Nee, het gaat niet over die filmserie. Gisteravond was het de 21 ste herhaling van aflevering 17 of zo. Hoe dan ook, ik zie meer herhalingen dan nieuwe films op de tv. Dus geen films voor mij. Houd ik toch niet zo van, tenzij het interessante docu's zijn. Of survival series, zoals over die mensen die in Alaska wonen. Ze zijn heel avontuurlijk, creatief en moeten vooral hard werken.
Home alone. Vandaag ben ik samen met Fenna thuis. Sonja is op kraambezoek, Mike is in het restaurant en ik ben ziek thuis. Ik heb nog steeds last van een zware verkoudheid. Drie weken al.
Maar ja, stilzitten kan ik niet. Dus ben ik met het huishouden begonnen. Nadat ik de stofzuiger door de kamers gehaald had, werd er aangebeld. Een kennis, die voor Sonja kwam. Maar helaas. Toch maar een kop koffie ingeschonken en wat bijgepraat. Niet veel later weer de bel. En zie, daar kwam nog een buurtbewoonster binnen. Goed voor het roddelcircuit (als de kat van huis is), want het waren beiden vrouwspersonen. Haha! Nog meer koffie en dito verhalen.
Van het een kwam het ander en op een zeker moment spraken we over het fenomeen, dat vaders zich niet mogen bemoeien met de opvoeding van nota bene hun eigen kinderen. Dat was louter aan moeder. Als pa en moe aanwezig zijn, mag alleen moe een kind vermanend toespreken. Pa niet, ook al zegt ie op vriendelijke toon hetzelfde. Op de vraag waarom zo? Werd het stil, want ik sprak met moeders. Dus gaf ik zelf maar het antwoord : "Moeders vinden dat het
pa's zaad was, maar het
hun kinderen zijn." Er werd wat geglimlacht. Vaders zijn nogal direct en daar hebben veel moeders moeite mee. Pa zegt : "Bedtijd!", moeder vraagt : "Is het nog geen bedtijd voor jou?" Moeders zijn erg emotioneel, vaders zijn
gewone mensen eh... nou ja, gewoon! Haha! Toen moesten de dames vreemd genoeg opeens weer naar huis. "Druk, druk, druk", zeiden ze. Ik was toen weer home alone en heb toen maar een dweil door het huis gehaald.
