Af en toe hoor ik moeders zeggen, dat ze een 24/7 baan hebben. Ze doen alsof de man het gemakkelijker zou hebben. Maar de meeste mannen praten niet over hun gevoelens en wat hen op het werk overkomt. Mannen zeuren minder, ze houden meer voor zichzelf.
Er zijn toch ook zeker mannen met een partner die 24/7 bezig zijn. Ik ken er die naast de meer dan 40 uren werkweek, ook nog het huishouden doen.
Ze doen de boodschappen, koken, doen de was (ja, ja) en overige huishoudelijk werk. Niet omdat de partner ziek is of zo. Nee, omdat de partner lui is! Ja, liever lui dan moe. Zelfs al heeft de partner wat lichamelijke ongemakken, zij kijkt dan niet naar wat ze wel kan. Ze zijn eerder een excuus om lui te zijn.
In menig tv programma leert een blik in een woning, hoe 'bedreven' de bewoners zijn in het huishouden. Dan zie ik gewoon een bende. Zelfs in een programma als Help, mijn man is klusser, denk ik maar al te vaak : "Zeur niet zo mens! Ga zelf de boel ook eens opruimen!" Ik bedoel het huis mag dan een bouwval zijn, maar al die kleren, schoeisel, kranten, het aanrecht enz. en klein puin kan je zelf toch ook wel even opruimen?
Het is net als na een bevalling. Daar vergeet men ook de man. Geloof me : Niets is erger dan hulpeloos te moeten toezien als je partner pijn lijdt. Afgezien van de drukte eromheen en je werk.