Ik heb uiteraard ook reacties via e-mails ontvangen. Van het een komt het ander. En zo werden afgelopen jaar wat hiaten in mijn geheugen opgevuld, hier en daar wat aangevuld en een keer een herinnering (neerstorten van een jachtvliegtuig) bestreden. Tegen hen die mij beloftes gedaan hebben (als blijk van dank voor het afstaan van foto's en/of verhalen) en die nog niet zijn nagekomen zeg ik : ik ben geduldig. Ook het afgelopen jaar heb ik oude contacten hernieuwd. Ik weet dat ik een aantal van hen beloofd heb eens langs te komen. Daar houd ik me aan, al heb ik nog steeds niet een goed moment kunnen vinden. Ik geef toe : een wat slappe smoes!
In een paar gevallen zag ik mezelf terug. Op foto's. Het is altijd erg leuk om foto's te zien, die ik zelf niet eerder gezien heb.
Gedurende het bijna afgelopen jaar merkte ik, dat ik minder stof tot schrijven heb sinds ik hier in Dronten woon. Het dorp is minder 'levendig' dan een stad als Lelystad en heeft minder attracties. Mijn trips op de motor zijn ook minder dan in voorgaande jaren. Ik ruim geen zwerfvuil meer op (het is hier behoorlijk schoon!) en heb geen betaald baantje meer. De appels laat men sinds de Russische boycot op de grond vallen en daar wegrotten. In tegenstelling tot wat Beatrix ooit zei, zeg ik : 'Er is niet zo veel te doen.' Komend jaar hoop ik heel veel reisverslagen te kunnen schrijven. Maar eerst kerst en de jaarwisseling vieren.
Ik wens al mijn lezers een gezegend kerstfeest toe. Vergeet de eenzame mens niet.