Zoals gezegd was het vandaag de dag om het laminaat uit de woning te verwijderen. Gelukkgi kreeg ik een collega. Iemand die ik via de Koffietafel ken. We verdeelden het werk, om elkaar niet in de weg te lopen. Er was namelijk nog meer te doen. Nu er een container voor de woning geparkeerd was, was het ook een mogelijkheid om de schuur leeg te halen. Dat werd mijn taak. Maar eerst moest de schuurdeur geopend worden. Gelukkig lukte dat mijn collega wel. Die is krachtiger in de handen en armen dan ik.
Het was flink heen en weer lopen, dus een koffiepauze kwam mijn voeten zeer gelegen. Ik gebruikte een steekwagen voor de zwaardere spullen. Maar dan moest ik wel omlopen. Met de lichtere liep ik via de achter- en voordeur linea recta naar de container.
De delen laminaat deden de container niet echt vullen. Maar de spullen uit de schuur wel. Tegen het middaguur vond ik het welletjes. De schuur was zo goed als leeg, wat een ruimte! Er stond alleen nog een oud aanrechtblok. Dat heb ik na d elunch gedemonteerd.
Daarvan kreeg ik het epoxy werkblad niet gehalveerd. Dus ik met dat ding op de steekkar naar de container. Toen ik het blad rechteop tegen de container zette, brak ie in tweeën!
Er staan nu twee opoe fietsen op ons erfje. Die had ik na een eerdere klus van de bewoonster gekregen. Dus ik heb weer 'hobby-voorraad'. 😅
Tijdens het puinruimen werden mij twee dingen gevraagd. Of ik de dorpel van de schuur wilde vervangen en of ik een berekening kon maken voor een afdakje achter in de tuin. Ach, het hout mij van de straat.
De komst van de container kwam mij zeer gelegen. Ik had namelijk een andere bewoonster bloofd haar van wat grofafval af te helpen. Het was een grote spaanplaat en twee deels rotte tuinpalen. Met toestemming heb ik die ook in de container gegooid. Ik ben nu moe. Het zal wel weer een goede, diepe nachtrrust worden. 😁