Anorexia model

12,90 euro

Zit ik even vlug door een vrouwenblad te bladeren, zie ik opeens een foto van een magere vrouw voorbijschieten. Snel even terug. Uit nieuwsgierigheid. Ik dacht te maken te hebben met een wellicht interessant artikel over anorexia. Maar eenmaal op de pagina beland, zie ik dat het een fotomodel betreft, die lingerie aanprijst. De set, een slip en beha, kost ruim 215 euro. Dat is iets meer dan mijn onderbroek en hemd van Zeeman.
Bijna naakt kan aantrekkelijk zijn, maar toch word mijn aandacht getrokken door het zeer magere lichaam van het model. Net alsof ze zo uit de Hongerwinter is gestapt. Ze oogt ook niet gezond, ondanks de overvloedig aangebrachte make-up. Het model verdient er haar geld mee. Geld dat ze in elk geval niet aan eten besteedt. Ze wordt uitgebuit of misbruikt door de modewereld, die haar zelfbeeld en manier van eten heeft verstoord. In die wereld vindt men dat modellen zich moeten uithongeren. En helaas staan veel jonge meisjes in de rij om die schijnwereld van anorexia en drugs te mogen betreden. Omwille van? Tja, ik weet het niet. De modellenbureaus, modefotograven en leveranciers van kleding, sieraden, tasjes en schoenen varen er wel bij.
Dat het niet zomaar een magazine is, blijkt uit de vermelde prijzen bij andere foto's met het anorexia model : een jurkje van 389 euro, een horloge van 15.200 euro, een ring van 4.756 euro, schoenen (pumps) 165 euro en uiteraard een tas van 5.000 euro. En dan het lingerie setje eronder van 215 euro. En dat alles gehangen aan een broodmager ongelukkig ogende jonge vrouw. Als fatsoenlijk mens zou je de leveranciers / producenten van al die vermelde artikelen subiet boycotten.