Een bezoekje aan Ikea

Op zakelijk verzoek gingen we een boodschap doen bij de Ikea in Amersfoort. We kregen de Caddy mee, want er moesten wat kastjes gekocht worden. Ik ben niet zo gek op dat soort zaken en op die van die Zweden helemaal niet. Mijn ervaringen met dat bedrijf dateren uit een ver verleden, toen ik nog in Sliedrecht gedetacheerd was om een compleet bedrijf te automatiseren. Ik had toen al de pest aan die verplichte looproute, die je door de hele tent leidt. Heel vervelend als je gericht 'even' iets wilt kopen.
Nadat we de combi geparkeerd hadden liepen we het enorme pand dat naast de A1 gelegen is binnen. En ja hoor, we werden vriendelijk ontvangen door een paar jankende en schreeuwende  kinderen. Gelukkig gingen die met hun moeder naar buiten.
Om een lang verhaal kort te maken : ik heb daar de Vierdaagse gesloft. Wat een ellenlang doolhof! Volgens mij ben ik telkens in rondjes gelopen. Ik werd er zelfs duizelig van. Gelukkig konden we ook ergens gaan zitten. Het was op een slaapbank, die volgens het kaartje 149 euro kostte. Maar niet heus, want dat was enkel de bekleding. Wat een boeven! De rest van het meubilair was wel normaal geprijsd. We vervolgden onze weg door het doolhof. Ik begon weer last te krijgen van mijn paniekaanvallen.Wordt het mijn dood of de toch de gladiolen? Geregeld werd omgeroepen dat klanten een kind konden ophalen. Waarschijnlijk gedumpt door ouders of in de zaak opgepakt wegens wangedrag.
Gelukkig komt Sonja vaker in het doolhof van Ikea, dus ze wist van een snellere route naar de kassa. Die stond ook op borden aangegeven, maar met minuscuul kleine letters. Nee, niet in het Zweeds, daar ontbrak het nog aan. Onderweg naar de uitgang hebben we nog even wat gedronken. Bij de kassa klonk weer het gejank en geschreeuw van een kind. Ikea? Ikenee!