Toen na de soevereiniteit van het voormalig Indië veel mensen naar Nederland vluchtten, kregen zij hier geen zakcentje om een nieuw leven te beginnen. Men kreeg een lening die vrij snel weer terugbetaald moest worden. Het devies was, dat men moest werken voor z'n geld en zelf een huishouden moest opzetten en zien te runnen.
Tegenwoordig gaat het anders. Veel asielzoekers krijgen, krijgen dus, geld. En niet zo'n beetje ook! Wat dacht je van 10.000 euro voor de inrichting van hun gratis verkregen huis? Of een lening van 30.000 euro tegen bijna nul procent rente? Ik geef toe, het is een vreemde belevenis als ik het interieur van de Syrische vluchtelingen zie. Voor zo'n interieur moet een gemiddeld Nederlands gezin een flink aantal jaren hard werken en sparen. Ik zie die asielzoekers lachend in hun mooi en duur ingericht huis (en een bijstandsuitkering met toeslagen) met hun familie en vrienden skypen en appen over het Nederlands paradijs : Waar is het feestje? Hier is het feestje!
Er verschijnen nogal wat overheidsberichten over de financiële kant m.b.t. de opvang van vluchtelingen. Bedoeld om mij te doen geloven dat het wel meevalt. Helaas zijn ze alle incompleet. Het gaat niet alleen over de dagvergoeding, maar ook over eenmalige uitkeringen en rentevrije leningen.
De asielzoekers die niet geslaagd zijn voor de inburgeringscursus, hoeven ook niet te vertrekken. Ook dat is een zeer goed bericht voor hen, die nog moeten komen. Immers, het maakt allemaal niet uit welke eisen men hier in Nederland stelt, bij niet nakomen ervan zijn er geen consequenties. Hetzelfde geldt voor uitgeprocedeerde asielzoekers. Er is zelfs een burgemeester die hen helpt aan een onderduikadres. En onze daklozen? Die mogen kamperen in een tentje in het bos. De mensen met een huurwoning staat een lagere huurtoeslag te wachten. Tja, het (belasting)geld moet uit de lengte of breedte komen. Wat een land!