Er lopen hier aardig wat katten rond. Een paar van die dakhazen hebben een plekje in de zon gevonden. Op een van onze drie kliko's, die naast het raam staan. Daar genieten ze niet alleen van de zon, maar ook van het uitzicht. Er komen namelijk relatief veel vogels bij ons en de buren in de tuintjes.
Ik heb er geen moeite mee. Daarom ga ik niet naar buiten om zo'n harige zonaanbidder weg te jagen. Ik ben eerder wat jaloers op zo'n levensgenieter. Maar niet zo erg, dat ik ze wegjaag. Dat gebeurt alleen als ik iets in de kliko's wil gooien. En dan pas wanneer zo'n kat op de betreffende kliko heeft plaatsgenomen. De meeste gaan al weg als ik de voordeur open. Maar sommigen blijven zitten. Zelfs als ik het deksel wil optillen. Maar dan duw ik ze met zachte hand opzij. Ook dat vinden ze geen probleem. Zij niet. Een bewoner hier wel. Vooral als het om een kat gaat die hij vanwege het voeren zich toegeƫigend en in huis genomen heeft. Als ik die kat wegjaag, hoe vriendelijke en rustig dan ook en meneer ziet dat, dan wordt meneer heel erg boos. Dat wordt ie toch al gauw. Maar ja, het zijn onze kliko's en het is ons tuintje.