Morgen wordt als vanouds Bevrijdingsdag gevierd. Bevrijd van de Duitse en Japanse onderdrukkers. Al is de laatste groep nauwelijks in beeld. Maar zijn we wel zo vrij? Terugkijkend in mijn aards bestaan is die verworven vrijheid alsmaar beperkter geworden. Nog even en we mogen en/of kunnen niets meer. Dan moeten we veel.
Journaliste Ebru maakt zich zorgen over haar veiligheid in ons land. Wat mij betreft is dit niet haar land, want ze heeft twee paspoorten. Ze bevindt zich in Niemandsland, samen met veel anderen die alleen uit zijn op de voordelen van dit land. Hoe dan ook, ze is niet de enig die zich hier niet veilig mag voelen. Er zijn er meer, die bewaakt worden. Bewaakt tegen zogenaamde landgenoten, andere Niemandlanders.
Opvallend genoeg gaat Rutte in gesprek met Niemandslandse Ebru over haar veiligheid. Over hoe ze tegen de echte Turken in ons land (er zijn gelukkig ook veel gewone Turken, Nederlanders met een Turkse achtergrond en sec een Nederlands paspoort), beschermd moet worden. Opvallend, omdat dezelfde Rutte ermee instemt de deuren open te zetten voor de Turken : "Komt u maar, Ebru woont hier!" Een horde Grijze Wolven staat ons te wachten. Onze vrijheid wordt zodoende nog meer aangetast. Misschien gaat men over een aantal jaar in de Tweede Kamer ook op de vuist. Net als in Turkije en Oekraïne.
Rutte voert een huichelachtig beleid. Hij maakt zich druk over Ebru, maar zegt verder niets over al die andere journalisten die in Turkije gevangen zitten om dezelfde redenen als Ebru. Rutte is bang voor Erdogan.
De EU vreet ook aan onze vrijheid. We hebben als land steeds minder te zeggen over onze eigen aangelegenheden. Asielzoekers worden ons door de strot geduwd, anders moeten we per geweigerde gelukszoeker (vluchtelingen zijn er nauwelijks) 250.000 euro boete betalen! Over de vergoedingen die we zouden moeten krijgen voor elke geluks- / asielzoeker die weigert weer te vertrekken, hoor ik uit Brussel helemaal niets. Tot op heden is de helft van de afgewezen asielzoekers nog steeds in Nederland. Ze weigeren te vertrekken. Dat mag hier allemaal. Ik krijg steeds meer het gevoel een gevangene te zijn in eigen land. I want to break free!!