Bij het station stond er al een flinke rij wachtende auto's. Gelukkig was voor een dikke BMW met een blondine ruimte over. Ik zette de auto in de achteruit en parkeerde keurig in. In mijn binnenspiegel zag ik mevrouw nogal erg ongerust toekijken. Ze probeerde de neus van haar chique auto te zien, om de afstand tot mijn achterbumper met trekhaak te kunnen volgen. Ik stopte op tijd en draaide de wielen van de auto in de rechte stand om een klein stukje naar voren te rijden.
Ik zag mevrouw opgelucht een zucht slaken en weer naar achteren in haar stoel gaan zitten. Toen Mike ingestapt was, zei ik tegen hem dat ik even mevrouw achter ons zou laten toeteren. Wat was het geval? In de grote ruit van de abri rechts naast ons kon ik de ruimte tussen beide auto's zien. Haha!
Kijkend in die spiegelende ruit reed ik zachtjes achteruit. Hoewel er nog een meter ruimte was, begon de vrouw op de claxon te drukken : toet, toet! Ik stopte, Om haar nog zenuwachtiger te maken reed ik het resterend stukje ook nog maar achteruit. Ze raakte behoorlijk van slag en hing aan de claxon. Maar zonder haar auto te raken parkeerde ik uit en reed weg. Ze had mijn truc met de spiegelende ruit niet in de gaten en waarschijnlijk ook nooit gehoord van camera's op een auto.
Ik maak wel vaker gebruik van ruiten als spiegels. Meestal etalage of showroomruiten. Een mooi moment om even de verlichting te controleren, zonder uit de auto te hoeven stappen. Ik kijk dan ook gelijk even of de koplampen niet erg verschillend schijnen.