Ze vallen onder de noemer "Belofte maakt schuld", maar ook onder "Veel beloven weinig geven doet een gek in vreugde leven". Hoe vaak ik kreeg ik "mijn (schoon)zoon doet het" dat, of iets van gelijke strekking, te horen als het over klusjes gaat. Men klaagt bij mij over iets, wat gedaan zou moeten worden. Als ik de klager aanbood te helpen, kreeg ik te horen : "Dank je, maar mijn (schoon)zoon zou dat doen." Dat die belofte al een jaar of wat uitstaat is blijkbaar toch een probleem. In het ene geval wil men geen ruzie met de (schoon)zoon in het andere is men bang de kleinkinderen niet meer te mogen zien.
De klusjes variëren van een jaloezie recht hangen of een lamp ophangen of onkruid wieden tot het vellen van een coniferenhaag. Zo hoorden we dat een alleenstaande oma al bijna 10 jaar geen verlichting had in haar slaapkamer. Want haar schoonzoon zou dat doen. Maar als ze hem daar terloops aan herinnerde, noemde hij haar een zeurkous.
Hier is ook sprake van 'een zoon die het doet'.