Werken bij een varkensslachterij

Omdat ik graag meer tijd wilde besteden aan onze opgroeiende kinderen, besloot ik begin jaren 80 te reageren op een vacature in onze toenmalige woonplaats Schoonhoven. Lekker dicht bij huis, op de fiets naar werk en meer vrije tijd.

Tijdens de nabespreking van een assessment werd ik gewaarschuwd, dat ik voor een varkensslachterij zou gaan werken. De bedrijfscultuur zou niet aansluiten op mijn persoonlijkheid. Ik heb de waarschuwing als kennisgeving aangenomen en ben daar toch gaan werken. Achteraf bleek de waarschuwing terecht te zijn geweest. De bedrijfscultuur was behoorlijk grof van aard. Logisch, want men ging over lijken, ook al stond het kantoor op enige afstand van de slachterij. Ik kwam er snel achter dat er met de slachtinformatie geknoeid werd. Ik ontdekte dat tijdens een analyse van een programma, dat in opdracht van de controller aangepast moest worden. Dat programma registreerde het aantal vastgestelde ziektes, maar met de feitelijke cijfers werd geknoeid. Het gevolg was dat de overzichten een positief beeld van de slacht presenteerde : allemaal gezonde varkens.  Het overzicht was bestemd voor de veterinaire dienst.
Ik heb om die reden geweigerd dat computerprogramma onder mijn naam aan te passen met handhaving van de daarin aanwezige manipulaties. Daarmee maakte ik mijn eerste slechte beurt bij de directie. De tweede was toen ik stelling nam tegen de grove en onterechte benadering van een van mijn medewerkers. Een directeur kwam schelden en vloekend 's morgens ons kantoor binnen en uitte volkomen onterechte beschuldigingen. Van excuses had meneer nooit gehoord.
Ik kwam er ook achter dat er een tweede beloningssysteem bestond. Dat draaide maandelijks in nachtelijke uren! Het was bestemd voor de directieleden en een paar andere 'begenadigden'. Maar ja, dat zo'n computer logbestanden bijhield, wist men niet. Die logbestanden openbaarden ook slachtwerk tijdens een periode van een vervoersverbod vanwege de varkenspest. Dat gebeurde 's

nachts. Vaak merkte ik het aan de temperatuur op de afdeling, als ik 's morgens op werk kwam. De computer en randapparatuur stonden weliswaar uitgeschakeld, maar voelden nog warm aan. Men wist ook niet dat verwijderde bestanden niet fysiek verwijderd, maar alleen gecodeerd als 'deleted' werden. Daarbij, wij woonden in de buurt van die slachterij en hoorden 's nachts vrachtwagens knorrend voorbijrijden. De malversaties hadden tot gevolg dat op een dag de complete directe in een boevenwagen werd afgevoerd! Hahaha!
De automatisering viel onder verantwoordelijkheid van een controller. Nou, dan weet je wel hoe de informatievoorziening ervoor stond. Er was erg veel sprake van eilandautomatisering; geen geïntegreerde systemen, heel veel extra werk en veel dubbele en niet actuele basisinformatie.
Ik heb het negen maanden bij dat bedrijf weten uit te houden. Toen kreeg ik een kind van de dagelijks grove benadering van personeel inclusief mijzelf en het administratieve geknoei. De waarschuwing na de psychologische test bleek dus volkomen terecht : ik paste niet bij dit bedrijf. Toen ik mijn ontslag indiende, dreigde men mijn nieuwe werkgever negatief te informeren. Op mijn beurt dreigde ik toen bepaalde instanties te informeren over de werkwijze van het bedrijf. Ik had thuis een mooi dossier aangelegd. Men heeft zich toen maar stil gehouden.