Er was eens lang geleden een bedrijf, waar een medewerkster het computersysteem (IBM System / 34) bediende. Ze draaide ook de productie, iets wat later door gebruikers zelf gedaan zou worden. Ik merkte als interim manager al vrij snel, dat ze weliswaar het werk dagelijks deed, maar niet wist wat het inhield. Ik vroeg haar naar haar werkverleden.
Ze vertelde dat ze na het behalen van haar HAVO diploma als telefoniste / receptioniste bij het bedrijf in dienst was getreden. Na drie jaar kreeg ze te horen, dat ze naar de computerafdeling zou worden overgeplaatst. Toen ze vroeg of ze daarvoor ook cursussen zou krijgen, was het antwoord voor mij tamelijk schokkend. Ze kreeg namelijk van de directeur te horen : "Als je hier op knoppen kunt drukken, kan je het daar ook." 😱
Ik vroeg haar hoe ze zich voelde in deze werkomgeving. Ze kwam mij erg nerveus over. Ze vertelde dat ze elke dag met stress naar werk ging, omdat ze niet wist wat ze aan het doen was. Vooral wanneer er iets niet goed ging of een gebruiker zich meldde met een probleem. Ze werkte op basis van een beperkte handleiding, die aangaf wat ze moest doen. Ik bekeek de handleiding en zag instructies die veel weg hadden van het werk van een robot. "Toets x in. Kies in dit menu nr 4. Bij de vraag "Datum?" toets de datum van vandaag in. Kies dan in het menu nr 2. " enz. Ze had de beschrijving van haar voorganger gekregen. Wat ze aan het doen was wist ze dus niet.
Met veel pijn en moeite lukte het mij om haar een paar cursussen te laten volgen. De directeur vond het onzin, "want het werk werd altijd gedaan". Zelf heb ik haar het werk uitgelegd en haar nieuwe menuschermen laten maken. Ze hoefde nu niet van menu naar menu te springen om bijvoorbeeld een facturatie, periodieke statistieken en week- of maandafsluiting te doen. Het menu bevatte alle benodigde procedures.
Samen hebben we van de lijsten met instructies een handleiding gemaakt. Met afbeeldingen van de betreffende menuschermen. Ik zag haar helemaal opfleuren nadat ik gezegd had, dat ik eindverantwoordelijke was. Er ontbrak nog maar één ding : een marktconform salaris. Ze werd nog steeds als telefoniste betaald. Hoewel ik dat item ook vooraf besproken had met de directeur, probeerde hij zich aan zijn belofte te onttrekken. Maar mijn reactie van "Een man een man, een woord een woord" deed hem (met tegenzin) zwichten.