Het was natuurlijk wel wat sneu voor al die mensen die met Pinksteren eropuit trokken. Wat een kou en hier en daar ook nog regen. Maar ja, vakantie moet je wel verdienen. Afgelopen vrijdag sloeg het weer opeens om. Ik liep nog in mijn korte broek en t-shirt toen ik pardoes begon te klappertanden. Er verscheen ook kippenvel op mijn getinte lijf. Gelukkig bleven wij lekker thuis. Nou ja, gelukkig. Een beetje noodgedwongen. Of voorbestemd? Hoe dan ook, op Eerste Pinksterdag hadden wij weer een gezellige dis met de buurtgenoten bij ons thuis. Een van hen had gekookt. Het thema was dit keer Pasta della Piazza of wel pasta van het plein(tje). De genodigden namen dit keer zelf hun drankje mee. Om de kosten te drukken. We kregen een gevulde soep vooraf. Die smaakte naar veel meer.
Daarna kwam de penne op tafel. Er was ook strooikaas en zoetzuur voorhanden. En sambal! En gegeten dat we hebben! En gekletst en veel gelachen. Allemaal zoals gebruikelijk. Als toetje werd de volgende bijeenkomst, een bbq, ingepland. Na afloop waren de vaatwassers aan de beurt. Ze stonden binnen een halfuur achter een leeg en schoon aanrecht. Zo werd het toch een welverdiende warme, zonnige Eerste Pinksterdag.
