'Time for a change', zal de commerciële directie van Ahold gedacht hebben. Ze besloot haar caissières op te leiden zodat ze ouderen kunnen monitoren, tijdens het afrekenen. Moet ik daar blij mee zijn? Nee, maar ik vind het in principe wel een goed idee. Ik bedoel : toch nog iets positiefs voor menige senior.
Hoe gaat men dat in de praktijk doen? Krijgen de ouderen een eigen kassa, '70+', naast die van 'Alleen pinnen', 'Zelf scannen' en 'Deze kassa is gesloten'?
Veel gewone (wat heet?) klanten vinden het erg vervelend, wanneer een andere klant een praatje maakt met de caissière. Iedereen heeft haast. Er zijn ook caissières die weinig tot niets op hebben met klanten. Dat zie ik aan hun werkwijze, waarin weinig tot geen inlevingsvermogen merkbaar is. Ik bedoel : waarom moeten de boodschappen van de klant na mij telkens bij die van mij gevoegd worden? Is het omzetten van de geleideplank te veel gevraagd? En waarom met de ogen rollen, de wenkbrauwen optrekken en/of zuchten als senior het geld uittelt of z'n pincode intoetst op dat veel te kleine toetsenbordje van dat onooglijke pinapparaatje? Dat type AH caissières lijken mij niet geschikt voor zo'n sociale taak.
Ik weet dat voor veel eenzame ouderen zo'n caissière een van de weinig bijna dagelijkse contacten is. Iemand die even met hen praat. Heel even maar, want de caissière heeft een andere hoofdtaak : zoveel mogelijk scannen binnen een korte tijdbestek. Productie maken heet dat.
Er zijn ook klanten die zich ergeren aan de senioren die in zo'n supermarkt bij het koffieapparaat zitten. In een negatieve benadering noemt men hen 'hangouderen'. Ook al zitten ze daar nog geen 10 minuten, vallen ze geen andere klanten lastig en hebben ze een legaal inkomen. In Duitse supermarkten heeft men bewust koffiehoekjes ingericht, waar voornamelijk ouderen plaatsnemen.
Wat mij zorgen baart is de vraag in hoeverre de beoordeling van een caissière straks voor mij gevolgen zal kunnen hebben. Als ik bij de kassa laat blijken dat ik iets ben vergeten (een beurtbalkje te plaatsen of mijn portemonnee of een product of mijn pincode), word ik dan als 'dementerend' gekwalificeerd en in een gesloten afdeling van een of ander zorgtehuis opgesloten? Hoewel vergeetachtigheid op ouder leeftijd heel gewoon is, krijg ik steeds meer de indruk dat hij gemakshalve wordt vertaald in 'dementie'.
Tot slot : ben ik nu verplicht een bonuskaart aan te schaffen en te gebruiken, zodat de caissière stiekem achter mijn rug gegevens het resultaat van haar bevindingen kan registreren? Kortom, ik ben benieuwd hoe AH dit gaat doen.