege mijn functie kreeg ik een mobiele telefoon van mijn werkgever. Gevolg was dat de scheiding tussen werk en privé volledig verdween. Ik werd ook buiten kantoortijden gebeld. Voor het 'stand-by' zijn en het extra werk wat het veroorzaakte kreeg ik niet betaald. Dat zat al in mijn basissalaris verwerkt, zo stond in de arbeidsvoorwaarden. Die voorwaarden waren in dat geval gebaseerd op een situatie, waarin nog geen mobiele telefoon ingezet werd.

gewoon thuis laten dat onding

Gelukkig was de dekkingsgraad van de mobiele telefonie nogal slecht. Daar maakte ik eerst gebruik van. Ik nam niet op (na eerst gekeken te hebben door wie ik gebeld werd) of zette hem uit als het signaal wegviel vanwege een viaduct, tunnel of bereik.
Zelf vond ik dat ik recht had op mijn lunchpauzes en privé leven (ik werd zelfs op de zondag gebeld!), dus zette ik dat onding op een gegeven moment op gezette tijden gewoon uit. Er was immers toch ook zoiets als voicemail. Natuurlijk werd ik op het matje geroepen, maar ik hield mijn poot stijf. In tegenstelling tot mijn collega's; die waren bang voor ontslag. Ik was er nogal principieel in. Die houding heeft niet geleid tot ontslag. Wel tot navolging door collega's, die toegaven eerst de kat uit de boom gekeken te hebben. Haha!
In Frankrijk is een wet aangenomen, die werknemers moet beschermen tegen het belgedrag buiten reguliere werktijden om. Dat is een goede zaak. Toch vind ik het jammer dat zo'n wet nodig is. Er zijn nog steeds werkgevers, die van mening zijn dat de mobiele telefoon altijd moet aanstaan. Ze respecteren niet de arbeidsvoorwaarden met betrekking tot de werktijden en daarmee het privé leven van hun werknemers.