Ze neemt me zoals ik ben

Tja, daar zitten we dan...

Telkens als ze me ziet, laat ze merken blij te zijn met mijn verschijnen. Als ik even weggeweest ben, begroet ze me alsof we elkaar een jaar niet gezien hebben. Als ik me niet zo lekker voel, komt ze tegen me aan zitten en probeert ze mij te beschermen en misschien ook wat te troosten. Ze hoeft mij niet te vragen naar mijn gemoedstoestand, want ze voelt die haarfijn aan. Ook wanneer ik niet goed in mijn vel zit, vindt ze me nog steeds aardig.
Ik hoef haar niets uit te leggen, ook al doe ik dat soms wel. Maar ze weet toch al wat er speelt. Ik hoef niet op mijn woorden te letten en als ik me vergis of iets vergeet vindt ze het helemaal geen probleem. En anders meldt ze zich wel. Op een leuke manier. Samen maken we er wat van. We hebben best veel plezier samen. We gaan dagelijks op pad. Daar genieten we beide evenveel van. Een hond is heel anders dan een mens. Fenna is net als Zorro en al die andere honden die wij gehouden hebben. Een hond neemt een mens gewoon zoals hij/zij is. Met en/of zonder rugzakje.