Er staat op de kop af 15 kilometer op de teller van de bromfiets. Die zijn er met slechts één ritje opgedraaid. Ik heb de Hanway dus nauwelijks gebruikt, ondanks dat er genoeg af te leggen afstanden waren, die het gebruik van de brom zouden rechtvaardigen. En toch, toch ben ik al die keren op de fiets gestapt.
Telkens als zich zo'n situatie zich voordoet en ik twijfel tussen de bromfiets en de fiets, hoor ik mijn broer praten. Vlak voor zijn overlijden zei hij tegen mij, dat ik vooral in beweging moest blijven. Joop realiseerde zich dat de combinatie van ongezond eten en weinig beweging hem de das hadden omgedaan. Ik was hoogst verbaasd, toen ik van hem hoorde dat hij scheidsrechter wilde worden. Hij was al in de 40 en had tot dan weinig aan zijn conditie gedaan. Maar Joop begon met hardlopen en bouwde op die manier zijn conditie op. Ik weet niet of hij zijn eetgewoontes etc. ook had aangepast. Hoewel hij in het centrum van de stad Leiden woonde, ging ie toch vaak met de auto even een boodschap doen.
Toen hij nog jong was kon hij met gemak aan allerlei sporten meedoen. Niet alleen balsporten, maar ook atletiek en denksport. Hij troefde mij vaak af. Helaas zijn wij nooit gestimuleerd in de dingen waarin we goed waren. Voor een deel had dat te maken met het feit, dat er geen geld voor was.
Later is Joop plotsklaps gestopt met het scheidsrechtersvak. En met het trainen. Volgens hem was dat laatste de oorzaak van zijn hartklachten. "Ik had in beweging moeten blijven, broer!", hoor ik hem nog vaak zeggen.