Een vrouw van 103 jaar heeft nog steeds haar rijbewijs. Ze is onlangs gekeurd en goed bevonden. Mevrouw heeft pas op latere leeftijd het rijbewijs gehaald. Eerlijk gezegd, heb ik zo mijn bedenkingen. Zo'n periodieke keuring stelt weinig voor. Ik heb bij mensen in de auto meegereden, die aanzienlijk jonger waren. Tussen de 75 en 85 jaar. Ik voelde me bij hen niet op mijn gemak. Ze reden niet meer zo vloeiend en vlot, stelden vaak vragen (komt er wat aan?, is het al oranje?, heb ik hier voorrang? enz.) en waren niet zo koersvast op de weg.
Van twee van hen hoorde ik dat ze de keurende arts elk jaar flink betaalden om weer een jaar te mogen autorijden. Een van hen heeft zich doodgereden. Zoals voor hem gebruikelijk reed hij weer eerst de kruising op om dan pas naar links en rechts te gaan kijken. Het eerste en laatste wat hij zag waren de koplampen van een vrachtwagen. Die oude man had meer dan 50 jaar zijn rijbewijs en hield ondanks zijn afnemende vaardigheden in het verkeer vol, dat hij goed reed.
Ik heb me voorgenomen, dat zodra ik merk dat ik me onzeker ga voelen in het verkeer, ik met het OV op pad ga. Niet alleen uit zelfbescherming, maar ook vanwege andere weggebruikers. Ik zou wel tot aan mijn dood auto willen rijden, maar het liefst op een verantwoorde manier. Met een echte keuring. Niet alleen fysiek en geestelijk, maar ook met een theorie en praktijktoets.