Oma had een schaal pisang goreng meegenomen voor bij de thee / koffie. Na een kleine opwarming gingen we aan tafel. Als vooraf was er een speciale ossenstaartsoep, gemaakt door een andere buurtbewoner.
Buiten had ik de terrashaard op de workmate (van B&D, want Sonja at mee) geplaatst en daarin zo'n bekend fabriekshaardblok aangestoken. De haard kon zo vanuit de huiskamer gezien worden. We hebben ook eerst goed in de meterkast gekeken om te bepalen van welke wandcontactdozen wij gebruik zouden maken. Dit om doorslaan van stoppen te voorkomen.Een van de gasten had een typisch Engelse verrassing meegenomen. Een soort knalpijpje waar een papieren kroontje, een snor (?) en een mooie spreuk verborgen zaten. Iedereen moest zijn/haar spreuk hardop voorlezen. De mijne zei dat ik alle aardige mensen die ik zou ontmoeten, dicht bij mij moest houden. Een flinke domper, want ik heb liever geen polonaise aan mijn lijf. Lastig als je van motorrijden houdt. Maar ach, de Heer neemt en geeft.
Daarna begonnen we met het gourmetten. De ventilatie draaide op volle toeren en hier en daar was wat opengezet. Het werden gezellige uurtjes, die afgesloten werden met ijs en koffie. Daarna werd nog nageborreld over o.a. het RK geloof (wat een ellende), de belastingdienst (nog meer ellende) en jeugdherinneringen (weemoedige verhalen over hoe leuk het vroeger bijna allemaal was). Maar al die verhalen gingen toch gepaard met lachsalvo's.Tussen 20.00 en 21.00 uur vertrokken de senioren weer naar hun eigen huisje. Daarna waren we met z'n drietjes nog een uurtje bezig met het opruimen en de afwas. Maar het was allemaal de moeite waard. Degene die het meest vermoeid was en het minst gedaan had, was Fenna. Maar ja, die komt uit Jubbega.
